lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA

Nominada aos premios Youtubeir@s 2022

REMOVENDO A TERRA

Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022

RESONANCIAS DO PASADO

Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022

Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021

EU TAMÉN NECESITO AMAR

Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.

Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)

Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)


Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo

THE BATTLE OF THE GOOD MEN

Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.

Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.

A VOLTA DOS NOVE

Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015

Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015


DESDE DENTRO DO CORAZÓN

Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013

Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014


O FAIADO DA MEMORIA

Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura


A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM

1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005


ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL
damemoria@gmail.com
 ESPACIOS
 GALERÍA DE FOTOS
 Ir a estas páxinas
 ARQUIVO

CHEOS DE ORGULLO

E de satisfaccion, vimos como nacia o libro, presentamoslle a Carmen Meaños, a partir de ahi Montse pensou que algunhas vidas habia que sacalas do anonimato. Facer memoria e facer xusticia, por eso hoxe rebosamos alegria, nunca unha presentacion dun libro en Vilagarcia despertou tanta expectacion. Montse Fajardo bateu un record, O Faiado da Memoria o celebra.
Comentarios (6) - Categoría: Xeral - Publicado o 30-11-2012 22:54
Non Esta Nada Mal

Hoxe foi o primer dia posible para apuntarse e disfrutar na comida do dia nove de decembro no Boliño de Tremoedo, non estivo mal...non rematou o dia e apuntaronse dezasete. Ten moito merito para nos porque sabemos que a crisis hasta nos atenaza o humor, nos da medo gastar, en fin non e facil anotarse a primeira de cambio para ir a comer. Gracias a todos por responder de esta maneira rapida a nosa iniciativa
Comentarios (0) - Categoría: Xeral - Publicado o 30-11-2012 18:27
COMIDA NO BOLIÑO

De Tremoedo, o dia 9 de Decembro. O primeiro plato a base de entremeses como tortilla, calamares, empanada e pulpo. O segundo carne ou pescado, a carne seria churrasco de porco, cordero, galo de corral ou zorza. Pescado a escoller entre lenguado ou bacallau. De doce a quince euros persoa, non esta mal para os tempos que corren. Podemos estar toda a tarde cantando e bailando hasta reventar, hai que botar fora os malos rollos, veña apuntadevos.
Comentarios (4) - Categoría: Xeral - Publicado o 29-11-2012 17:19
TOCA ESTAR XUNTOS

Non tiñamos mais tempo, nin datas libres, decidimonos porque temos moi pouco tempo, tende en conta que sinon xa seria para o ano proximo. O dia 9 de Decembro no restaurante O Boliño de Tremoedo sexta comida do Faiado da Memoria, no mismo sitio que a ultima vez, porque todos e todas habiamos quedado contentos. Xa sabedes que podemos estar todas as horas do mundo, cantando bailando e parolando, boa falta nos fai, esquencer a crisis e todas as desgracias cantas trae.
O noso correo electronico e damemoria@gmail.com, ou apuntadevos aqui mesmo no blog, ou nos chamades por telefono. Mañan diremos o menu e o seu coste, xa sabedes que temos pouco tempo, é un domingo, non se traballa, pasaremolo ben
Comentarios (1) - Categoría: Xeral - Publicado o 28-11-2012 21:16
Documentaleando


Ou o que é o mesmo a traballar a destajo no documental "DESDE DENTRO DO CORAZÓN".

Xa escomenzáramos a súa montaxe fai uns meses pero a realización dos audiovisuais para o Museo do Mar de Porto do Son frenounos, pero agora realizamos avances día a día que nos enchen de ilusión e queremos que sexades partícipes delo.

Sempre nos preguntan: e...¿para cando se estrea?. Bueno, o Antonio non é moi partidario de dar datas pero tende en conta que o 1 de Marzo fai cen anos da fusion entre os concellos do Carril, Vilagarcía e Vilaxoán, el quere celebralo, e ahí pode ser a data ideal. Iremos informando. De feito, ainda non rematou este e xa está gravando as imaxes da segunda parte (Desde dentro do corazón/historias de terra) aproveitando a demolición do edificio do antiguo hotel Moderno.

