| A pé da porta é un lugar da parroquia de Combarro.Concello de Poio.Pontevedra.Galiza. |
|
.jpg)
|
| O meu perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Cándido Fernández Mazas |
|
¡¡¡ BO NADAL !!!
Conta a lenda que só a mula negou o seu alento, ese bafo de calor e vida, ao cativo recen nado. E deus en castigo fíxoa animal híbrido. ¡ O malo foi que a deixase no mundo para tormento noso e que a permitira disfrazarse de home de vez en cando!
Cándido Fernández Mazas, nado en Ourense o 18 de decembro de 1902 e finado en Castro Caldelas o 15 de novembro de 1942, foi un pintor, debuxante, ilustrador e escritor galego.
Desde moi novo distinguiuse polos seus dotes de debuxante e ós doce anos abandonou os estudios para pasar por sucesivos obradoiros de pintura. Entrou en contacto con intelectuais e artistas locais aos que foi retratando e en 1922 comezou a colaborar co diario Galicia, facendo ilustracións, e na revista Alfar ata 1923, ano en que ilustrou Kindergarten, libro de poemas de Paco Luis Bernárdez. En 1924 comezou a colaborar con artigos e debuxos en El Pueblo Gallego e en 1925 como linoelista no diario La Zarpa. Coa axuda da Deputación de Ourense trasládase a París para completar a súa formación pictórica, volvendo catro meses máis tarde. En 1926 fundou, con Augusto María Casas, a revista Galaxia. En 1927 volveu a Francia de novo como bolseiro da Deputación e achegouse aos surrealistas. En 1929 dirixiu a parte artística da revista Gaceta de Galicia. Posteriormente trasládase a Madrid e colabora en distintas publicacións e actos culturais, á vez que envía colaboración gráfica e literaria á revista Escuela del Trabajo, de Ourense. Participou nas actividades culturales das Misións Pedagóxicas en 1933 por Galicia e Castropol e en 1934 nas localidades segovianas de Turégano e Cantalejo.
O comezo da guerra sorprendeuno no gabinete de prensa de Gobernación en Madrid e en 1937 desprazouse a Valencia. Colaborou na revista El Combatiente Rojo do POUM, e en Umbral. Foi detido polo exército sublevado e liberado pouco despois. En moi mal estado mental e físico volveu a Penedo en Castro Caldelas, onde abandonou toda actividade plástica e intelectual.
A súa obra artística atópase dispersa. Ademais dos debuxos publicados en diferentes publicacións, pintou numerosos cadros. Podemos citar: Ventana al campo, Rapaza, Rumba, Ángel de la paz, un retrato de Luís Seoane e outros de Sebastián Martínez-Risco. Como escritor, ademais dos seus artigos periodísticos, publicou o libro Santa Margori (1930) e unha farsa titulada Los cuernos disparatados (1932). Tamén deixou preparado un libro de versos titulado Aleteia.
Wikipedia |
|
|
|
|
|
|
