|
|
|
|
| Atenas, berce do Teatro. |
|
1.-A CATARSE
Unha catarse ou experiencia catártica, é unha experiencia interior purificadora, de gran significado interior, provocada por un estímulo externo, tamén se lle coñece como "A liberación das paixóns". Na poética emprégase esta palabra para designar o efecto que exerce a traxedia nos espectadores. En Aristóteles, é a purificación psicolóxica polo terror e a piedade.
Noutras palabras, o espectáculo (traxedia) debe producir nos espectadores sensacións de compaixón e terror, que purifíqueos destas emocións, a fin de que saian do teatro sentíndose limpos e elevados, cunha alta comprensión dos camiños dos homes e dos deuses.
2.-A SOCIEDADE GREGA
A sociedade ateniense ven determinada pola división entre homes libres e escravos, a pesar do sistema democrático. A poboación de Atenas estaba composta por homes de tres diferentes condicións legais.
-Os cidadáns: Os cidadáns eran os únicos habitantes que tiñan dereito a posuír terras no Ática. Aínda que entre eles había un grupo importante de homes ricos, a maioría eran pequenos e medianos propietarios de terras.
-Os metecos: Era un grupo moi activo constituído por homes libres, estranxeiros, gregos nados noutras polis e non gregos. Dedicábanse ao comercio e ás artesanías. Era moi difícil que puidesen acceder á propiedade da terra, e vivían sobre todo preto dos portos e en Atenas. Eran os grandes importadores de alimentos e produtos manufacturados e os donos dos principais talleres. Tamén había metecos dedicados ás profesións liberais ou a actividades intelectuais. Tiñan que pagar impostos, que aínda que non eran moi elevados, marcaban a súa condición de inferioridade respecto dos cidadáns. Non podían votar nin participar en ningunha das institucións do Estado.
-Os escravos: O grupo máis numeroso era o dos escravos. Créese que o seu número superaba os 140.000 neste período. Carecían de todos os dereitos políticos: eran propiedade dos seus amos. Tampouco participaban das guerras. Podían comprar a súa liberdade co seu traballo e pasar á categoría de metecos, aínda que esta situación non era común.
A educación ateniense era diferente á espartana. Os nenos acudían á escola aos sete anos, iniciándose en primeiro lugar nas humanidades e despois nos deportes, entre os 12 e os 14 anos. Aos 18 eran declarados efebos, sendo desde ese momento o Estado quen se ocupaba da súa educación militar, política e administrativa durante tres anos. Aos 21 eran declarados cidadáns de pleno dereito. A democracia ateniense só implicaba aos cidadáns nas tarefas de goberno e na elaboración das leis. Todos os cidadáns eran iguais diante da lei, só existía diferenciación económica entre eles. A elección de cargos públicos realizábase por sorteo, remunerando a aqueles cidadáns que non tiñan posibles suficientes para dedicarse en exclusiva á política. Desta maneira impedíase que os poderosos copasen os cargos máis importantes.
ROLDÁN FRAGA, Alejandro |
|
|
|
|
|
