Hoxe esta de cumpleanos Sofia Beiras, a pequena da familia do CHalet da Alameda, aquel negocio innovador de confiteria-cafeteria que todos lembramos. Sofi ti sabes que a vida escomenza todolos dias, desexamoste que a de hoxe sexa o que ti mereces, todo bo e bonito. Moitas felicidades Amiga
" Rogad a Dios que conceda la Vida Eterna a su hija " Dña. Mercedes Cores Arca
(Vda. de D. Fernando Arca Fernández)
Que falleció cristianamente el día de ayer,
a los 105 años de edad.
Confortada con los SS. SS. y la B. A.
D.E.P.
Sus hijas, Carmiña, Cuca y Rosa María; hijos políticos, Raúl García, Jesús Pérez, Ramón Pena y Pilar Abalo (Vda. de D. Gonzalo Arca); nietos, Jesús, Raúl, Natalia, Mercedes, Fernando, Noela, Paulo, Gonzalo, Manuel, Sabela y Jacobo; nietos políticos, bisnietos, sobrinos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas la tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA DOMINGO, a las CINCO Y MEDIA de la TARDE, a la Iglesia Parroquial de San Juan de Bayón, donde se celebrará una Misa por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Cementerio Parroquial, favores por los que les anticipan gracias.
Los funerales por su eterno descanso se celebrarán el LUNES día 24, a las SEIS de la TARDE, en la misma Iglesia Parroquial.
Saldrá un ómnibus a las 16:30 h. desde Baión (Romarís), con las paradas de costumbre, para la asistencia al sepelio y regreso.
Era a matriarca, convertida co paso do tempo, na avoiña da familia dos García Cores, Perez Arca, Arca Abalo e os Pena Arca. Mercedes non era vilagarciana, pero si a súa familia, coas raíces xa botadas desde fai unha chea de anos. Os seus fillos e netos están de loito porque Mercedes foise para sempre e iso doe no corazón.
A todos os membros da súa familia o noso sentido pésame.
Dias pasados asistimos a un homenaxe que se lle fixo a Dario, facia dez anos que habia arrancado os restos do seu Pai da miserable terra donde o sepultaron. Dario e un home de ben que nunca homenaxearemos o suficiente polos seus servicios prestados a MEMORIA. É un honor ser amigos de Dario Rivas
Xa dias pasados nos viñeron a visitar Margarita e Segundo, estabamos no Culturon, e agora por segunda vez na casa xa poidemos falar con mais calma. Ela e a nosa blogueira desde Francia, blogueira moi apreciada desde fai moito tempo, sempre nos alegra o dia cando nos visita. Amiga, non esquenzas que esta casa tamen e a tua.
Que falleció cristianamente el día de ayer,
a los 87 años de edad.
D.E.P.
Su esposa, Mª Josefa Otero Vidal; hija, Mª de la Paz (Vda. de José Antonio Lodeiro); nietas, Leticia y Olalla; sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas lo tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA LUNES, a las CINCO de la TARDE, a la Iglesia Parroquial de San Pedro de Cornazo, donde se celebrarán los funerales por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Cementerio Parroquial, favores por los que les anticipan gracias.
Saldrán dos ómnibus a las 16:00 h, uno desde la Iglesia de Cornazo y otro desde Bamio (Pedroso, por interior), con las paradas de costumbre, para la asistencia al sepelio y regreso.
Casa mortuoria: Tanatorio de Arosa, Sala nº 3
Vilagarcía, 16 de agosto de 2015
Hoxe finou Valentín Rodriguez Miguéns un home dos bos e xenerosos que nunca se meteu con ninguén. Era un militante nacionalista co corazón e coa cabeza, un namorado do seu país. Fai anos cando andaba polas carreiras de fora, de mariñeiro, Valentín tiña un capitán vasco que izaba a ikurriña no barco e Valentín soñaba con ver a bandeira galega no mástil. Nunha viaxe mercou a nosa bandeira e meteuna na maleta, unha noite a escondidas izouna. O capitán enterouse e chamouno. Tiveron unha conversa e Valentín foi feliz cando o capitán lle permitiu ter a bandeira cando se iba navegando e retirala cando se chegaba a porto. Valentín era unha xoia de militante, de fai unha chea de anos, un histórico, natural de Bamio e residente en Cornazo. Valentin, un home con moito humor que somentes se enfadaba nas eleccions cando o seu partido non tiña moitos votos.
A súa Familia, a sua Organización, aos seus compañeiros, o noso sentimento de pesar pola morte dun home exemplar como veciño e como persona.
O noso blogueiro de Vilaxoan residente en Tenerife visitounos no Culturon e fixonos moi feliz, (unha chea de xente veunos visitar, non podemos esquencer a Margarita Mosquera e Segundo Abal. Antonio levaba bastantes anos sin vir a sua terra e parecialle pouco o aire que respiraba, gracias Antonio seguimos falando mediante o Faiado da Memoria que é a tua casa
Ela vive en Madrid e durante o ano falamos de ese cafe que imos tomar nas festas, ainda non foi pero sera, xa estivemos xuntas duas veces e seu irman Guillermo retratounos pra a lembranza, na foto tamen esta Guillermo o Pai da familia Poyan Alvarez. Ese cafe...sigue pendiente
Tempo de festa de lecer de festexar ca familia e amigos e veciños. Benvidos os que veñen de fora, a Vilagarcia de portas abertas é lugar para todos. Saude e BOAS FESTAS
Pili Blanco e Manolo Louzán están de VODAS DE OURO, a festa vai ser fina pero antes pasaran pola igrexa parroquial onde casarán de novo....¿Non é bonito?. Rodeados de toda a súa familia, das súas fillas, Rocío e Cristina, dos xenros, dos netos, irmáns, sobriños... das súas lembranzas e do seu amor que persiste cincoenta anos despois...¡Que envexa, sana envexa, e que privilexio!
Que no día de hoxe soen de novo as trompetas, que a emoción vos deixe un respiro... ¡Que sexades felices!
Desde o Faiado da Memoria desexámosvos outros cincoenta e moitos parabéns
No barrio de San Roque celebrase hoxe o S Roquiño o Pequeno, e nos non queremos pasar o dia sin felicitar a os veciños do barrio, ausentes e presentes, a Chus Estevez, Eduardo Garcia, Candido Castro, felices festas do voso barrio, e unha aperta moi especial para Justo Lameiro, cabeza da comision que organiza as festas, leva meses solicitando axudas pra facer algo digno polo seu barrio. Esplendidamente, xeneroso no seus sacrificios Justo merece ter un dia feliz. Amigo saude,moitas gracias, parabens e que ese amor polo barrio se vexa recompensado