Con esta canción Elftheria Arvanitaki inaugurou os Xogos Olímpicos de Atenas no ano 2004.
Σαν γυναίκα γεννά
στο χώμα η νύχτα το πρωί
κι όλα βγαίνουνε ξανά
και γίνονται ζωή.
Ποια παλιά κιβωτός
μέσα απ' του χρόνου τις στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.
Δυνατά, δυνατά
γίναν όλα δυνατά τ' αδύνατα
Δυνατά , δυνατά
σ' ένα θέαμα κοινό
Δυνατά, δυνατά
κι όπως πάνε του χορού τα βήματα
με τα χέρια ανοιχτά
όλα τα περιφρονώ
Μα σαν γυναίκα γεννά
στο χώμα η νύχτα το πρωί
κι όλα βγαίνουνε ξανά
και γίνονται ζωή
Ποια παλιά κιβωτός
μέσα απ' του χρόνου στοές
βγάζει ακόμα στο φως
ζευγάρια αναπνοές.
Δυνατά, δυνατά
γίναν όλα δυνατά τ' αδύνατα
Κι αναμμένο πετά
σπίρτο η γη στον ουρανό
Δυνατά, δυνατά
κι όπως πάνε του χορού τα βήματα
με τα χέρια ανοιχτά
όλα τα περιφρονώ
Κι όλο κάτι λέω
κάποια αγάπη κλαίω
κι όλο μέσα μου θρηνώ χαλάσματα
Με τα χρόνια μου
στα σεντόνια μου
σαν φαντάσματα.
Δεν υπάρχουν πολλά
που να ελπίζουμε μαζί
κοίτα, κοίτα ψηλά
κι άλλος αιώνας ζει.
Como unha muller nace
Sobre a terra, a noite, a mañá
e todo sae cara fóra de novo
e convertese en vida.
¿Que vella arca
dentro das galerías do tempo
Saca ainda á luz
Respiracións parellas?
Forte posibilidade, forte posibilidade,
Converteuse nunha forte posibilidade
todo o débil.
Forte posibilidade, forte posibilidade,
nun espectáculo común.
Forte posibilidade, forte posibilidade,
e segundo avanzan os pasos da danza
Coas mans abertas
Todo o desprezo.
Pero como unha muller nace
Sobre a tierra, a noite, a mañá
e todo sae cara fóra de novo
e convertese en vida.
¿Que vella arca
Dentro das galerías do tempo
Saca aínda á luz
Respiracións de dous en dous?
Forte posibilidade, forte posibilidade,
Converteuse nunha forte posibilidade todo o débil.
e un mixto encendido
lánzalle a terra ao ceo.
Forte posibilidade, forte posibilidade,
e segundo avanzan os pasos da danza
Coas mans abertas
Todo o desprezo.
E continuamente digo algo,
choro por algún amor,
e continuamente dentro de mín lamento as miñas ruínas.
