Para Pedro Rubal Pardeiro, profesor, ensaísta e pensador alfocés, cumprir noventa anos supón o momento óptimo para deterse a pensar no futuro da súa biblioteca particular.
O destino desta inxente suma de volumes habería ter, no seu momento, máis dun hipotético depositario, pois don Pedro conta con descendentes, integra varias sociedades culturais e mantén estreita relación con varias universidade, no entanto, a ponderada decisión tomada por este home de prol foi a de doar o seu fondo bibliográfico á biblioteca municipal do Alfoz do Castrodouro, localidade na que naceu e reside desde sempre.
A cesión xa se producíu e pese a ter carácter gradual, pois don Pedro atópase plenamente activo, na biblioteca da Granda de San Pedro xa contamos cuns cantos centos de volumes cedidos por este amigo do saber.
Tampouco podemos deixar de agradecer o xesto a dona Carmen García Lorenzo, a quen Pedro xamais esquece nomear á hora de facer inventario da súa existencia, pois sempre gabou o mérito dunha esposa que se ten convertido en alicerce basilar do seu traxecto vital.
A cerimonia tivo lugar o pasado 24 de setembro, nun acto no que amais de descubrirse unha placa conmemorativa alusiva ao feito, o autor presentou Fuxindo da saudade, unha extensa compilación de artigos publicados en Galicia Dixital, a web informativa impulsada polo xornalista Xulio Xiz, quen tamén acompañou o autor no citado evento.
A lección de responsabilidade e solidariedade que nos concede este profesor de filosofía vén representando unha sorte de conclusión do círculo docente, pois logo de se adicar durante décadas a ilustrar xeracións e xeracións a través do ensino regulado, de publicar innúmeros artigos e dous extensos ensaios, hoxe Pedro Rubal decide colectivizar a súa nutridísima biblioteca.
A implicación do ente municipal, a presenza do decano da Facultade de Filosofía da USC e mais a multitudinaria asistencia de veciños e amigos, deixaron ben claro que a filantropía de Pedro Rubal non deixou indiferente a ninguén. Agora, a mellor maneira de pagar a débeda da veciñanza co seu benefactor será a de empregar e dar conveniente uso ao tesouro compartido.
O amigo Pedro xa era fillo predilecto do concello alfocés, e eríxese agora de xeito tácito en pai do saber.