Avante Galiza! |
|
'Estamos fartos de saber que o povo galego fala un idioma de seu, fillo do latim, irmao do Castellano e pai do Portugués. Idioma apto e axeitado para ser veículo dunha cultura moderna, e co que ainda podemos comunicar-nos com mais de sesenta millóns de almas (...) O Galego é un idioma extenso e útil porque -con pequenas variantes- fala-se no Brasil, en Portugal e nas colónias portuguesas'.
(Castelão - Sempre em Galiza)

|
|

|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Galego-Português |
|
|
|
|
|
Galiza is for p0rn!! |
|
Pois si amigos meus, semella que por fin chegou o tan agardado porno galaico!!
Quintana, o homiño que fala de lado e ten unha obsesión enfermiza con "Facer País" (facede País, facede País, malditos!!) deixou como fala [de lado] un tema primordial para todo país que realmente queira ser País... porno autóctono.
O caso é que xa houbera con anterioridade diversos intentos de creación dunha industria 'pornogalega', mais non acadaron excesivo suceso alén da blogomilloesfera:
- O primeiro filme que eu coñecín foi Empanada de Ameixa, protagonizado por Miki Navalla e Fati Bivalba disponíbel na rede:
- Un tempo despois apareceu a primeira peza de porno duro galego, unha curta na que saían penetracións anais e transexuais coa típica musiquiña de fondo das pelis porno. Para vela, podedes clickar aquí baixo a vosa responsabilidade.
- A industria pornográfica galega comezaba a tomar forma; mais, non só de películas vive o porno... entón foi cando apareceu a primeira modelo softcore galega: Nayara Blue.
A nosa pontevedresa favorita fíxose famosa (chuza mediante) ao sair á luz unhas suxerentes fotografías no faro do Cabo do Home.
Nayara está actualmente a rodar a sua primeira película.
- Logo xurdiu unha fracasada (o camiño cara a perfección da industria pornogalaica non é doado) dun veciño da Costa da Morte. Aquí a proba.
- A día de hoxe o Valhala do porno autóctono está moito mais cerca. O pornogalico chega ás mesmisimas portas da Catedral de Compostela!!
Un rapaz e dúas mozas botan un ferrete sideral no Obradoiro, o vídeo sae á luz e... descóbrese que a trama da industria pornogalaica ten raíces en Compostela city e promete dar tralla!!
E diredes... veña si, ho! Iso é unha trola coma unha catedral!!
E eu respostarei... coma esta catedral??
El Correo Gallego fíxose eco da nova... e Chuza ocupouse de difundila.
Pero a cousa non quedou ahí... o que saiu á luz foi a punta do iceberg... e descubriuse que o porno galego está moi afianzado en Compostela... de feito ten vistas á mesmísima residéncia oficial do Presidente.
Aquí podedes coñecer a Totó, o director do filme gravado no Obradoiro.
*Actualización: Teño que engadir que un coñecido meu topouse o xoves pasado con Totó e mais co protagonista da escena do Obradoiro, e disque son moi bos paisanos ambos. E Totó ten mais unha web na que recibe 30.000 visitas diárias: PlaceresVirtuales. |
|
|
|
Queda muita festa |
|
Chega o novo disco de Lamatumbá!!!
Um Paraugas Universal para nos cobrir do Lume do Sol!! :) |
|
|
|
O galego, língua administrativa na Galiza até o s. XIII |
|
O galego atravessou a Idade Media nom só como língua poética ou como língua oral; o galego foi, trás as primeiras décadas do século XIII, a língua escrita e administrativa de Galiza, segundo explica un volume publicado polo Conselho da Cultura Galega e o Instituto da Língua Galega, e editado por Ana Isabel Boullón.
Na nossa lyngoage galega estuda a maneira em que o galego se converteu em língua escrita predominante durante a Idade Media, ao tempo que o processo de substituiçom do latim polas línguas romances esteve acontecendo no resto de Europa.
Segundo a sua editora, unha das novidades deste volume é que estuda esse processo: «É um dos primeiros livros monográficos que abordam o tema desde umha perspectiva multidisciplinar, isto é, nom só lingüística, senom também histórica, jurídica, paleográfica; e nom só desde a perspectiva única do galego, senom enquadrando-o dentro do contexto peninsular e europeio, e também desde a perspectiva do passo do latim ao romance».
As quatro orientações nas que se estrutura o volume repassam primeiro o contexto histórico, logo se estuda o passo do latim ao romance, a escrita romance na Península e, finalmente, se delimitam os aspectos particulares da emergência do romance como língua na Galiza.
Segundo a coordenadora do simpósio celebrado no 2005 e que deu lugar a este volume, há que explicar que na Idade Media o galego nem foi um idioma exclusivamente oral. Ana Boullón deixa claro que «seria preciso insistir em que na Idade Media a língua normal de relaçom era o galego, nom só no âmbito oral, senom também no escrito».
