A máquina está preparada, é cuestión de días, quizais de horas, xa non hai marcha atrás, irrecuperable, os cogomelos neste lugar van finar, non como tódolos outonos, senón para sempre. Na miña memoria, so unha das pedras da próxima construcción a modo de lápida cun epitafio frío, húmido e gris que di, adeus.
Estreo cun adeus unha nova sección no blog, na que pretendo escribir curiosidades sobre setas e tamén expoñer fotos delas sen identificar, coa intención de que algún experto, micólogo ou non, que se perdera en internet e chegase ata elas, colaborase neste proxecto que ben podería chamarse, troco navalla por cámara de fotos.
As fotos en FotoBlogoteca -- Sen identificar --
|
.jpg)
