|
|
|
BIBLIOTECA PÚBLICA DE VIGO |
|
 - copia.jpg) Entrega do libro O REXIONALISMO de Alfredo Brañas traducido ao galego por Antonio Pichel Lorenzo co limiar do historiador galego que foi presidente da Real Academia Galega entre os anos 2001 e 2009 e Catedrático emerito de Historia da Universidade de Santiago, Xosé Ramón Barreiro Fernández. A entrega faina a docente e escritora Beatriz Fraga na Biblioteca Pública de Vigo JUAN COMPAÑEL na rúa Joaquín Yañez nº 6 .
O edificio que ollamos na foto coñecido como casa de Pedro Roman, tamén coñecida como Edificio Ferro, sendo sede da Biblioteca dende 1995. |
|
|
|
CARTEL PRESENTACIÓN |
|
 Asociación fundada por José Manuel Cameán Vázquez sobre a figura de ALFREDO BRAÑAS MENÉNDEZ,no ano 2018. |
|
|
|
BUSTO DE ALFREDO BRAÑAS MENÉNDEZ |
|
 Agasallo á familia Brañas pola entrega do Legado do autor do Rexionalismo ao Concello de Carballo.O evento foi no salón de plenos do Concello carballés,ao que asistiu o cantautor Miro Casabella(autor da musica do poema de Brañas " A Vispera de San Xoán " ademáis da asistencia de Jorge Mira. |
|
|
|
CADRO DE ALFREDO BRAÑAS MENÉNDEZ |
|
.jpg) Na foto ollamos o cadro de Alfredo Brañas Menéndez no Claustro da Facultade de Xeografía e Historia da Universidade de Santiago de Compostela, antes tamén Facultade de Dereito; en homenaxe os catedráticos de Dereito que pasaron pola Facultade,na que impartiu clase Brañas neste edificio; antiguo solar dos Jesuitas.Impartiuse a docencia de Dereito ata o ano 1975 que logo pasaría á actual de Xeografía e Historia.
Alfredo Brañas Menéndez,alumno e mestre desta Facultade-orador entusiasta,economista cultisimo;que consagrou a súa ciencia ao benestar dos seus compatriotas. |
|
|
|
REVISTA GALLEGA ( RECORTE DE PRENSA ) |
|
.pdf - copia.jpg) Recorte de prensa no semanario galego domical e bilingue LA REVISTA GALLEGA publicado na Coruña e fundado no ano 1895 por GALO SALINAS RODRÍGUEZ.
----- ¡ ALFREDO BRAÑAS !
Galicia gime de nuevo.
Ha perdido otro de sus hijos ilustres.
¡ Alfredo Brañas ha bajado al sepulcro!
Aquellas cátedras donde comunicaba á sus alumnos la ciencia que en su cerebro atesoraba; aquellas tribunas desde las que arrebataba con la elocuencia de su frase,unas y otras,ya no se honrarán con tan conspicuo catedrático y orador tan distinguido.
Y aquella voz de arranques ora sentimentales,ora enérgicos,ya no vibrará con sus ondulaciones en los centros donde el tribuno era tan solicitado.
La región gallega contrae una deuda : la de dedicar á Brañas una corona poética,para que su nombre se perpetúe y la posteridad lo pronuncie con admiración y respeto.
Nosotros lo proponemos; encárguense otros de llevar á la práctica nuestra proposición.
Nos falta espacio para dedicárselo hoy al ilustre muerto.
Otro día prometemos hacerlo.
Ante la tumba de Alfredo Brañas doblamos la rodilla,elevamos una plegaria y derramamos una lágrima !
Relato escrito na Revista Gallega o 25 de febreiro de ano 1900, catro días dende o seu pasamento.
Alfredo Brañas no concretaba sus conocimientos literarios á los bellisimos discursos que todos aplaudían: dominaba todas las fases de la literatura, y así escribia obras didácticas y doctrinales, como componia inspiradas poesias como trazaba cuadros dramáticos coronados por el éxito. |
|
|
|