Pasa por 3 etapas en Roma:
-Defensa e Roma
-Conquista do Imperio
-Defensa contra os bárbaros do norte e do este d imperio.
1. Un exército de cidadáns
Durante a primeira etapa de Roma (Monarquía) o exército non é profesional senon que está formado por unha milicia (militia) civíl. Foi un dos últimos reis de Roma, Servio Tulio quen deixou libre a entrada a calquera cidadán de Roma:
Aunidade básica militar era a Lexión (legio) formad por:
-3.000 soldados de infanería pesada
-1.200 soldados de infantería lixeira (velites)
-300 xinetes (equites)
En total 4.500 homes divididos en 42 centurias de 100 homes cada una.
Cada soldado tiña que pagar o seu propio armamento.
2. Exército profesional
No ano 107 a.c Mario fai unha profesionalización do exército de Roma. Admítense voluntarios e mercenarios coa excepción de que sean cidadáns romanos. Xuran fidelidade ao seu xefe, incluso chegando a loitar contra outras lexións (Pompeio e Xulio César). A diferenza de este exército ao non profesional e que éste desean a guerra e non a paz xa que senon non poden cobrar.
Nesta época faise unha reforma da lexión, formase a cohorte e a lexión aumenta aos 6.000 homes.
Os socii ou aliados forman tamén lexións, agora calquera cidadán de italia é coniderado romano.
As tropas auxiliares substitúen aos velites e aos xinetes.
E a águia de prata ou ouro incorpórase com símbolo da lexión.
E a xubilación.
Na época Imperial o César Augusto fai reformas. Reorgaizou as tropas auxiliares en cohortes. Creou a garda persoal ou cohortes pretorianas, urbanas para os servicios públicos, vigilium para a vixilancia nocturna e otrorga dereitos aos soldados;paga, terras, botíns? asi como obligacións; disciplina, estar solteros? Tamén marcou a idade mínima de entrar no exército, 16 anos.
Aumenta o número de lexións que encóntranse dispersas por toda a línea fonteriza. Empezan a incorporarse escravos, gladiadores e incluso bárbaros.
3.O Campamento
O exército Romano marchaba polo día e pola noite montaba o campamento (castra). Tamén había campamentos permanentes máis sólidos, incluso algúns urbanos como os exemplos hispánicos de León ou Ourense. O plano do campamento é similar a de unha cidade en miniatura. Un cadrado con 6 vías principais. Cun Foro propio, empalizadas, foso, muro? A día seguinte destriuíase o campamento.
4.A Mariña
Fúndase a mariña no ano 264 a.c coa guerra con Cartago. Roma convértese na principal potencia militar marítima do mediterráneo despois de derrotar a Cartago. O primeiro enfrontamento importante que tivo esta flota foi as guerras contra os piratas cunha flota de 500 navíos, realizada por Pompeio. Tamén foi decisivo contra Cleopatra e Marco Antonio no 31 a.c. Tivo Podemos dividir as naves en carga, onerarie, as de guerras, longae (parecidas aos triremes gregos e cun espolón). A quinquerreme é a nave de guerra máis usada, con 3 filas de remos e formado por 300 homes entre mariñeiros, remeiros e soldados, cerca de 120 goernadas por un centurión.
5.Defensa de Roma
Na primeira época de Roma, o exército tan so ocupábase da defensa de Roma dos seus veciños.
Na primeira época de Roma o principal conflito que tivo que sufrir foro as Guerras Púnicas, e a loita contra Aníbal o Cartago (218-202 a.c.) Camilo, decidiu ransformar a lexión.
A organización foi similar agás a incorpración de tropas auxiliares (auxilia) de fora de roma: arqueiros de de Creta, xinetes de Numidia, fondeiros das Baleares?
Aquí comenza a expansión romana por todo o mediterráneo.
6. Expansión e conquistas
Roma comenza conquistando a península itálica dminando aos seus veciños. Despois das Guerras Púnicas Roma incorporou as ilas de Sicilia, Córcega e Serdeña, Cartago e parte da hispania. Tamén nesta época comenza o sometemento de Oriente coas conqistas de Antioquía e Siria, tamén dominaron ao aqueos de Macedonia.
