lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA

Nominada aos premios Youtubeir@s 2022

REMOVENDO A TERRA

Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022

RESONANCIAS DO PASADO

Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022

Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021

EU TAMÉN NECESITO AMAR

Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.

Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)

Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)


Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo

THE BATTLE OF THE GOOD MEN

Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.

Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.

A VOLTA DOS NOVE

Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015

Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015


DESDE DENTRO DO CORAZÓN

Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013

Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014


O FAIADO DA MEMORIA

Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura


A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM

1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005


ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL
damemoria@gmail.com
 ESPACIOS
 GALERÍA DE FOTOS
 Ir a estas páxinas
 ARQUIVO

FINOU NANO


Laureano Núñez García, do Carril, de cuarenta anos.

Nunca lle agradecimos o suficiente os do Faiado o servicial e boa persoa que foi con nós. Cando as exposicións no Gato Negro el ocupábase de encender e apagar os televisores e dvds. Neste agosto tan horroroso, ainda quedaba o último día para darnos outro disgusto. Nano non tiña edade para morrer.

Sentímolo, sentímolo moito. Mandámoslle o noso pésame a súa familia e amigos.

Mañán as cinco e cuarto da tarde será o seu enterro no Carril. As nosas lembranzas a súa memoria.
Comentarios (5) - Categoría: MEMENTO - Publicado o 31-08-2012 20:59
NA MEMORIA DE LUIS PAZ


Este de hoxe foi un dia extraño, pola mañán fúmonos con Cándido e Goya tras a Volta a España. Estivemos felices disfrutando a tope de todo o que vemos pola tele, normalmente...

Cando chegamos a casa, abrimos o correo... e ¡ZAS!, o negro, o tráxico do día. Un fillo de Luis Paz, do noso Luis Paz, comunícanos a morte do seu pai e nos pide que a fagamos extensiva a xente amiga do blog.

Voltamos a sentir o sentimento da inxusticia. Luis tiña sesenta e sete anos. Cheo de vitalidade, de forza, de ganas de vivir...

Luis foi un bo amigo do Faiado, colaborou con nos co documental "Desde Dentro do Corazón" como Marta, a súa dona, é da Pobra, o mesmo Luis buscounos o teléfono de Nicolas, un dos superviventes do Cabo Razo. Logo colaborou economicamente co proxecto de Verkami.

Queríanos, o Faiado gustáballe de corazón. Hoxe a súa familia sufre unha pérdida moi importante, pero o Faiado tamén a ten.

Chamamos a Cándido Castro para darlle a noticia da morte de Luis, eran amigos da infancia, a vida separounos xeograficamente, anos despois reencontráronse no Faiado.

Tremendo dolor o de Cándido, ao comunicarlle a morte do seu amigo. Para Marta, para os fillos, para ese amor de neto que tiña e para toda a súa familia o noso respeto, cariño e dor polo seu pasamento. Non esquenceremos a súa memoria.


POÑEMOS AQUI UN COMENTARIO DE LUIS PAZ, COMO HOMENAXE DO FAIADO

Me acuerdo que los sábados mi abuela con la banqueta de fregar y de rodillas fregaba el cuarto de la costura que era de madera y a frotar con el brus y para que pudiera fregar tranquila me daba 2 pesetas y me iba a la tienda de lupe con un trozo de pan a comprar un chorizo que me decían que era de cabra pero que estaba buenisimo.

Un abrazo. Y seguir así que me estáis dando mucha alegría. Al saber que no me olvido de mi tierra ni mi tierra se olvida de mi.Espero enviar la foto de la quinta generación de los Paz de villagarcia en cataluña. Gracias.

Comentarios (11) - Categoría: MEMENTO - Publicado o 29-08-2012 20:42
Mañan a Volta en Vilagarcia

Pois si a parafernalia que rodea a Volta Ciclista estara na explanada TIR de donde finalmente daran a saida cara a o Ezaro, pasaran por varias ruas de Vilagarcia, entre elas Conde Vallellano na fotografia cando se estaba a construir.

