lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A nosa Vita de cumpleanos |
|
.jpg) Ela é a unica filla de Sara...¡Aquela Sara¡ e de Fernandiño Dios, dito sea de paso fillo da miña tia Sofia, Sofia Teijeiro, casi esquenzo o que vou decir, desexarlle a Vita un bo dia, con Tono, fillas e netos...¡Como pasan os anos¡ Bueno xa sabes con moitisimo agarimo, bo dia |
|
|
|
Finou Eugenio Bouzada |
|
 Que xunto a seu irman Javier colaborou e donou a O Faiado da Memoria, numeroso material grafico, hoxe sentimonos tristes polo seu pasamento e expresamos a sua familia o noso sentido pesame.
" Rogad a Dios que conceda la Vida Eterna a su hijo "
D. Eugenio Francisco Bouzada Romero
Que falleció cristianamente el día de ayer,
a los 78 años de edad.
D.E.P.
Su esposa, María Teresa Gil Padín; hijos, María Teresa, José, Juan, Nacho y María Bouzada Gil; hijos políticos, Jorge, Elena, Ana, Nerea y Juan; nietos, Paloma, Cayetana, Pedro, Martina, Hugo y Mario; hermanos, José Jacobo(?), Jaime y Javier; hermanos políticos, María Teresa Jaureguízar Azarola, María Teresa Escudero Gil, María José Gómez Fandiño, Juan Gil Padín(?) y Magdalena González Rollán; sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas lo tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA MARTES, a las ONCE de la MAÑANA, a la Iglesia Parroquial de Sta. Eulalia de Arealonga, donde se celebrarán los funerales por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Cementerio Parroquial de Cornazo, favores por los que les anticipan gracias.
T. 986 501 101 - www.ppffa.com
Casa mortuoria: Tanatorio de Arosa, Sala nº 3
Vilagarcía de Arousa, 30 de abril de 2018
|
|
|
|
Remata Abril |
|
.jpg) Que para nos sera inesquencible pola inauguracion da nosa sede polo que quere decir, quere decir que xa non temos que andar buscando un espacio, enchendo papeis, pra que a administracion municipal logo de pasar a data che conteste. Temos un espacio noso, e voso, compartimolo con todos vos, repetimos de balde, espacio de LIBERDADE.
En dous dias imoslle dar a benvida a Maio, o mes da luz, do fin da invernada, do sol, de sair a rua...bos dias, moita saude |
|
|
|
Voltando a os agradecementos |
|
.jpg) Cando sabemos que imos ter problemas de sonido, como o dia da Inauguracion da Sede, non se nos ocurre cousa millor que chamar a Lucia Veloso, ela ten un cuñado que nuns momentos arrancha un equipo de sonido, Juan é un recurso que temos e que nunca lle pagamos como é debido. Gracias Juan, gracias Lucia, sodes unha familia de moito piston. |
|
|
|
Na Memoria de Sagrario |
|
.jpg) Hoxe finou Sagrario, a canaria, viuva de Angelito o Tecelán.
A través de Angel coñecemos a Sagrario, pero ela, que valía un montón, soupo ganarnos, e a queremos por dereito propio.
Aqueles pitillos fumados con tanto pracer... as dúas, na porta do super de Luchi.
Bueno, a morte de Sagrario sentímola, e con todo o noso agarimo, mandámoslle a súa familia, de parte da filla de Felipe, e do seu home, Antonio, unha aperta moi grande, sentida co corazón.
" Rogad a Dios que conceda la Vida Eterna a su hija "
Dña. Norma Sagrario Álamo Marrero
(Vda. de D. Ángel López Martínez)
Que falleció cristianamente el día de hoy,
a los 85 años de edad.
D.E.P.
Sus hijos, Ángela, Juan, Sagrario del Carmen, Agustín y Alejandro López Álamo; hijos políticos, Benjamín Rey, Meli Sosa y Marcos Moral; nietos, Víctor, Iraya, Daniel, Aruma, Silvia, Norma, Gabriel, Carlota, Joel, Paola, Simón, Jorge y Carlota; hermanos, hermanos políticos, sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas la tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA JUEVES, a las CINCO MENOS CUARTO de la TARDE, a la Iglesia Parroquial de Santiago de Carril, donde se celebrarán los funerales por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Crematorio de Arosa, para su incineración en la intimidad familiar, favores por los que les anticipan gracias.
T. 986 501 101 - www.ppffa.com
Casa mortuoria: Tanatorio de Arosa, Sala nº 3
Carril, 25 de abril de 2018
|
|
|
|
Hoxe tamen é un dia especial, |
|
 Porque toca facer balance de onte, e como todo o mundo fala de Garzon, eu agradezcolle unha vez mais e tamen a os nosos amigos que ali estaban con nos. Hoxe tamen fai cincoenta e nove anos da voda de Pura e Antonio en Gondomar, onte adicamoslle a sa principal da nosa sede a o seu nome, as suas persoas e ahi temos a Baltasar Garzon posando con nos nunha homenaxe as suas persoas.