Explica também a integrante do ILG que a nossa lírica medieval «data-se de princípios do século XIII, mais o emprego instrumental, o uso do galego nas escrituras (testamentos, vendas, doações), começa timidamente nas primeiras décadas do XIII e generaliza-se a partir de 1255, antes que em Portugal». A investigadora destaca que até finais do século XV «a grande maioria dos textos jurídicos estariam escritos em galego», permanecendo alguns em latim e em castelhano aqueles que tinham procedência da monarquia. |
|
|
|
A imposiçom do castelhano |
|
 Há quem diz que o castelhano nunca se obrigou a falar a ninguém... aqui umha pequena mostra de algumhas das leis estatais de imposiçom do castelhano na Galiza, em Euskal Herria e nos Països Catalans:
- 1717. Instruções secretas aos corregedores para a aplicaçom em Catalunya do Decreto de Nova Planta: 'Pondrá el mayor cuidado en introducir la lengua castellana, a cuyo fin dará las providencias más templadas y disimuladas para que se consiga el efecto sin que se note el cuidado'.
- 1768. Real Cédula de Aranjuez. Artículo VII: 'Mando que la enseñanza de primeras letras, latinidad y retórica se haga en lengua castellana generalmente, dondequiera que no se practique, cuidando de su cumplimiento las audiencias y justicias respectivas'.
- 1857. Lei Moyano de Instruçom Pública. Artículo 88: 'La Gramática y Ortografía de la Academia Española serán texto obligatorio y único para estas materias en la enseñanza pública'.
- 1862. Lei do Notariado. Artículo 25: 'Los instrumentos públicos se redactarán en lengua castellana y se escribirán en letra clara, sin abreviaturas y sin blancos'.
- 1867. Real ordem sobre produçom teatral. 'En vista de la comunicación pasada a este ministerio por el censor interino de teatros del reino, en la que se hace notar el gran número de producciones dramáticas que se presentan a la censura escritas en los diferentes dialectos, y considerando que esta novedad ha de influir forzosamente a fomentar el espíritu autóctono de las mismas, destruyendo el medio más eficaz para que se generalice el uso de la lengua nacional, la Reina (q. D. g.) ha tenido a bien disponer que en adelante no se admitirán a la censura obras dramáticas que estén exclusivamente escritas en cualquiera de los dialectos de las provincias de España'.
- 1896. Proibiçom de falar por telefono em euskara e catalám. Ante a proibiçom da Dirección General de Correos y Telégrafos, o deputado catalám Maluquer i Viladot diz no Congreso: 'Cuando fui a que me pusieran en comunicación con Manresa, me encontré con esa dificultad. (...) Por eso suplicaba al señor ministro de la Gobernación, que nos tenía ofrecido resolver este asunto, pero se van pasando los días sin hacerlo, que lo resolviera. Difiero de la indicación del señor presidente y espero que no sólo pondrá en conocimiento del señor ministro de la Gobernación mi ruego, sino que personalmente influirá para que sea atendido, lo cual, no sólo le agradeceré yo, sino todos los euskeros y catalanes que han recibido ese latigazo del señor director de Comunicaciones'.
- 1902. Real decreto sobre o ensino do catecismo. Artículo 2: 'Los maestros y maestras de instrucción primaria que enseñen a sus discípulos la doctrina cristiana en un idioma o dialecto que no sea la lengua castellana, serán castigados la primera vez con amonestación. Si reincidiesen, serán separados del Magisterio oficial'.
- 1923. Real decreto ditando medidas e sançons contra o separatismo. Artículo 2: '...no podrá usarse por las personas investidas de autoridad otro idioma que el castellano, que es el oficial del Estado español, sin que esta prohibición alcance a la vida interna de las corporaciones de carácter local o regional, obligadas, no obstante, a llevar en castellano los libros de registros'.
- 1924. Regulamento para a elaboraçom e venda de especialidades farmacêuticas. Artículo 30: 'Deberán tener sus etiquetas, envolturas y prospectos redactados en español y sólo se admitirá la traducción complementaria del prospecto a otros idiomas, conservando como original y en forma preferente el texto español'.
- 1926. Real ordem fixando sançons aos mestres. Artículo 1: 'Los maestros que proscriban, abandonen o entorpezcan la enseñanza del idioma oficial en aquellas regiones en que se conserva otra lengua nativa, serán sometidos a expediente, pudiendo serles impuesta la suspensión de empleo y sueldo'. Artículo 2: 'En caso de reincidencia podrá acordarse su traslado a otra provincia donde no se hable más que la lengua oficial'.
- 1938. Ordem ministerial sobre o Registo Civil. 'Debe señalarse como origen de anomalías la morbosa exacerbación en algunas provincias del sentimiento regionalista que llevó a determinados registros buen número de nombres que no solamente están expresados en idioma distinto del oficial castellano, sino que entrañan una significación contraria a la unidad de la patria. La España de Franco no puede tolerar agresiones contra la unidad de su idioma'. Artículo 1: 'En todo caso, tratándose de españoles, los nombres deberán consignarse en castellano'.
- 1940. Circular sobre o uso do castelhano polos funcionários. 'Todos los funcionarios que en acto de servicio se expresen en otro idioma que no sea el oficial del Estado, quedarán ipso facto destituidos, sin ulterior recurso.
- 1940. Normas do Departamento de Cinematografia para la censura de películas. 'Todas las películas deberán estar dialogadas en castellano prescindiéndose, en absoluto, de los dialectos'. |
|
|
|
|
|
|
|
|