Foi un placer ver na television a resposta ca que Galicia recibia a os ciclistas, non e moi frecuente ver a Volta a España por estas terras. En Pontevedra, Ponteareas, Sanxenxo, O Grove, a xente na calle en tropel e aplaudindo a rabiar. Mañan deberiamos facer o mismo na nosa vila, o unico galego dos ciclistas participantes e GUSTAVO CESAR VELOSO, natural de Bamio, dos nosos
Comentarios (0) - Categoría: Xeral - Publicado o 29-08-2012 08:56
O Ciclismo e un deporte de curre

Os admiramos, polo seu coraxe, pola sua valentia, polo seu esforzo...¡Son unicos¡ E un dos deportes mais duros esas montañas, que a pe seria imposibles de subir para nos...

Ese afan de querer cargarse o ciclismo, calumnia que algo queda, lembramos aquel campeon italiano, Pantani, que non poido ca calumnia ca insidia e suicidouse. Desde aqui apoiamos a Alberto Contador, que tamen foi vitima do mesmo. Non nos creemos nada. ¿E Eses xogadores da primeira division de futbol que non saen dos ambientes discotequeros e cando son as catro da maña da pena velos? ¿Contra eses nada? Eses que cobran centos de millons.

Por ultimo homenaxear a Claudio Ameneiro que de noviño foi un campeon, pero de aquela non era como hoxe

Mañan dia 28 de Agosto as 12,50 saen de Ponteareas e chegaran a Sanxenxo sobor as cinco e media da tarde, ollo arredor da unha e media da tarde cruzaran Vincios e Gondomar.

O miercoles 29 contrarrelog Cambados-Pontevedra, ahi os do Faiado temos pensado animalos desde moi cerquiña de eles, sobre todo a Gustavo Cesar Veloso, o noso ciclista.

E o xoves 30 saen do noso pobo as 12.40 cara a o Ezaro. E o momento para disfrutar de eles, de ver o bonito mundo que os rodea de pedir autografos, de sacar fotografias....de participar con eles.
Comentarios (0) - Categoría: Xeral - Publicado o 28-08-2012 08:30
DESDE DENTRO DO CORAZÓN NA RADIO GALEGA

Onte, sábado, 24 de agosto, no programa da Radio Galega "Somos Quen", fixéronlle unha entrevista a Antonio sobre o documental "DESDE DENTRO DO CORAZÓN", noventa minutos de documental integro sobre Vilagarcía, a súa historia e circunstancias.

O mar, o Cabo Razo, o ouro neghro, a Escuadra Inglesa, o alonxamento do mar, o estropicio co pobo, toda unha íntima homenaxe que Antonio fai ao pobo de acollida, o pobo no que vive, Vilagarcía mereceo.

O Faiado fai o primeiro documental sobre a vila, material de abondo queda, tamén, para encarar un segundo documental, así de grande foi o traballo de campo que se realizou. Escoitade a entrevista premendo aquí, en radio o tempo e moi importante pero adicáronlle vintedous minutos.

Na entrevista tamen fala Antonio da solidaridade, da boa acollida da xente colaboradora do Faiado, entre o proxecto de Verkami, o man a man, elo axudounos coa financiación dos efectos e da música do documental, tamén nos empuxou animicamente, e nos emocionou no mais profundo.
Comentarios (0) - Categoría: Xeral - Publicado o 26-08-2012 09:23
De Novo en Vilagarcía

Falamos da Vuelta Ciclista a España, pasou polo pobo o día 1 de Maio de 1960...¡Buf!. Van alá como cincuenta e dous anos.
Damos as gracias a "Antoñito" un señor encantador que nos quitou do erro que tivemos de colocar por ultima vez a Volta no pobo no 1960. Mandounos o ABC do oito de Maio do 1987, que estuberon con nos e incluso con meta volante. Pedimos perdon.O que non imos consentir e a aptitude do Antoñito. ¿Alguen pensa que non erra? Tamen lle quitamos o comentario por maleducado.

No ano 1960 vímola nun lugar privilexiado, enriba da hombreira do meu pai, cuns ollos como platos, so lembro pitidos de coches e motos, nin a un so dos ciclistas, pero unha cousa quedoume grabada: aquela furgoneta cunha bruxa montada nunha escoba...¡mi madriña, cousa espectacular!.