O Senado fixa a súa mirada nos Xermanos do Norte e en territrios de Asia.
Os Helenos de Grecia son sometidos.
Arredor do 133 a.c conquístase gran parte da península hispánica.
No 121 a.c foron sometidas algunhas tribus Galas e as Baleares.
Conquístase as terras de Fenicia.
No 112 a.c comenzan as grandes guerras teutonas.
No 50 a.c Xulio César conquista o resto das Galias e parte de Exipto.
Guerra de Armenia e os Partos e a conquista de Mesopotamia.
Sométense as ilas do Exeo.
No 35 a.c sométese o resto de Exipto coa derrota de Cleopatra e Marco Antonio.
Tamén houbo moitas pequenas guerras como as de Mauritania, os bereberes do norte de África, guerras contra os bárbaros tanto xermanos como dos balcanes, guerras contra tribus de Oriente e Asia? Así como o esmagamento de casi infinitas revoltas por todo o imperio.
As últimas conquistas foron as do sur de Gran Bretaña. Roma domina todo o mediterráneo (Mare Nostrum.
7. Invasións bárbaras
Debido á mala administración dos César e do Senado, xunto a falta de profesionalización do exército fan que comence o declive do Imperio e as invasións dos pobos bárbaros. Atacaban dende todas as fronteiras. Polo sur (África) as tribus de bereberes atacaban. No Este os pobos árabes e un dos maiores pobos bárbaros da historia, os Mongols que chegaron ata o mesmo Bagdad. Polo norte as tribus xermánicas reorganizáronse, fixéronse fortes e atacaron as fronteiras do norte. No Este arrasan os Vikingos. Polo noreste chegan as tribus dos Godos,Visigodos, Vándalos, Lombardos, Suevos, Saxons, Ostrogodos e os Alanos. Tamén chegaron os terribles Hunos, gobernados por Atila que chegaron á mesma Galia e á peninsula Itálica. Tamén na Bretaña os pobos do norte fixeron mella o sur da illa. Foi no ano 410 a.c cando Alarico liderando aos Visigodos saquean Roma. Termina o Imperio Romano e comenza a época escura da Idade Media.
Alimentación e vestimenta en Roma
Nos seus primeiros tempos os romanos comían nos atrios das súas, co tempo, imitaron aos etruscos e aos gregos e construiron nas suas casas os triclinios comedores nos que comían recostados nun leito. Como ao estar tumbados os comensais non podían cortar os alimentos, os servo os traían xa cortads nunha fonte.
As Tabernae eran establecementos comercias ubicados nas casas romanas. Polo xeral teñen duas plantas, a baixa que consitue a Tabernae, e a superior que é a vivenda. A Tabernae tiña función de: panadería, lavandería, despacho de bebidas e comidas quentes, zapatería e talleres para a fabricación de vestimentas.
As tres comidas do día eran:. O Ientaculum que correspondía ao desalluno, o romano levantábase moi cedo e esta comida consistía en pan untado con allo ou sal e uun pedazo de queixo.
. O Prandium era unha comida curiosa, se eran ricos as veces non a facín, pero se eran pobres era a única comida do día.Consistía en pan, carne fría, verduras e froita acompañadas de viño.
. A Cea era ao termino da hora oitava ou nona, tomaban verduras como entrantes, despois carne ou peixe e froita de postre acompañada por viño.
Os utensilios da cociña eran: Focus (banco de madeira sobre o que se cociñaba), Lavatrina (parecido ao fregadoiro), Penus (para o almacenamento de productos), fornos, filtros, Morterarium, Cacacbo Cacabulus, Clibanius, Cucuma, Sartago, Marmita, Craticula, moldes, patina, olla, redaños, ànforas, cestas de mimbre, colmenas, urceus, cubas, balanzas, madeiras, colgadores, cuchara, cucharilla, mantile, mappa, recipiente de auga quente, cratera, Sacculus, copas, salero, platos hondos, platos llanos, mesas, vaixelas, vasos, cálices, calentador portatil, brasero de metal, salseras, cálix, acetabulum e huevera.
