Lembranza dos alumnos de Carballo da promoción dos anos 60. |
|
|
|

|
O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
DIPLOMA DE ACCÉSIT |
|
CERTÁMEN LITERARIO
DIPLOMA DE ACCÉSIT .-Consistente en 100 exemplares impresos polo mérito adicado a Don ALFREDO BRAÑAS que según o veredicto pola poesía galega PAZ A OS MORTOS,que tivo lugar no Teatro Principal(hoxe Teatro Rosalía dende 1909 na Coruña),o evento celebrouse o 24 de agosto de 1884 nas festas en honor a María Pita, pola Pensión Recreativa e Instrutiva de Artesáns da Coruña.
Nota: A obra é " O ABELLÓN "--- Este Diploma orixinal está depositado no Arquivo do Concello de Carballo.        |
|
|
|
CARTA DE BRAÑAS A ISIDORO CASULLERAS |
|
 Carta enviada por ALFREDO BRAÑAS MENÉNDEZ a su cuñado ISIDORO CASULLERAS GALIANO (Médico-Director de los Baños minero-medicinais sulfurosos de Betelu(Navarra)en los años 1876 a 1889.
CARTA ORIXINAL está no Arquivo do Concello de Carballo(na foto vemos o sobre).  |
|
|
|
MAGDALENA BRAÑAS MENÉNDEZ |
|
.jpg) Fotografía da irmán máis xoven da familia BRAÑAS
MAGDALENA BRAÑAS MENÉNDEZ a única nacida en Santiago na Rúa Azabacheria nº 20.Non se casou,nín tuvo fillos,a pesar diso, chamabanlle a abuela porque ao final ten que soster toda a familia co seu traballo.
Nota: Cadro que se atopa no Arquivo do Concello de Carballo,formando parte do Legado entregado polo sobriño-neto(Santiago)neste ano 2018.      |
|
|
|
CELESTINA MENÉNDEZ VILA |
|
Fotografía de la madre de ALFREDO BRAÑAS MENÉNDEZ.
-----------Copia del original que se encuentra en el Archivo del Concello de Carballo.   |
|
|
|
OUTROS DIXERON DE BRAÑAS |
|
------------- A BRAÑAS-------------------------
¡Balcóns froridos! ¡ Olmos da "Calzada" !
¡Vellos patíns ! ¡ Mareiras "Moss de Fora..." !
Do teu paso a lembranza ben amada
enche a viliña homilde e soñadora;
y-a enxebre vós ardente e namorada,
que anunciou da Rexión a nova aurora,
inda está prisioneira y-encantada
nos carballos do monte de "Pastora"!
Cando tecendo en sonos,paseniño,
da veiramar pol-a deserta rúa
na silenzosa noite me encamiño,
ouso bruar o teu " Erguete y-anda"
¡E surde un pobo que o craror da lúa
ruxe a estrofa varil" ¡ Coma en Irlanda !...
----------------------RAMON CABANILLAS
--Cambados 1917    |
|
|
|
OUTROS DIXERON DE BRAÑAS |
|
.jpg) GALICIA Y BRAÑAS
Con cadenas de esclava,aherrojada
ved cual gime la céltica matrona,
la que un tiempo ostentó regia corona,
la noble Suevia,triste y olvidada.
--Sus hijos predilectos,la cuitada
ve sucumbir en apartada zona,
mientras alguno ..¡ ingrato ! La abandona
y la escarnece viéndola humillada.
¡ Triste madre,en verdad!...mas ya tu llanto
trueca en lágrimas,dulces de ternura,
que aún arde de la patria el fuego santo
y hoy á la voz de BRAÑAS poderosa
despierta Iberia plácida te augura
días de gloria y suerte venturosa.
------------------ANTONIO NOVOA VELÁZQUEZ
1892
Nota: D.Antonio Novoa Velázquez,es uno más de los amigos de BRAÑAS que colabora en el Número Extraordinario del periódico "EL ALCANCE",junto con E.LABARTA y BARCIA CABALLERO.
  |
|
|
|
OUTROS DIXERON DE BRAÑAS |
|
------------GALICIA-GALICIA
A ALFREDO BRAÑAS MENÉNDEZ
Non fixeron falta riadas
nin trebós,nin arroyadas
pra vos por com´a Consuegra
aldeiñas encantadas
que nas chouzas destelladas
tendes presa a peste negra.
Non cairon as tuas frores
entr´os tristes esprandores
d´os relámpagos,n´a corrente;
nin marcharon os teus cores
o bruar,amenazadores,
os resollos d´o torrente.
Rexas garras t´apreixaron,
roxos ventos envolcaron
e teu trono secular;
ruis Herodes t´encrávaron
ruis xudios té mataron
¿non te pensas ti vengar ?