Outra cousa, hoxe engadimos un novo link ao noso blog, chámase "Cousas de Eduardo" e como veredes é un vilagarcián residente en Compostela, ao que lle abrimos as portas (nunca están pechadas, é unha forma de decir) para que pase, esta é a súa casa.
Comentarios (1) - Categoría: Xeral - Publicado o 28-11-2012 09:34
MATRIARCAS, invitación a súa presentación

O venres as oito e media preséntase o libro da nosa amiga Montse no auditorio de Vilagarcía. Aparte de invitaros ao acto tamén o facemos para que leades este artigo sobre o tema.

?Matriarcas? da voz a las mujeres que no pudieron ser niñas en la España franquista.


REPORTAJE por OLALLA BOUZA No DIARIO DE AROUSA

?Naquela España esnaquizada na que Galicia era máis matriarcal que nunca porque os homes estaban embarcados, fuxidos ou mortos, miña avoa Pepita era estibadora do sal?. Así comienza el libro ?Matriarcas. Mulleres en pé de vida?, en la que la periodista Montse Fajardo recoge los testimonios de diez mujeres que sirven como motor de una narración que devuelve a primer plano los dramas de la guerra civil, el franquismo, la emigración y el hambre, pero también otros más actuales como el alzheimer y la lucha contra la droga. Una obra narrada en diferentes estilos, entrevista incluida, que se presentará el viernes a las ocho y media de la tarde en el Auditorio.

Testimonios emotivos de los que forman parte cuatro vilagarcianas: Waldina Pereira, emigrante retornada de Uruguay y propietaria de la mítica tienda de dulces y prensa que lleva su nombre en Carril; Rosario Rodríguez Piñeiro, operaria de conserva, pescantina y una de las primeras mujeres que desenmascaró la mafia del narcotráfico en Arousa; Amalia Limeres y Carmen Meaños. Es a través de estos dos últimas entrevistas como Montse Fajardo hace un relato estremecedor y humano sobre la guerra civil en Vilagarcía. Dos niñas de la represión franquistas que se convirtieron en mujeres a golpe de drama y que en ?Matriarcas? regresan a aquellos años en los que su vida cambió para siempre. El miedo, la muerte, el amor y la nostalgia se abrazan en estas historias.

Amalia Limeres tenía catorce años aquel 16 de febrero de 1937 que nunca se borró de su memoria. Todo empezó con un paseo cotidiano. ?Sempre andas polo medio?, le decía su madre. Y por el medio andaba, por una calle cercana a Ravella, cuando escuchó tambores y cornetas y se acercó, curiosa, al lugar de dónde procedían: El Ayuntamiento. Desde el balcón, hombres uniformados gritaban enloquecidos y uno de ellos colocaba una tela roja sobre su fusil. ?Pescamos al Gitano?, gritaban enloquecidos. Y sonaba la música, saltaban y bebían vino. Amalia se fue para casa con mal cuerpo. Aún no lo sabía, pero en algún lugar, bajo la tierra, los huesos de su hermano Manolo se confundían ya con los de ?el Gitano?.

Manuel Limeres se unió a la banda del líder de la CNT, Rodrigo Berruete, ?el Gitano?, para escapar de los falangistas. Se escondieron en una casa en Loenzo junto a Antonio Sayanes y Pilar Fernández Seijo, ?la Montañesa?. La fatalidad quiso que fueran descubiertos durante una de sus bajadas al monte. Cientos de carabineros, falangistas, soldados, cívicos y guardias vinieron desde Pontevedra para acabar con estas cuatro vidas. Sobre los cadávares calcinados se encontró el pañuelo rojo de ?el Gitano?.

