Os Penide viñeron de Foxo na Estrada fai unha chea de anos estableceronse en Santa Lucia, no meu barrio montaron unha tienda que adonde a miña memoria alcanza despachaba Luis fillo da señora Dolores, os Penide e as Ferreiras sempre tiveron relación de vecindad, logo meu irman Felipe tivo o millor amigo en Luis Carlos fillo de Luisa e Marcelino, enton era da casa, sigue a ser e hoxe esta de cumpleaños, chegou ca lotería, e nos sentimos como noso o seu cumplir e desexamoslle saude alegría e moitos parabens.
Hoxe chegamos a o punto da maxima oscuridade a partires de mañan toca renacer, voltan a crecer os dias, chega de novo a luz.
Esta e a noite do solsticio, a noite mais longa do ano.
Celebramolo porque o vivimos. Moita saude
Enton os do Faiado temos o noso libro de PEDALEANDO POR VILAGARCIA que pode ser un agasallo perfeto pra quedar ben ca familia, cas persoas que queres, cos amigos...
Podese mercar en calquer libreria Nobel, libreria Pampin e en Make Notes, nos na casa tamen temos algun, nos chamades e sin problema, e un bo libro con fotos que nos falan de aquelas bicicletas nos que recorriamos mundos estranos sin sair de Vilagarcia. Bos dias, moita saude
Nestas festas do Nadal sempre temos que mercar algo para agasallar, O FAIADO DA MEMORIA agradece que merques os seus traballos, o libro PEDALEANDO POR VILAGARCIA e o documental DESDE DENTRO DO CORAZON, un pack que nos fala do noso pobo, que nos transporta no tempo que todos deberiamos telo na casa pra que non esquenzamos os orixenes. Contacta con nos, bos dias, saude
Ese é o desexo que ten para todos e todas O Faiado da Memoria de Vilagarcía (ques puerto de mar).
Nesta tarxeta de anonovo contamos coa participación do noso amigo e colaborador Carlos Rey.
Desde o Faiado celebramolo como todos os anos con mencion especial a Maria Luisa Marzal, a Loli Lorenzo e Manolo Oubiña, a Puri Castro e a Cuco Villaverde, a Piluca e a Jose, bos dias e boa festa
No centro cultural de Mañufe, un luxo de auditorio que se encheu a tope pra ver de cerca o noso proxeto EU TAMEN NECESITO AMAR. Co aval de OLLOMOL, con Pablo Banga, Cris Grande e o seu compañeiro Mincho, non quedou nada por cubrir todo perfecto. A asociacion cultural San Vicente de Mañufe o noso agradecemento pola axuda, o auditorio repetimos unha marabilla. E ao publico de Gondomar que nos recibiron tan calidamente, moitas gracias, voltaremos, desde Vilagarcia o noso agradecemento.
Unha foto tomada en Vilaza (Gondomar) o 25 de abril de 1959 é o punto de partida do documental "Eu tamén necesito amar". Na instantanea participan os asistentes á voda de Antonio e Pura, os pais do realizador gondomareño Antonio Caeiro e foi tomada á saida da igrexa logo da cerimonia. Entre os familiares da parella hai tamén unha nena de seis anos, irmá do realizador, que nacera cando a sua nai estaba solteira. Esta historia persoal é a que levou a Antonio Caeiro, autor de documentais como "A Volta dos Nove" Aillados e "A memoria nos tempos do volfram"a mergullarse na historia real de 17 mulleres que como a súa nai falecida hai tres meses sin contar a sua historia diante das cámaras, viviron unha época de ditadura e represión na que amosar sentimentos e afectos non estaba permitido.
O Centro Cultural de Mañufe acolle este sábado a presentación do proxecto que conta cunha subvención da Deputación de Pontevedra. No acto, presentado por Ollomol Audiovisual de Gondomar e a Asociación cultural O Faiado da Memoria de Vilagarcía ofrecerá aos asistentes as claves do por qué deste proyecto , un documentar de máis de 60 minutos de duración que se estrenará na primaveira de 2017.
Na cinta so aparecen as vivencias de personaxes femininas "porque teñen moito máis percorrido e moito máis que dicir neste tema que os homes", dixo Caeiro.
Na cinta, as protagonistas narran o seu paso de nenas a mozas, as primeiras conversas cos mozos, os primeiros encontros nos salóns de baile que había en Mañufe e Mordagans ou en Nigrán.
Ademáis do seu traballo como realizador, director e guionista de documentais, Antonio Caeiro é a cabeza visible de O Faiado da Memoria, un proxecto de recuperación da memoria histórica e do patrimonio audiovisual, a través do cine e fotografía antigas en Vilagarcía de Arousa.
Caeiro ten traballado en videoclips, documentais e publicidade. No mundo da video arte ten feito intervencións multimedia coa Escola de Danza Universitaria da Universidade de Santiago entre as que destaca ?O museo?. Como guionista de televisión realizou a serie documental ?Os ríos? e o programa concurso ?A noite meiga?.
Interesado na historia do presos na illa de San Simón no 1936 foi co-escritor dun libro e director dun documental ?Aillados? na memoria dos presos do 36 na illa de San Simón.n
El futuro Centro de Interpretación de Cortegada acogerá buena parte del material del CIRA. La demolición del Acuario construido por César Portela y que ocupaba dominio público de Costas del Estado, conllevó la retirada de exposiciones permanentes y otro tipo de artículos que se guardaban en el interior.
El material aprovechable que se sacó de las instalaciones derribadas, según indican desde Ravella, se encuentra a buen recaudo en el Auditorio y en Obras. Su destino final será el Centro de Interpretación de Cortegada, una idea que tienen en mente desde el equipo que preside el socialista Alberto Varela y que tienen pensado poner en marcha una vez que ya se han constituido los gobiernos nacional y autonómico.
Fueron precisamente ambos procesos electorales y de negociaciones los que paralizaron los trámites a realizar desde el Concello para poner en marcha el Centro de Interpretación de Cortegada.
Vilagarcía solicitará esta gestión ante Parques Nacionales, organismo estatal, a través de Amuparma, asociación de municipios a la que pertenece, pero también desde la Xunta de Galicia, que tiene las competencias trasferidas.
En cualquier caso, lo que tienen claro desde el gobierno socialista es que apuestan por esta idea, que pretende dar una mayor difusión a la joya del patrimonio natural vilagarciano.
La creación de un museo o un centro de interpretación de Cortegada permitiría ahondar sobre las características físicas de la isla, con el mayor bosque de laureles de Europa, pero también en la historia de su poblado y de las personas que lo habitaron y se vieron forzadas a abandonarlo.
O.B DIARIO DE AROUSA
.jpg)
.jpg)
.jpg)
