O romance de Don Gaiferos de Mormaltán, o máis antigo que se coñece escrito en galego , fala dun peregrino moi especial a Compostela. Esta é unha versión por un grupo Folk:
O outro tema o de 1000 camiños de Leilía podes escoitalo clicando aquí.
A letra en cuestión é a seguinte:
Perto do cabo do mundo
Vestida de choiva e prata
Perfumadiña de incensó
Compostela por ti agarda
Andador de mil camiños
Mantido do sol e terra
Esquece o teu sufrimento
Que hoxe has de chegar a ela
Ai, Le le?
Esta noite ha de arrolarte
Co seu canto a Berenguela
Ai, le, le?
E gardarán os teus soños
Catro xigantes de pedra.
Nesta máxica viaxe
Ó corazón da beleza
Brotan inmortais amores
Das bágoas que se sementan
Non dubides bota a andar
Vaite de vagar e lembra:
Nunca morren os amores
Que nacen en Compostela.
Ai, le ,le?
Nunca morren os amores
Que nacen en Compostela.
Ai, le ,le?
Nunca morren os amores
Que nacen en Compostela.
Ai, le ,le?
Nunca morren os amores
Que nacen en Compostela.
Ai, le ,le?