En aquella casa se quemaron también los sueños y la esperanza de una niña que en poco tiempo perdió a su padre, que murió de pena poco después de salir de la cárcel, y a sus dos hermanos varones. Isolino, el pequeño, fallecía en el frente tras haberse pasado al bando republicano. El día que detuvieron a sus padres, tras la deserción del hijo menor, Amalia esperó durante horas a la puerta de su casa. Así comenzó una historia deambulante en la que la solidaridad de una vecina, ?la más pobre?, tuvo mucho que ver en su supervivencia. Montse Fajardo recupera la voz de esta chica de catorce años y en el dolor de la herida abierta se cogen de la mano la niña y la anciana. Y por ello todavía puede sentirse el miedo de una joven que vio a su padre embarrotado desde la ventana y a su madre entre rejas, y no pudo articular palabra.

Carmen Meaños también era una niña. Tenía solo ocho años el día en que mataron a su padre. A Antonio Meaños lo fueron a buscar a su domicilio el 15 de agosto de 1936 un grupo de falangistas entre los que estaba su vecino puerta con puerta. Pudo escapar por la huerta pero no lo hizo. No tenía nada de que avergonzarse. Lo mataron a pocos metros de su casa. Su mujer encontró el cadáver y desde entonces ya nada fue igual. Carmen perdería poco después a su madre, que fue ingresada en Conxo. Antonio Meaños fue uno de los primeros fusilados en una Vilagarcía en la que el terror comenzaba a asentarse. ?Levaba un pantalón e unha camisa de mahón, deses que agora chamades vaqueros, unha camisa salmón clariño e uns zapatos castaños con fibela, coa gorra que levaba sempre?, relata su hija, que advierte que es ?la última vez? que cuenta su historia.
Comentarios (0) - Categoría: Xeral - Publicado o 27-11-2012 15:56
REFLEXIONS SOBRE O BLOG

Imos entrar no quinto ano do blog, nada é igual, nin siquera parecido a cando comenzamos. O fixemos Antonio e mais eu con catro fotos donadas con todo o cariño do mundo pola xente que, por certo, non sabia moito de que ia a cousa. A razón da súa creación era para dar soporte visual e de identificación as fotografías que estábamos a recoller para o Arquivo Audiovisual, Gráfico, Sonoro e Documental sobre Vilagarcía e a súa contorna que estábamos a crear. Trala primeira exposición realizada na sala Rivas Briones, coidamos que tíñamos que ter un espazo onde mostrar o noso traballo e poder realizar algunhas identificacións fotográficas que, as veces, nin os propios donantes podían facer. Non contábamos con ningún espazo físico polo tanto decidimos abrir un virtual e así nace O Blog do Faiado da Memoria. Ao principio era unha desesperación. Colocábamos as fotografías e aquilo parecía un espazo vacio. Pero pasados tres meses chegan os primeiros comentarios da man de Paco Salgado, Luis Silva, Roberto Núñez e pouca xente mais. Aquílo encheunos o corazón de esperanza, non estábamos sós, había un mundo ao outro lado das pantallas do ordenador e, a partir de ahí fumos subindo sempre. Non falamos so de comentarios, tamén de fotografías, de blogueiros.

Cando no GeoVisite (esa ventaniña que está colocada abaixo de todo e que nos indica cantos entraros e de onde no noso/voso blog) ollábamos que entraran dezanove personas nun mesmo día, facíamos unha festa. Hoxe pasamos xa das duascentas. Hoxe sabemos que os blogueiros van e veñen, que hai épocas que se escribe mais que outras, sabemos que o inverno e bo para o blog. Xa sabemos moito mais do que sabíamos antesdonte. Sempre, SEMPRE, teremos presente a Luis e a xente que rompeu o xelo no blog, o noso agradecemento de corazón. Dito isto imos ó presente.

Como Luis mesmo recoñeceu, xa que falamos do tema varias veces, non imos poñerlle vetos a ninguén, moito menos por escribir ou redactar mal. A o contrario, como non somos o blog da Real Academia (nen española nen galega) invitamos a todos a que escriban, que escriban, que lles poñan nome as personas, que identifiquen fotografías, lugares, etc. ¿Que Luis se vai?. Sentímolo profundamente, queremoslle, tamén sabemos da súa valía como blogueiro, da súa aportación tanto en comentarios como no material documental que aportou ao Arquivo, pero os seus conflictos non poden verse refrexados no blog que é de TODOS.