Este ano temos a un vilagarcián, Gustavo Cesar Veloso, do Salgueiral, Bamio, correndo nela. E para nós un orgullo, unha satisfación, que un dos nosos este na volta ciclista.

Xa vos iremos informando da visita dos ciclistas a Vilagarcía, e por suposto que a o noso Gustavo non lle falte o empuxe, os ánimos de todos nos.
Comentarios (3) - Categoría: Xeral - Publicado o 25-08-2012 18:56
A ESPERA

Xa esta claro que o documental sobre Vilagarcia "Desde Dentro do Corazon" non vai sair en Agosto, xa fai un tempo que se esta creando a musica, parindo en Estados Unidos, da man de Arturo Solar, amigo de Antonio, tan amigo que non vai cobrar o seu traballo, Arturo e un musico moi recoñecido en Estados Unidos pero o estudio de grabacion e os musicos que acompañaran a Arturo, si cobran, esto explicamolo por todos aqueles que colaborachedes con nos.

Tamen se encargaron a Cataluña unhas imaxenes infograficas para o capitulo do Cabo Razo, esto xa esta feito, pero non a musica nin outras cousas que iremos contando. Explicamos porque debemos facelo, pero tamen porque hai xente que non entende que facer un documental leve tanto tempo enton nos paran na calle nos chaman...

O de abaixo e un artigo feito na Voz de Galicia sobor Arturo Solar no 2005 Arturo e un orgullo para Galicia enteira, un musico recoñecido internacionalmente.




El gallego Arturo Solar, cuya trompeta se escuchó en el tráiler de la película «La leyenda del Zorro», acompañará en la gala de los Grammy latinos al cantante Diego Torres (arriba)

Hasta hace tres años, Arturo Solar vivía las madrugadas y aprovechaba sus estudios de trompeta soplando pachanga en las verbenas con orquestas gallegas de renombre. Esta noche participará en la gala de los Grammy latinos para acompañar a Diego Torres y a Ana Bárbara, y su carrera de músico habrá dado un salto similar al de hace tres años, cuando decidió irse a probar fortuna a Los Ángeles.

En un descanso del ensayo de la gala en la ciudad californiana, Arturo Solar admite que el «salto fue doloroso pero para bien». El compositor ha tenido un buen año y una de las varias trompetas que toca se puede escuchar en el tráiler de la película La leyenda del zorro . Tocar en los Grammy es «un paso de gigante en mis sueño de hacer música», explica Solar.

La influencia familiar es la que acerca a la música a este compositor e instrumentista nacido en 1976. De su padre recibe el interés y las primeras clases. Los estudios los cursa en el Conservatorio de Santiago y en 1996 se gradúa como trompetista. Un título es un título, pero para ganarse la vida Arturo Solar se suma a las locas noches de las verbenas gallegas. No le queda ninguna nostalgia hacia esa época de furgoneta y trasnoche: «Es una época definitivamente pasada para mí».

Al mismo tiempo que toca los últimos éxitos por los campos de las fiestas, comienza una carrera de compositor de bandas sonoras que encuentra un acomodo en el documental gallego. Compone para dos obras de Antonio Caeiro: Aillados y Memoria nos tempos do wolfram . El trabajo es bueno pero, como se pregunta el documentalista, «¿quen lembra hoxe aos autores das bandas sonoras das películas?».

En el año 2002, Arturo Solar decide cambiar de aires y buscar acomodo lo más cerca posible de esa ciudad que tan pomposamente llaman la Meca del cine. Para Solar el viaje no tiene carácter de peregrinación, sino de cambio de vida: «Fue un salto que necesitaba de mucho valor, porque una cosa es contarlo ahora y otra es llegar a los Estados Unidos sin conocer a nadie e intentar hacerse un hueco».

Arturo Solar lo explica sin tintes épicos y con un ligero acento californiano: «las cosas aquí son justo como uno puede esperar, sólo trabajan los de siempre, hay muchísima competencia para todo y lo que más cuesta siempre es empezar, hacerse un sitio».

La presencia en los Grammy de esta noche significa para el trompetista que alguien se ha fijado en su música, «porque para llegar a la gala no basta con que tengas amigos». Entiende que los esfuerzos valen la pena y acredita esa cierta idea de que los USA son una tierra de oportunidades. Asegura Solar que, «cuando te mueves e insistes en tu trabajo, acabas encontrando una oportunidad».

