Non é un canto solemne
só un berro elegante
(Anónimo)

Recomendo unha experiencia ciberliteraria: Introducir o sintagma ?acción poética? nun buscador da Rede, e a seguir observar as imaxes achegadas.
Centos de muros inzados de poesía deleitarán os nosos sentidos. Cerrumes case sempre urbanos; endebén, este andazo estético e de extrema sensibilidade semella ter afuracado as murallas ?agora poetizadas- das urbes.
Hai máis dun lustro que en Lisboa inauguraron unha ciclovía ás beiras do Tejo ornada con versos de Pessoa; deste xeito, os lisboetas fan vida saudábel mentres alimentan o intelecto. Mens sāna in corpore sānō? et sapiens!
No outono de 2014 unha nova misteriosa foi divulgada polos medios de comunicación de ámbito estatal, varias rúas de Madrid amenceran con versos pintados no asfalto. A culpa levouna o colectivo artístico Boa Mistura ?si, ten o nome en portugués, as linguas só atopan pechadas as portas de quen non ten luces-, e sexa como for, botar a poesía a andar polas rúas e deixar que os transeúntes a lesen e a luísen, encheu de ledicia a moitos cidadáns que seguramente asociaban a arte do verso a un libro aburrido, custoso e innecesario.
Coido que as composicións máis celebradas foron ?Te comería a versos? e ?Mi más sentido bésame?; o amor e a súa periferia supuxeron unha das principais canteiras á hora de fornecer de inspiración a estes poetas da noite.
Hai poucas semanas, varios colexios de Ribadeo desenvolveron unha acción poética denominada ?Cruzando versos?, actividade artellada para uns nenos que alegraron as rúas pintando composicións de autores galegos e asturianos nos pasos de cebra da vila. Parabéns, mestres de Ribadeo!
E hai uns días coñeceuse o proxecto do colectivo Nova Poesía Guitirica: Colocar versos no alumeado público durante o Nadal. Fermoso! A luz da poesía fará resplandecer Guitiriz.
En Vigo está a funcionar o proxecto Ewa, grazas ao cal, quen desexe que o muro da súa quinta ou da súa edificación sexa ornado con poesía, debe dirixirse aos responsábeis do devandito proxecto e ofrecer a súa ?páxina en branco?; deste xeito, propietarios e artistas coadxuvan no embelecemento da cidade, e, factor aínda máis importante, no fomento da cultura.
Esta sorte de intervencións artísticas na América latina non supoñen novidade ningunha, naquelas latitudes quedan moitos muros por derrubar, mais todos se encontran xa feridos pola poesía; mesmo os máis rexos, e e que a poesía é un instrumento tan poderoso coma democrático.
Con todo, os valados porteños, montevideanos, cariocas ou santiaguinos, reflicten pensamentos tanto de temática amorosa coma reivindicativa, e a metapoesía tamén posúe espazo de seu.
Non é preciso salientar que nestas accións, a estética cóidase non só no eido literario, senón tamén no visual, pois que non estamos a falar de inscricións á toa ou de ?pintadas?. A beldade impregna a acción toda.
Contáronme dunha volta que nos ?70 era doado ler versos -de altísima calidade- inscritos a rotulador nos portais de Compostela e outras capitais galegas; creacións de poetas nómades, vadíos creativos ou necesitados da poesía en xeral. Eis o xerme das accións poéticas!
Se algo temos na Galiza son poetas, de onte e de hoxe; se outro elemento é consubstancial á nosa terra son os obstáculos illadores, así que con estes vimbios, nin un só quilómetro cadrado do territorio ten por que ficar alleo ás accións poéticas.