Os alimentos máis usuais eran: verduras (espárragos, alcachofas...), legumes (habas, guisantes...), trufas, setas, raìcees e bulbas (nabos, ràbanos...), frutas (higos, mazás...), peixes (caballa, atún...), peixes de río (carpas, salmones...), carnes (porco, buei...), caza (xabarín, lebre...), aves de corral (galos, galiñas...), ovos, productos lacteos, bebidas e condimentos.
Na sociedade romana era moi importante a vestimenta xa ques ervía como elemento de distinción social. As prendas máis importantes eran:
. A toga ? Un símbolo nacional romano. É a prenda máis utilizada e diferencianse varias clases entre homes e mulleres, como por exemplo, a ?Palla? que so podíanna levar as mulleres.
. A túnica ? Estaba feita dunha tela moi resistente para que non rachase nas tarefas do campo. As clases emdias e baixas usabanna cunha toga por encima, as clases altas so levaban a toga.
. A paenula ? É unha especie de poncho.
. A Stola ? Era unha prenda de muller que indicaba quee staba casada, se era unha Stola Matronae significaba que a muller estaba embarazada.
TIPOS DE CASAS ROMANAS-Casa señorial- Foi estudiado nas ruinas de Pompeya,as habitacións dispoñianse arredor de 2 aberturas centrais: O atium, na parte de diante e o peristylum na parte de atrás.
Antigamente a casa itálica estaba formada so por o atrio e as habitacións de arredor e na parte de atrás so tiña nalgunhas ocasións un xardín. Despois esta segunda parte se foi ampliando e convertiuse nunha serie de habitacións arredor do peristylum.
-Outro tipo de casa e a casa de campo,distinguese a villa rústica, onde vivian e traballaban os servos,e a villa urbana destinada ao señor cando iba ao campo. Nesta villa tiña toda clase de comodidades .
Os edificios en roma,chamados ínsulas eran edificios de varias plantas entre 3 e 4 pisos,contaban cuns baixos a meudo chamados domus. Os pisos superiores cenáculos, e un último piso que era sempre o máis económico,isto é pola gran cantidade de incendios que había naquela época en Roma,así os edificios deixaban aos habitantes dos últimos mais desprotexidos que os que tiñan a sorte de vivir na primeira,por iso os que pagaban mais eran os do primeiro piso.
O domus era a casa unifamiliar romana de familias con certo nivel económico,o cabeza de familia chamabase dominusse,chegábase ao atrio a través das fauces,cuberto e cunha abertura central chamada impluvium.Suas medidas eran variables,pero case todas median 120m de largo e 30m de ancho aproximadamente.
O mobiliario das casas romanas era moi funcional.Para o alumbrado das casas utilizabanse antorchas,velas e lámpadas de aceite. As habitacións calentábanse por medio de estufas de bronce ou braseiros fixos. O so estaba cuberto por mosaicos e os temas facian referencia a finalidade das habitación sonde se encontraban. As paredes solían estar decoradas con pinturas e cortinaxes.
A VILA ROMANA
A casa de campo dos romanos , era unha granxa nunha finca de explotación agrícola,cultivada por arrendatarios e normalmente supervisada po un administrados(vilicus) e a vez unha casa para descansar do axetreo da cidade.
Como granxa dedicada aos traballos propios do campo, tiña unha serie de construcións aptas para esta función.O conxunto destas formaba a vila rustica. Como residencia do señor , podía estar en edificios separados e claramente diferenciados pero as veces formaba parte dun mismo edificio,ou incluso non existir como tal;neste caso,o señor reservabase para o seu uso persoal algunas habitacións da vila rústica.
O lugar ideal para construir unha vila era aquél onde house un bo clima,terra fértil e unha vía cercana para dispor dun fácil aceso a finca.
Roma hasta o final da república era bastante pobre, a pesar dos marvillosos edificios,pórticos?