Premendo aquí podedes ir ao espazo onde podedes velas fotografías. |
|
|
|
Sempre ben por boas cousas |
|
 Baltasar Garzon é unha persoa para admirar,sempre ca vara da xusticia na man, xa todos sabemos a que veu o Xuiz a Vilagarcia, a defender as vidas que estaban en peligro a causa da xentuza que somentes queria facerse rica a costa das vidas dos demais.
Bueno imos a o noso o martes vintecatro, a unha trinta da tarde, D Baltasar vai estar na nova sede do Faiado da Memoria, vai inaugurala.
Non atopo palabras para decir o privilexiados que nos sentimos, por facernos tal honor. Temos unha sede que non collemos todos os que deberiamos estar, pero a ver como organizamos. Deixemos vir o martes
Foto de Jose Luiz Oubiña |
|
|
|
A estrea de TINTA DE LIMON |
|
 Chegaron Esther Alvarez e Borja da Editorial Tandaia a presentar o maravilloso libro TINTA DE LIMON escrito por Esther. Foi un pracer escoitar o seu relato, Esther é un derroche de naturalidade os do Faiado sempre lembraremos o seu paso estreando o noso local, Esther moita venta, moita sorte, simplemente que se lle faga xusticia a un relato que lembre aquela xente que tanto merecian. |
|
|
|
Presentamos TINTA DE LIMON |
|
 o venres, día 20 de abril, ás 20:30 horas, a editorial TANDAIA e O FAIADO DA MEMORIA van a presentar na sede deste último (Praza de Ravella, 27, 1º) a novela de Esther Álvarez, TINTA DE LIMÓN.
Trátase dunha novela de ficción con base na Memoria Histórica e publicada, en parte, a partir de micromecenazgo (crowdfunding).
Tinta de limón es una novela histórica que destapa una parte de la historia española, según el protagonista, adulterada por cronistas e historiadores.
Fidel Dopico Moldón, miembro de un sector de la IV Agrupación Guerrillera de Galicia, habla desde su sepultura, situada bajo la cimentación de la autopista AP-9, y sobre la que circulan multitud de hombres y mujeres que ignoran un pasado enterrado a tan escasa distancia.
Los recuerdos afloran a la superficie, impulsados por la emotividad de cinco guerrilleros y un perro, atrapados en la incógnita del tiempo. Vida y muerte se mezclan de modo indisoluble en la narración, consiguiendo que tanto el pasado como el presente articulen los soportes de idéntica denuncia.
A autora é ESTHER ÁLVAREZ
Nació en A Coruña un 3 de abril de una primavera cualquiera, en compañía de una hermana melliza. Ser nieta de un concejal de la II República, encarcelado en 1942 y sometido a un consejo de guerra en 1952 por colaboración con la resistencia antifranquista, acuñó gran parte de sus convicciones.
Durante la infancia, comparar las andanzas de Don Alonso Quijano o la ironía romántica de Bécquer con las historias que contaba su abuelo, la llevaron a creer que la vida real y la literatura eran prácticamente iguales. En ambas había personajes similares, tramas afines e idénticos contextos donde una falta de ortografía debía cumplir la misma penitencia que una declaración de guerra.
Atraída por el mundo de las letras, escribió infinidad de relatos que publicó en las últimas páginas de sus carpetas escolares, y colaboró con artículos de opinión en periódicos locales, tintados con la censura. El día que recibió una carta manuscrita de Antonio Buero Vallejo alentándola a seguir escribiendo, descubrió que el reconocimiento es la física de los sueños.
Hoy es madre y empresaria. Desempeñar ambos cometidos a la vez, la ha implicado en diferentes terrenos del mundo real donde hasta lo más usual puede ser lo más desconocido. Tinta de limón será el primer manuscrito que publica y, aunque le encante aburrirse de vez en cuando, ya tiene otros en marcha. |
|
|
|
Foi un pracer, Nieves |
|
 Fai un rato sonou o teléfono para anunciarnos que días pasados finara Nieves, nai de Manolo Vázquez e sogro de Lolita Camiño.
Bueno, nos conocíamos a Nieves, unha muller introvertida e moi discreta. Cando chegue a certa edade, cada vez máis próxima, quero que me coiden e queiran como a ela. O seu fillo e a sua nora, entregaron unha chea de anos a coidalos, a coidalos con Amor.
Fixo un ano en Marzo que finara Manolo, o home de Nieves, e agora? ela. A verdade é que non existe o consuelo cando os país morren, pero é un privilexio coidalos hasta os noventa anos.
Sentimos a morte de Nieves, pero resulta especialmente emocionante vivir a condición humana do seu fillo e a súa nora, aos que desde aquí, mandámoslle unha aperta chea de sentimento.
|
|
|
|
|
|
|
|
|