Blog da Comisión Cultural MARTÍN SARMIENTO de Vilafranca para a potenciación do uso do galego nos centros do ensino no Bierzo e a promoción dos Intercambios escolares Bierzo-Galicia.
Nas primeiras liñas de 200 gramos de patacas tristes o autor cita ao seu conveciño, o riseiro Sarmiento, na cabeceira do seu primeiro libro en galego. O ilustrado de Vilafranca do Bierzo foi unha das referencias iniciais á hora de "volver á casa do ser", explica J. C. Mestre.
Mestre, ao igual que Sarmiento, volve a súa mirada cara a terra natal para, cavando na identidade, provocar un revulsivo entre bercianos e galegos de dimensiois futuras evidentes, fértiles e esperanzadoras. Esta aposta pola lingua, como a do erudito ilustrado considerado o pai dos seus estudos filolóxicos, é consecuencia dunha convicción rotunda: "hoxe ser cultos implica tamén falar galego".
Como Sarmiento nese pequeno gran libro cargado de ironía titulado "Coloquio dos 24 galegos rústicos" (tamén coñecido como Coloquio en 1200 coplas), Mestre levou ao título un número, 200 gramos, outorgándolle ademais aos textos un marcado e inegable ton irónico. Esta clave retranqueira, como dixo Anxo Angueira, é un recurso a todas vistas sarmentiano.
Na súa alocución no Teatro de Vilafranca na presentación no Bierzo da súa obra en galego, Mestre comezou nomeando ao seu conveciño Martín Sarmiento e realizou unha enumeración de oficios e persoas da súa infancia e adolescencia partindo da panadería familiar que lembran ás que o Pai das Letras introducira á hora de describir o mercado de Pontevedra. Como ben acertou a dicir X.L. Ferrín na valoración desta publicación histórica, Mestre manifesta "unha clara lealdade coa literatura escrita en galego no Bierzo."
A seguir deixamos un dos enlaces nos que se poden ler unha crónica do acontecido no Teatro Vilafranquino o pasado sábado 12 de outubro, en concreto a asinada por Suso Varela nas páxinas de cultura da Voz de Galicia.