Pra vengarte d´ese encono
d´os verdugos,sai d´o sono
y-o que fuches volve ser;
faite grande e rub´o trono,
xa que tés n-o teu abono
teu mirifico valer
D´os teus montes as cascadas
forzas danche ben sobradas
pra que rodes o motor;
y-as tuas campas soleadas
teñas sempre cerradas
pol-o fumo d´o vapor.
------------------ALBERTO GARCÍA FERRIRO
---------1892-----(na fotografía)
 |
|
|
|
OUTROS DIXERON DE BRAÑAS |
|
 JUAN BARCIA CABALLERO,REMIGIO CAULA,ENRIQUE LABARTA,con motivo del homenaje que le dedicaron sus amigos con motivo del éxito obtenido con la publicación de "EL REGIONALISMO",junto con otros compañeros que lo hicieron en prosa,leyeron poesias dedicadas a BRAÑAS. Damos cuenta del menú del banquete. La comida puramente regional y admirablemente servida,se compuso el menú siguiente:
-------------CALDO GALLEGO
-------------COCIDO
-------------COCRÉTAS Á LA SANTIAGUESA
-------------ARROZ Á LA VALENCIANA
-------------PAVO Á LA ASTURIANA
-------------ARROZ CON LECHE
-------------FLÁN
-------------ENTREMESES
-------------VINOS: Riveiro,Valdeorras,Jerez,Malaga,Café,Cognac,Rom.
--La animación decayó un momento haciendo el gasto de la conversación el asunto que allí nos congregaba,y el motivo ó causa principal de la reunión:el regionalismo.
--De todas partes salián alabanzas para el libro del Sr.BRAÑAS y de todos los labios se escapan frases patrióticas que acrecentaban el espiritu regionalista de los comensales.
-Llegó la hora de los brindis,y para iniciarlos se levantó el decano de los periodistas y uno de los más antiguos de la región el Sr.D.Manuel Bibiano Fernández.
Nota: (Na foto o libro orixinal do Rexionalismo,que se atopa no arquivo do Concello de Carballo).      |
|
|
|
OUTROS DIXERON DE BRAÑAS |
|
AL AUTOR DE "EL REGIONALISMO"EN EL BANQUETE CELEBRADO EN OBSEQUIO SUYO EL 9 DE MARZO DE 1890
Yo,ALFREDO,que no he de ver,
(con pena así lo supongo)
realizados los proyectos
que contiene tu precioso
Libro..al leerlos te admiro
y siento que me remozo;
Que se electrizan mis nervios
y adquieren más luz mis ojos.
Y pienso en que el porvenir,
como el mar,funda en su fondo,
misterioso e insondable,
escondidos sus tesoros.
Vosotros los que contáis
muchos alientos y pocos
años,fecundad la idea
de que eres tú digno apóstol.
¿Quién á esta tierra querida
dejará en el abandono,
a tanta hermosura ciego
y á tantos clamores sordo?
¡Lograd,pues,que para ella
luzcan días venturosos!
Y si la tormenta ruge...
Entonces...unidos todos
para resistirla,sea
cada uno de vosotros,
no de débil sauce tallo,
sí de fuerte encina tronco.
----------------REMIGIO CAULA   |
|
|
|
OUTROS DIXERON DE BRAÑAS |
|
(Puesta la sala en comunicación telefónica con la Administración Subalterna de Negreira,se oyó la voz del Sr. LABARTA que dijo las cuartetas que siguen).
--Soy muy corto...y me confundo;
Voy a brindar sin embargo,
pues comprendo que en el mundo
es necesario ser largo.
Júrele al vino odio eterno,
pues hago acopio de energia
¡al brindar con agua fria
en el rigor del invierno!
Debiera sellar mis labios
Porque es pretensión muy vana
que aquí brinde un hombre rana
entre tantos hombres sabios.
Mas por BRAÑAS ¿qué no hiciera?
En su honor quizás con gusto
¡a brindar yo me atreviera
sobre el lecho de Procusto!
Brindo,pues por aquel hombre
a quien Galicia hoy aclama,
pues generoso á la fama
dió más de un oscuro nombre.
El que,con fe y heroismo,
sobre el mar de nuestra historia
puso un faro,más de gloria
llamado " EL REGIONALISMO"
Pero,dejándome aquí
ya de retóricas flores,
brindo por BRAÑAS,señores,
pos ustedes...Y por mi.
Y que llegue(y esto es,pienso
lo mejor,a mi entender)
ALFREDO ministro a ser
para que me dé un ascenso.
------------E.LABARTA |
|
|
|
|
|
|
|
|