A diferenza doutras linguas, o infinitivo galego presenta unha forma non-persoal
(cantar) e outra forma persoal ou conxugada:
eu cantar
ti cantares
el/ela cantar
nós cantarmos
vós cantardes
eles/elas cantaren
Non é un invento, xa está documentado no século XIII e XVI.
É de uso obrigado:
? Cando ten un suxeito expreso diferente
ao do verbo principal.
Xan chamoute para sacares o can de paseo.
? Cando o suxeito, sendo distinto do do verbo principal, non está presente e interesa indicalo para evitar ambigüidades.
É necesario volvermos á casa hoxe.
Ademais é aconsellable usalo:
? Cando, tendo o mesmo suxeito ca o do verbo principal, aparece antes ca el.
Por chegardes tarde, quedastes sen entradas.
Exercicios con infinitivo conxugado. |