As casas particulares solian ser de adobe (ladrillo pobre ,cocido ao sol),con vigas de madeira. As calles eran estreitas e moi irregulares.
Roma vai medrar desmesuradamente na época imperial un millón de persoas agélpanse en Roma a capital do imperio. Os abastecementos entraban a Roma por Ostia.Os carros circulaban con mercadorías pola noite con frecuencia.
Pero nas cidades romanas adoitaban ter:
-Termas : Eran instalación de baños públicos, palestras para os exercicios ximnásticos,salóns para o reposo a vida social?
Estaban cubertos por bóvedas e seguramente seu interior era suntuoso.Os edificios necesitaban instalación moi complexas para a traída das augas,calefacións?
-Os romanos construiron numerosos acueductos para proporcionar auga as cidades e lugares industriais porque non tiñan auga.Os acueductos foron considerados entre os maiores logros da inxeñería do mundo antigo.
Época antiga (ata o século II a.C).
Neste momento da historia da Roma antiga, a educación dos nenos era limitada á preparación que pode dar ao seu pai. Era unha educación de agricultores, baseada fundamentalmente no respecto polos costumes dos antepasados (mos maiorum).Desde a infancia eles foron ensino que a familia da que eran membros foi unha verdadeira unidade social e relixiosa, cuxos poderes foron concentrados na cabeza, o pai de familia, que era o propietario de todo, con dereito a vida ea morte en todos os membros da familia.
Para sete anos foi a nai responsable da educación dos fillos. A nai é profesora na casa. Exercicios, polo tanto, un papel moi importante: non se limita só a dar a luz o neno, pero despois continúa a súa obra para coidar física e moral. Así, a súa influencia sobre o neno será importante ao longo da súa vida.
Despois de sete anos foi o pai quen asumiu a responsabilidade da educación dos fillos. Un pai que ensina o seu fillo, porta a ler, escribir, facer uso dos brazos e cultivar a terra, cando ensinou os principios básicos da boa educación, relixión, moralidade e coñecemento da lei. O neno acompañou o seu pai, en todas partes: no campo, as golosinas, o foro, etc
Pola súa banda, a nena-puella aínda baixo a dirección e os coidados da súa nai, que ensina no tear e traballo doméstico.
O refinamento final deu para a súa formación do exército, que entrou na idade de 16 ou 17 anos. A forza do exército romano estaba na súa disciplina: o covarde foi golpeado até a morte, a Asemblea Xeral pode decapitar alguén a menor desobediencia, os desertores foron cortadas a man dereita, eo rancho consistía de pan e legumes.
FÓRA DO SÉCULO II a. C. A partir dos séculos III e II a. C. Roma entra en contacto coa cultura grega para a conquista da Magna Grecia. Desde entón, a marca de superioridade cultural grego a cultura ea educación. Profesores e retóricos vir como escravos para Roma e dedicado á prestación de ensino, nas casas dos seus donos, e mesmo as escolas abertas tras a obtención da liberdade.
A implantación do sistema educativo grego non é esperado. Así, unha Roma rústico ter que facer un portador e transmisor de fluxo humanista grego. A partir de agora moitos profesores, gramáticos, retóricos e filósofos nas rúas de Roma e os romanos aceptaron súas ensinanzas (aínda que non sen algunha desgana).
Esquematicamente, a organización do sistema de ensino é, polo tanto, como segue:
Elemental (primaria) 7-11(No Imperio, para pobres había escolas gratuítas)
Ludi magister o Litterator
Lectura, escritura, contas e memorizaciones sinxelas. Lei das Doce Táboas.
Obxectivo: cultura básica e actitude cívica. Pergulae=azoteas ou tabernae= tendas
Memorización, castigos corporais: úsase a férula (vara)
Medio (secundaria) 12-16(ricos ou privilexiados)
Grammaticus: Explicacións de poetas gregos e romanos.
Procura o perfecto dominio da lingua.
Tabernae ao longo do foro, abertas ao público.
Comentario de textos total: gramática, métrica
historia
mitoloxía, xeografía.
Memorización
Superior (universitario) 17-20(alumnos que aspiran ao cursus honorum -carreira política-).
