Como merece a Lidya coñecemola desde que eramos unhas pipiolas no colexio Filipense e logo de adolescentes na Vilagarcia aquela donde nada era verdade. Hoxe Lidya esta de cumpleanos e nos queremola agasallar con unha cancion que desexamos sea do seu agrado. Feliz dia amiga, moitos parabens
E nos con ese despiste que temos ultimamente...Litos e un Abelenda do Carril, tamen e o home da nosa Aurita a Monxa esa Aurita que tanto coida e quere a Litos. Amigo con todo o que cae, hai que mirar pra os lados que os problemas crecen, moitas felicidades e de hoxe nun ano.
E tamen contactaron con nos pra pedir disculpas que facemos extensibles a todas as blogueiras e blogueiros, xa hai menos marcas de auga, as fotos teñen mais resolucion, somentes falta que podades entrar sin problemas para facer comentarios, cando eso suceda, voltaremos sin deixar por suposto a nosa casa velliña pero moi agradecida e bonita. Gracias a os que estades ahi, sempre sin deixarnos sos logo de tantas treboadas. Temos duas subidas en OUTRA FORMA DE VIVIR e TRABALLANDO DURO Bos dias
Non sabemos por canto tempo, pero as obras feitas pola xente que e propietaria da nosa paxina nos levan a non subir mais fotos si a nosa xente non pode comentar, aparte de unha chea de problemas que vai boa que se comunicaron e sin resposta. Enton eiqui nos atopamos hoxe subimos unha foto a TERRA DE ARTISTAS na ultima paxina e XENTES E LUGARES na mesma situacion. Bos dias e feliz reencontro
Poucas veces falamos tanto co corazon como hoxe, coñeciamos a Xine desde moi pequena da man do meu Pai nos nosos paseos polo Carril, Xine era parada obrigatoria, co paso do tempo a nosa relacion non variou, foi un dos protagonistas de DESDE DENTRO DO CORAZON, fixonos vibrar cas suas versions dos ingleses e do ouro negro, Xine era un mariñeirazo, ca vela facia o que queria....¡Canto te imos botar de menos¡Cando nos atopabamos dabamonos moitas apertas e bicos....Isto rematou mariñeiro, boa singradura, nunca te esquenceremos.
O corpo de Xine atopase no tanatorio de Arousa, sala numero 1 hasta ali nos diriximos e logo contaremos o horario do enterro.
Unha aperta a sua familia
Mañan mercores dia 16 as cinco e media da tarde se celebrara un oficio relixioso e logo no cementerio do Carril celebrarase a sua inhumacion.
El mamou a historia de Cortegada, viveu ca sua aboa hasta os vintedous anos, ela foi a encargada de contar todo o vivido na Illa, o bo e o malo que de todo pasou. Agustin foi unha esponxa, nos retratamos el e mais eu diante de ese chinero procedente de Cortegada, por certo de boa madeira, non ten unha picadura. Agustin e mais eu somos da familia Ramos de Cortegada
Que escomenzaron unhas milloras na casa nova, a verdade non se da pe con bola, e moi dificil subir duas fotos a diario sabendo que os nosos blogueiros non poden facer comentarios, e as veces tampouco poden velas. Non sei cando se solucionara todo esto, pero o que si decimos e que o Faiado da Memoria e ajeno a todo o que esta pasando.
" Rogad a Dios que conceda la Vida Eterna a su hija "
Dña. Ana María García Vázquez
(Vda. de D. Miguel Ángel González Estévez)
Que falleció cristianamente el día de ayer,
a los 64 años de edad.
D.E.P.
Sus hijos, María, Miguel Ángel, Ana María y Cristina; hijos políticos, Ramiro Ríos, José Antonio Chorén y Alberto Meléndez; nietos, Míriam, Clara, Salomé y José Ángel; hermanos, José, Gonzalo, Chus y Pili; hermanos políticos, tíos, sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas la tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA MARTES, a las SEIS de la TARDE, a la Iglesia Parroquial de Sta. Eulalia de Arealonga, donde se celebrará una misa por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Crematorio de Arosa, favores por los que les anticipan gracias.
T. 986 501 101 - www.ppffa.com
Casa mortuoria: Tanatorio de Arosa, Sala nº 3
Vilagarcía, 14 de marzo de 2016
O FAIADO DA MEMORIA unese as mostras de duelo polo seu pasamento
No concurso de 20blogs no que participábamos sin ocuparnos do tema sin facer campaña de cento vinte blogs o Faiado da Memoria,quedou de sexto. . Por debaixo de tres de Madrid, Valencia e Castelldefels e por riba de Vigo o que para un pobo pequeno como o de Vilagarcía é importante. E, iso si, a única, entre as 38 primeiras que non era en castelán (a nº 38 está en catalán, esta vez estamos de primeiro, orgullo de galegos) A partires do día 1 de Abril coñeceranse os finalistas. Gracias a todos e todas que nos apoiástedes.E non esquencer que ainda falta por decidir o xurado
Eles son Marisa e Roque, e hoxe cumpren nada menos que cincuenta anos da súa voda, na que tan guapos e xovenciños aparecen. Eran amigos desde moi cativos, ¡Cantas cousas pasaron! ¡Cantos días e cantas noites!... pero eles ahí siguen, xuntos e queridos.
Roque estivo na primeira comuñón de Marisa, logo, na adolescencia, as pandillas saían xuntas, e Marisa, a pesar de ter moitos ?admiradores?, sempre o tivo moi claro: era a Roque a quen quería. O mellor desta parexa, como na de todos, foron os fillos, precisamente eses fillos son os que quixeron darlle unha sorpresa aos seus Pais no dia de hoxe.
Marisa e Roque, moitos parabéns, felicidades de pleno, non é nada fácil chegar xuntos as vodas de ouro. Bó día, e moita saude para seguir celebrando
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
