A partir deste santo día de Nadal do ano 2006 este vai ser o Furancho Oficial da xa célebre axencia de viaxes perralleiros Cabañas & Catoira Travels. Este e-zulo está especialmente deseñado para todos aqueles infelices ós que xa non lles carbura ben o 4 Latas, que xa están cansos de viaxar con AirZambia ou que levan toda a vida facendo auto-stop en carromato. Chegamos a un punto onde a xente moderna quere viaxes modernas, opinións modernas e visións modernas. Pois ben, para estes últimos non é esta páxina. Estes deben ir á páxina da COPE. Neste "fotolog" haberá fotos das nosas viaxes, comentando diferentes aspectos e anécdotas vividas. Recomendaremos lugares e esperamos que todo o mundo o pase ben e teña ganas de repetir a visita.
Nos últimos días lin unha das novelas máis estrañas e fantasiosas que lembro. Pero non é doada, hai que perseverar, para conseguir chegar ao final e entender finalmente a trama, porque polo medio custa bastante imaxinalo. A autora é Lavinia Petti e titúlase "O ladrón de brétema".
A miña primeira dúbida vén sendo "por que a merquei?". Collina no Círculo de Lectores e, aparte de que as sinopses non son demasiado longas, loxicamente (e para esta novela si faría moita falla, aínda que perdería boa parte da súa maxia), non lembraba eu que tratara de algo similar ao que finalmente foi. Soábame que era sobre un escritor que vivía en Nápoles e pouco máis. Pero podo asegurarvos que a trama desta novela é moitísimo máis ca iso.
E de que trata? Pois intentarei contar algo para que pilledes a idea, pero non vai ser nada doado, porque xa digo, a fantasía é desbordante, o abano de personaxes e escenarios é flipante e tamén moi desconcertante, e como din no vídeo que veredes ao final, resulta moi difícil seguir o fío, sobre todo na parte central da novela. Nalgún comentario que lin en Internet sobre a novela, fan algunha referencia á fantasía de Michael Ende (e de feito, faise algunha pequena mención na parte final da novela). Pero eu lin "A Historia Interminable" e creo lembrar que era máis amena que esta e enganchaba máis e mellor. Pero vaia, non está mal poñerse metas ambiciosas.
Un escritor de moito éxito que vive en Nápoles, pero que é moi pouco sociable e ten unha vida tremendamente desordenada, descubre un día por casualidade entre as súas cousas unha foto dunha muller á que non lembra e á que parece que coñeceu hai quince anos, e que lle parece moi atractiva. Pero non lembra absolutamente nada dese feito, e parécelle estraño.
Un día, no seu edificio, sucede algo (non vos direi que) e el entra aparentemente nun mundo "de fantasía" onde aparece esa muller e moitos outros personaxes e escenarios aparentemente disparatados. Ese mundo no que entra ten que ver co mundo dos recordos esquecidos, os soños e as ilusións das persoas (xa vedes que o tema pode dar moito de sí dende o punto de vista fantástico).
Non me faltou moito para interromper a lectura polo medio, porque a zona central da novela é moi imprevisible e non tes nin idea de cara onde vai. Pero como pasa sempre, resistín, e a partir de aí, comezan a encaixar as pezas, e a historia é moi chula. Pero hai que ter resistencia.
Déixovos cun vídeo pouco habitual neste blog. É dun youtuber (especímenes que non me agradan o máis mínimo) que explica as súas impresións do libro cando vai polo medio da lectura. Pero debo recoñecer que coincido bastante coa súa opinión.