En el descanso del ensayo, Solar comenta las dos caras de Estados Unidos: «Por un lado, está la cara salvaje, que no dejan entrar ni a una pulga; por otro lado, miras la organización de los Grammy, la profesionalidad y la forma de hacer, y te das cuenta de que esto es otra galaxia».

Arturo Solar viajará a Galicia este mes, pero descarta trabajar aquí. Repite que adora «el país», pero insiste en que ahora no quiere venirse. «Me he estabilizado en Los Ángeles, me casé con una tahitiana y estoy en el momento de aprovechar todas las oportunidades».

Para destacar más el salto dado y la situación en la que se encuentra ahora, recuerda: «Llegue a los USA y no tenía ni idea de inglés; sólo quería cumplir mi sueño de componer para el cine». Ahora, según admite, el «sueño está cada vez más cerca».
Comentarios (2) - Categoría: Xeral - Publicado o 20-08-2012 09:00
VIVA O CARRIL E A SÚA AMEIXA NATIVA

É a Festa da Ameixa, e o Faiado quere aproveitar para reivindicar a ameixa natural e babosa do noso pobo... a de sempre, a que sabe a Carril, ao noso mar.

Aproveitar tamén para lembrar a figura de Joaquín Merino, visitador desde fai moitos anos do noso pobo, tamen propagandista dos nosos productos e paisaxes.

O Faiado agradece todo o ben que lle fixo Joaquín a nosa zona, lembrámolo veraneando no Carril, e logo na rúa Mulatas no barrio de San José, onde ainda veranea a súa familia.

Boa festa a todos.
Comentarios (4) - Categoría: Xeral - Publicado o 18-08-2012 10:00
DIAS DE LOITO

Neste momento lembramos a Alberto Cortez... "Cuando un amigo se va". Xa está ben de amigos que se van.

Emilio Sánchez Martín, natural de Salamanca, casado con Ramona Navia, de Renza... ¡Como o cuidou Ramona!.

Eles son amigos nosos e amigos dos nosos amigos. Emilio levaba anos enfermo, anos batallando, hoxe, no día da Galicia Martir, Emilio expirou.

Nos doe, todo nos fala de morte ultimamente, é duro e difícil. Para Ramona, un abrazo, forte, moi forte. O noso pésame para Ángeles, Yolanda, Sonia, Eva e Katherine, así como para o resto da familia.

Mañan sábado as cinco serán os funerais por Emilio na igrexa de Sobradelo, logo as súas cenizas incineraranse en Vigo.
Comentarios (2) - Categoría: MEMENTO - Publicado o 17-08-2012 16:58
QUE DIFICIL RESULTA

Decir, pensar que Mariví Diz, a nosa Mariví, acaba de morrer, pode non ser creible.

Estábamos a esperar a súa milloría para a sexta cea do Faiado, o tíñamos programado de tal maneira. Acaba de chamarnos, roto pola pena, Roberto Ocaña. véusenos o mundo enriba a Antonio e mais a min. Quitáramos unha foto con ela o día do Apostol, entre risas, esperando a melloría lóxica. Gardámola como ouro en pano. Algún día, cando o teñamos asumido, poderémola sacala do baul e ver o seu sorriso. Seguía a ter esa luz nos ollos... é imposible pensar, e terrible.

Non sabemos cando se enterrará, nin cando a hora.

Mañán, a primeira hora, iremos polo tanatorio, e logo informamos.

Canto o sentimos!. Sempre nos apretamos nos abrazos. Esto non é unha pérdida calquera, queríamos a Mariví, queremos a Mariví. Non hai dereito que unha persoa tan chea de vida se teña que ir. ¿Porqué?

A TODA a súa familia o noso calor e os nosos abrazos, nunca a esquenceremos.

A data do enterro sera maña venres as once e media da mañan. O primeiro acto sera na igrexa de Carril, e logo o soterramento no cementerio do seu pobo, donde descansan seus Pais.
Comentarios (30) - Categoría: MEMENTO - Publicado o 16-08-2012 00:10
1 [2]
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0