Rhetor Oratoria: regras, fórmulas, discursos,declamacións.
Obxectivo: formar para a elocuencia.
Pórticos do foro. Desde o Imperio o Estado facilita fermosas aulas.
Exercicios prácticos:
suasoriae
controversiae
A familia en Roma era un grupo de persoas baixo a tutela do home de familia,neste caso debería de ser o pai,que ten dereito sobre a vida de os membros da súa familia.
Aínda que a nai tamén pode ter dereitos sobre a familia sempre e cando sexa de bos costumes.
A muller , sen embargo , non pertencía a familia se non estaba casada segundo o rito tradicional.As mulleres que peor estaban nesta época eran as excrabas,sen duda.Non tiñan ningún dereito,debían compracer aos seus donos.
Dende os primeiros tempos a muller gozou de moita máis liberdade cá grega, aínda que dende o punto de vista legal estaba baixo a autoridade do pai ou do marido carecendo de dereitos políticos e xurídicos. Sen embargo, ocupou un lugar importante dentro da familia e da sociedade e co paso dos anos adquiriu unha liberdade e independencia similar nalgúns aspectos á da muller actual.
As mulleres romanas fronte ás gregas educaron persoalmente aos seus fillos, co que o seu papel non era só o de maternidade se non que participaban na vida dos seus homes para así converterse nas máis fieis transmisoras destes.
O MATRIMONÍO
Casaban moi pronto,como mínimo as rapazas tiñan uns 12 anos,a maioría dos casos o metrimonío e concertado polos país.Unha vez casada,colaboraba activamente na casa.Participaba co seu marido nas obrigas,convites,pero non a todos os lados podía ir.Compartía con el a autoridad sobre os fillos e os serventes,saía libremente de compras.Pero iso sí,cando a muller iba aos combites co o home,elas tiñan que estar sentadas,é dicir,erguidas,a diferencia dos homes que estaban recostados,tampoupo podían beber viño,pero sí una mestura de viño con mel,chamado ? Melsum? .
Aínda que estas prohibicións foron desaparecendo.Asistían también a espectáculos públicos e algunhas chegaron a participar como loitadoras e corredoras.
CLASES DE MATRIMONÍOS.
A) Matrimonio cum manu:A muller entraba na familia do marido.Realizabase una ceremonia chamada conventio in manu,pero se tiña enconta a voluntad da muller o non soamente a do pai
B) Matrimonio sine manu:Esta relación era de orixe plebello pero pouco a pouco coeza a asimilarse o matrimonio patricio pola aportación que hai hacía a muller.
A CEREMONIA DE VODAA ceremonia que mellor se conoce é a dos patricios. A voda era un dos acontecementos mais importantes da familia.
O día da voda era escollido con toda cautela,a mellor época para casarse era a seguna quincena de Xunio.
Na víspera de voda a xoven consagraba a divinidade seus xoguetes de nena,despois , acostábase con trase nupcial e una cofia de cor alaranxado na cabeza.Eran características da vestimenta nupcial o peinado e o vestido con velo.O traxe era una túnica branca que chegaba ata os pes.
En todos os actos metrimoniais a futura esposa era asistada por unha matrona casada solo unha vez.O rito comezaba consultando o auspicios.Se o resultado no era malo,quería decir que os Dioses eran favorables a esta unión.Terminada esta parte,tiña lugar a firma do contrato matrimonial diante de dez testigos;despois a matrona poñía as mans dereitas dos conxugues e con isto os esposos comprometíanse a vivir xuntos.Despois de todo isto viña o banquete nupcial.
Despois mais a tardiña comezaba a acompñamento do esposo a esposa a súa casa.
El fínxia arrancar a muller dos brazos da súa nai.Entonces é cando tiña lugar e ían a casa do marido. A muller ía acompañada de tres xóvenes,un deles levaba unha antorcha de espino encendida a casa da esposa. Entón os que a acompañaban a levantaban en peso para que non tocase o quicio da porta co pé e a facían entrar na casa.
