Por Amos Oz

Os europeos teñen unha longa tradición de pensar en branco e negro. É normal, o século XX foi así. Ante o nazismo, había que pensar en términos de branco e negro; ante o colonialismo había que pensar en términos de branco e negro; ante o "apartheid", ante tantas cousas. Pero esa ollada non sirve para o caso do conflito árabe-israelí. Neste caso, atopámonos con dúas causas xustas que chocan e que, ate agora, non conseguiron convivir. Isto non vai de bos e malos, non vai de ir a unha manifestación a favor dos bos, asinar un manifesto en contra dos malos e irse a durmir a casa plácidamente. Gustaríame que Europa, en vez de actuar así, actuase como o médico de urxencias que, cando lle chegan tres accidentados, trata de curalos sen preguntar quen foi o condutor que causou o accidente.