O pé da porta


A pé da porta é un lugar da parroquia de Combarro.Concello de Poio.Pontevedra.Galiza.

O meu perfil
combaraxo@gmail.com
 CATEGORÍAS
 FOTOBLOGOTECA
 RECOMENDADOS
 BUSCADOR
 BUSCAR BLOGS GALEGOS
 ARQUIVO
 ANTERIORES

ROCASBO

Xa está aquí o Monumento á Memoria, de controvertido emplazamento pero de importante significación e interes cultural para a comarca. O monumento é un proxecto do arquitecto e escultor arxentino Adolfo Pérez Esquivel e do concello de Poio, adicado á emigración e a tres persoeiros craves na historia de Galiza, unha muller de nome Rosalia e dous homes apelidados Castelao e Bóveda.
Componse dunhas esculturas graníticas que rodean a unha cerámica central, sobre unha base figurada da rosa dos ventos, que como o seu nome indica simboliza tódolos rumbos posibles do vento, efecto este meteorolóxico co que o navegante ten que loitar cando lle é adverso, igual que o puño pechado simboliza a loita pola liberación dos pobos oprimidos.
Esquivel, fillo de combarres funda nos anos setenta o Movemento de Paz e Xustiza e de Non Violencia de ideoloxía cristián inspirado nas ensinanzas pacifistas de Gandhi; este movemento declárase de parte dos probes, perseguidos, parias e famentos de Iberoamerica e baséase na defensa dos dereitos humans e da democracia. O mesmo Esquivel foi encadeado, liberado e vixiado polos gobernos neofascistas marionetas do imperialismo norteamericano. No 1980 recibe o Premio Nobel da Paz, un millón de dólares, un ano de ilusións pola xuntanza das forzas democráticas e revolucionarias da esquerda salvadoreña nun intento de ofensiva para a toma do poder, como o fixera un ano antes a Fronte Sandinista en Nicaragua, casi alfabetizada pero acosada e agredida polos contras mercenarios o servizo da deshumanización norteamericana. O outro lado do océano, en Oslo, no seu discurso-oración dado no nemoroso acto da recollida do Nobel,Esquivel,silencia a realidade e di que o home debe sementar coa man aberta non pudendo facelo co puño pechado; reflexión inspirada na frase do seu mestre Mahatma Gandhi, que afirmaba que co puño pechado non se pode intercambiar un apertón de mans. Pois ben, man sempre aberta para o amigo e pechada para o inimigo a fin de contas Alfred Nobel foi o inventor da dinamita.

Comentarios (0) - Categoría: Combarro - Publicado o 28-04-2009 17:20
# Ligazón permanente a este artigo
A canción




Non lembro con exactitude a primeira vez que a escoitei, pero si cando a tiven gravada nunha cinta para casette.Foi Fernando o madrileño quen a traves dun amigo, que por aqueles tempos tiña o privilexio de ter a posibilidade de gravar de disco a cinta quen me agasallou o Beggars Banquet en cinta.Anos despois seguiámola cantando decenas de veces Pepe o valenciano mais eu no club sway casi casi nun perfecto ingles.
Sympathy for the devil
The Rolling Stones-Sympathy for the devil
Rock&Roll Circus
Comentarios (0) - Categoría: Música - Publicado o 26-04-2009 10:13
# Ligazón permanente a este artigo
L

O día era soleado, a máquina sube a estreita estrada polos montes da Grovela, no alto de Ponte da Barca en terras do Limia. Os tres descendentes do Tarpán comen herbas na beira coa súa liberdade acostumada, a estrada estreitase máis , emprendese a loita polo territorio ocupado ou de ocupación, segundo se mire. Na máquina imos catro, ela pecha os ollos, eles os de atrás anglonizan ¡ qué guai !, avanza costa arriba empuxada por miles deles de vapor ou máis, e eles so tres cabalos ceibes, garranos, como son chamados en portugués, non ceden espazo, non levantan a mirada do seu almorzo, a partida de xadrez está a punto de rematar, a peza negra move e bate contra a máquina, a lata fúndese, fin, nin mate nin tan sequera enroque. Os efectos da accidental batalla foron percibidos despois de xantar, nin a alheira, embutido cristianizador, nin a dosificación do viño do Alentexo, evitaron a blasfemia do ateo, so reconfortado pola conservación dos cabalos célticos.
Logo o paseo polo río e as compras na área comercial, onde na pequena sección adicada a librería destacaba un de color amarelo cun elefante pintado en violeta, a curiosidade levoume a pesquisar no libro a páxina correspondente a cento dezanove da súa tradución española e conviñen que a próxima obra do autor learía en portugués, xa que dubido que os persoaxes de ensaio sobre a cegueira poderen ser tamén xordos no idioma orixinal, pero isto é cabalo doutra batalla.




Comentarios (0) - Categoría: Xeral - Publicado o 02-04-2009 22:49
# Ligazón permanente a este artigo
© by Abertal

clocks for websitecontadores web

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0