I-A Evolución das clases sociais en Roma da Monarquía á República.A sociedade da gens.
A sociedade romana, coma moitas sociedades antigas, paseábase na desigualdade e, coma en toda sociedade desigual e inxusta, a tensión e a súa dialéctica foi o motar da súa historia e a súa principal característica.
As clases que observamos son 5: patricios, plebeos, escravos e libertos. A tensión entre patricios e plebeos e as rebelións dos escravos foron as máis importantes noticias políticas; as tres primeiras foron as clases con maior actividade política; as outras, menos.
Esta organización social non foi estática durante toda a historia de Roma houbo tensións cambios, evolución.
2- Na República:
Os mesmos de antes máis:
Clientes e Libertos.
I.1-A loita pola igualdade de dereitos patricio- plebea
1) O tribunado da plebe. No ano 493 a.C. os plebeos organizáronse unha especie de folga xeral, co que paralizaron a vida de Roma; e, ademáis ameazaron con fundar unha nova cidade.
2) Ley das Doce Táboas. Os plebeos eran obxecto de todas as arbitrariedades xurídicas, (por que as leis estaban memorizadas) sin posibilidade de reclamación. Exisiron, polo tanto, a redacción e publicación dun código escrto. Nos anos 451-449 se redactou un código civil.
3) Lei de Canuleia. A lei prohibía os matrimonios entre patricios e plebeos.No ano 445 o tribuno Canuleio conseguíu que se aprobara unha lei aos que concedía aos plebeos o dereito ao matrimonio legal cos patricios.
4) O dereito dos plebeos ao consulado. A máxima magistratura do Estado, o consulado, onde só accedian os patricios. tras unha longa e sistemática obstrucción das propostas dos tribuno, é no ano 367 cando os tribunos Licinio Estolón e Lucio Sextio consiguen a aprobación da correspondente lei, sendo este último o primeiro cónsul plebeo.
5) Lei Hortensia. Só lles quedaba aos plebeos, para a total equiparación legal cos patricios, poder dictar leis nas súas asambleas; leis que obligaran a todos, incluso aos patricios. E tamén esto o conseguiron a forza de tesón.
I.2- Os clientes e a escaseza de escravos.
Clientes:
Empezaron sendo probablemente pobres ou estranxeiros con dificultades para soobreviviren. Voluntariamente ligáronse a alguén dunha gens para que elles dese protección xurídica e axuda económica acambio de disponibilidade para axudar en todo o que precisase en tempo de paz ou en tempo de guerral. Incluso hai, en época primitiva, transmisión hereditaria deste vínculo xurídico de dependencia do cliente respecto ao patrono.
Ao final da República increméntase enormente a clientela.
Escaseza de escravos:
A crise do século III, co seu correlato de invasiones, anarquía militar e crise ideolóxica que conleva a expansión e posterior triunfo do cristianismo é no económico a crise do modo de producción esclavista. Os latifundios comezan a ser cultivados por colonos semilibres, e os escravos escasean.
II- Como influíu a política imperialista romana na configuración social.Unha sociedade escravista.
O número de escravos foi crecendo en Roma sin cesar, a mediada que crecía a súa expansión militar. De todas as partes do mundo acudia escravos prisioneros de guerra.
Vendíanse en público, ao aire libe ou en tendas, cun cartel colgado ao cullo no que figuraban as súas patitudes. Os precios eran moi variados.
Na época do Imperio calquera familia consideraba deshonroso non ter uns cantos esclavos. Os moi ricos tiñan centos de eles, e ata miles. Os empleaban nos oficios máis diversos. Levaban unha vida dura, ata o punto de que considerábase un castigo ser trasladado da cidade ao campo.
A situación dos esclavos foi mellorando, no século II de Nostra era o emperador Adriano suprimíu o dereito de vida ou morte sobre o esclavo.
De todolos modos, o traballo que recibía o escravo dependeu sempre da humanidade do dono. A moitos se lles permitía reunir diñeiro co que podían comprar outro esclavo. O escravo do escravo chamábase vicarius. E o dono, pode, naturalmente, concederlles a libertade, emanciparlos, co que se converten en libertos.
