| A pé da porta é un lugar da parroquia de Combarro.Concello de Poio.Pontevedra.Galiza. |
|
.jpg)
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Ramón Barreiro e Julia |
|
Retrato de Julia, Luisa e Camila
Ramón Barreiro Barcala. Pontevedra
Ramón Barreiro naceu en San Cristovo de Remesar, cerca de A Estrada, emigrou a Estados Unidos e de alí foise a Cuba. Na illa caribeña, formouse como debuxante e traballou como ilustrador de imaxes en varias tabaqueiras decorando as caixas de puros. Despois, instalouse en México e abriu un estudio de fotografía na cidade de Puebla, onde fixo fortuna. Viña a Madrid con frecuencia e casou con Feliciana Vázquez coa que tivo tres fillos varóns, Enrique, Ramón, e Laureano, nados en España e unha filla, Carmen, nada en México. Coa revolución de Emiliano Zapata abandonaron México e instaláronse en Pontevedra no ano 1910, onde abre un estudio de fotografía na praza de A Ferrería, no mesmo local que ocupara o fotógrafo Francisco Zagala, unha fermosa vivenda, chamada a Casa das Caras.
Nos anos seguintes, Ramón Barreiro firma con Joaquín Pintos varias das mellores testemuñas gráficas da historia da cidade, mentres transmite os seus fillos o amor pola fotografía e o instinto pioneiro que o fixera saír de A Estrada décadas atrás. Ramón Barreiro Barcala finou en Pontevedra o 19 de setembro de 1930.
O seu fillo Enrique Barreiro (1899-1983) mostrase moi interesado na distribución de fotografías de forma masiva e iníciase na técnica do fotogravado. Despois interesaríase polo cine e polas imaxes en cor, desarrollando dúas patentes. Coa técnica cinecromo fai a súa primeira película, co argumento da teoría de Colón Galego. O estreo de "Pontevedra, Cuna de Colón" foi o 2 de maio de 1927 no Teatro Principal. Represaliado polo réxime franquista, trasládase a Madrid no 1940 onde monta un estudio fotográfico, regresando a mediados dos cincuenta a Pontevedra onde continua dedicándose a fotografía, pintura e escritura. Seu irmán Ramón Barreiro (1906-1981) montou con Enrique e o pintor Ramón Peña a produtora "Folk" coa que rodarían varios noticiarios entre eles "Por unha Galicia Nova" en apoio ao Estatuto de Autonomía. Por problemas económicos e familiares marcharía para Madrid en 1935, onde faría algún traballo para o bando republicano, rematada a guerra compensaría isto realizando o libro "Metralla blanca del Madrid rojo", tamén fixo varias películas documentais na década dos corenta. Dirixiu seu primeiro longametraxe, "El sobrino de don Búfalo Bill"en 1944 e tamén fixo varios programas para televisión.
O curioso deste "post" é que busquei en internet algún retrato tomado por Ramón Barreiro, para ilustrar a súa biografía e non atopei ningún.
Julia é a miña bisavoa
|
|
|
|
|
|
|