II-1 ? Durante a crise da República.
A crisis en Roma extendeuse cando prodúxose unha guerra civil que enfrentou aos seguidores dos líderes militares: Sila e Mario, e unha sublevación dos esclavos ao mando de Espartaco.
II- 2- Na época dos primeiros emperadores: Cives: Honestiores et humiliores, non cives: Liberti et servi.
Honestiores Humiliores eran os nomes das divisiones sociales fundamentales na Antigüedad Tardía, tanto no Baixo Imperio Romano como nos reinos germánicos, onde estas condiciones definían a posición social das personas libres que non ostentaban ningún cargo.
A orixen desta división social, e a dignidad esencial do home libre no sometido á esclavitude, se produce posteriormente ao siglo II. Os humiliores, a pesar de su condición de ciudadan romano, podían ser obxeto de tortura, método de interrogatorio ou pena antes limitada aos esclavos. Incluso os honestiores podían ser obxeto de tortura si eran acusados ou testigos en algúns casos, como os de traición.
II-3 Durante a crise e decadencia do Imperio. Aparición dos Colonos.
O colonato é unha forma de explotación das terras de cultivo. O colono poseía un estatus intermedio entre a escravitude e a libertade: era aquela persoa libre que cultivaba unha terra que non lle perteñecía e estaba ligado a ela, sin poder abandonala. Polo feito de cultivala pagaba un canon ou renta anual, xa fora en diñeiro ou en especie.
O colono non estaba sometida ao dono da terra: podía casarse e adquirir bens, pero necesitaba o consentimiento do propietario. Tampouco podía exercer o colono ningún cargo público. Cando o propietario vendía o terreo, este era transferido con todo o que nel houbese, incluíndo aos colonos que alí habitaran. A condición do colono era hereditaria e so podía finalizar mediante unha autorización do propio terrateniente ou ben por unha orde superior.
MARIGEL GALLEGO CALVAR
Podes contrastar a información
Imos ir colgando segundo cheguen os traballos sobre ROMA que fostes expoñendo en clase e que de xeito sintético aparecerán agora no blog, intentaremos seguir unha orde un tanto lóxica, semellante á que seguimos coas exposicións na aula.
Rematar o curso é sempre unha alegría e tamén un momento de reflexión sobre o realizado. imos rematar volvendo cara a mitoloxía agora para falar de Heroes. Comecemos coa primeira cuestión a solventar:
Que é un heroe?
Veremos e falaremos do heroe na mitoloxía, pero tamén e tomando como referencia a Lectura de final de curso. Refírome aos Relatos Verídicos de Luciano de Samósata. Trátase dun relato literario, un xogo logo de ficción , aínda que di ser de verdade, está xogando cos modelos de heroe que a literatura grecolatina tiña entre outras cousas. Por iso preguntamos:
O protagonista dos "Relatos verídicos" é un heroe? Argumenta ben a resposta procurando argumentos na propia lectura (a ser posible máis de de 3 e non menos de 5).
Outra cuestión a dilucidar é que tipo de influencias literarias son máis destacadas nesta obra de Luciano de Samósata Procura exemplos ao longo da lectura onde vexas este tipo de lecturas paródicas de obras da literatura clásica moi coñecidas.
Tamén a historia como xénero sae malparada desta obra crítica. Por que razón?
A filosofía é outro campo da creación que está no puntode nmira de Luciano. Xustifica esta afirmación convenientemente.
O texto está cheo de palabras complexas e compostas de nova creación, é unha das aportacións máis curiosas do texto. Comenta que quere parodiar con este tipo de léxico. Utiliza varios exemplos que te chamaran a atención.
A viaxe a Lúa é un dos relatos máis inxeniosos deste libro, non é o único. cales son os momentos que máis te chamaron a atención a ti? Por que?
Imos relacionar este traballo coa visualización de aventuras de heroes clásicos e mesmo de outras viaxes á lúa que foron famosas.
O exército(exercitus)
Época antiga (ata o século II a.C). 