Un día, non sei cando xa que con esta cousa que nos afoga e que lle chaman crisis non fan outra cousa que facernos dar voltas, faremos un libro cos mellores comentarios do blog. Os que falan de ir a peluqueria non irán nese libro, e estarán os de Luis, Paco, Roberto, Lolita, Casalderrey, e a de tantos e tantas que nos fixeron rir, pensar, lembrar, chorar,... resumindo: disfrutar. Pero mentras tanto queremos seguir crecendo, abrirnos a todas aquelas personas que queren deixar a súa lembranza, a súa pegada, o seu sentimento. Con mellor ou peor caligrafía ou ortografía, pero cunha mensaxe que lle sae de dentro, como titula o noso documental "desde dentro do corazón". Ninguén sabe si hai mais calidade nunhas persoas que noutras, e non seremos nos os que lle pechemos as portas a ninguén.

A Luis invitámolo a que recapacite, que os tempos non están para desunións, e que no noso blog somos todos iguais.
Comentarios (11) - Categoría: Xeral - Publicado o 26-11-2012 15:52
As subidas, un suplicio

Porque co cambio de casa veu un cambio de internet. Estábannos sableando e decidimos poñerlle fin xa que non están as cousas para tirar cos cartos. ¿Que pasa?. Que as compañias son un desastre e sin fartidiarnos non vamos a quedar. Ao que ííamos, hasta primeiros de decembro non teremos unha situación estable co servizo de internet. Teremos que empezar as subidas o luns para telo rematado o sábado. Un sufrimento, porque o merecedes, que si non...¡Buffff¡

Imos coa subida de hoxe:

A PRAIA DE COMPOSTELA E O MUELLE DE FERRO 2

FAMILIA 1

MULLERES E TRABALLO 1

PRIMEIRAS COMUÑÓNS 2

SOAN CAMPÁS DE VODA 2

Disfruten e boa sorte.

Pola seman igual facemos unha pequena subida.
Comentarios (0) - Categoría: Actualizacións da Galería de Fotos - Publicado o 25-11-2012 16:30
RAMO DE LAUREL

Asi se chama o libro que hoxe presenta a nosa Carmen Villanueva

Presentación na Casa Museo de Valle Inclán de Vilanova de Arousa. Por Benigno Campos (O Larpeiro de TVG), Gonzalo Durán Hermida (Alcalde do Concello), Xosé Lois Vila ( cronista oficial de Arousa), Pedro Pérez (Subdirector del Diario de Pontevedra)

Carmen ainda que é de Tremoedo pasou a sua infancia entre nos, alumna do colexio Filipense na imaxen a vemos con algunha das suas amigas e compañeiras, entre elas a nosa Elena Vila.

Sentimos non poder asistir o acto pero Carmen sabe que estamos con ela e que lle desexamos miles de exitos co seu libro.

BICOS E MOITA SORTE
Comentarios (0) - Categoría: Xeral - Publicado o 23-11-2012 16:49
MATRIARCAS ( MULLERES EN PE DE VIDA)

Foi miña avoa Pepita a que me meteu no corpo o verme de contar historias. dende que sendo eu ben pequena empezou a confiarme as suas lembranzas da guerra civil, das nais que ocultaban os seus fillos nun armario das veciñas que as delataban, do medo que pasaba cada vez que se oian botas no vieiro de Ravella por temor a que nesa ocasion si fosen a buscar o meu avo mariñeiro afiliado a CNT.

Somos privilexiados acabamos de leer a primeira parrafada do prologo de Montse Fajardo do seu libro MATRIARCAS, adicado a sua avoa Pepita e a sua nai Marivi.

Hoxe acompañamos a Montse a o Carril, levoulle o libro a unha das protagonistas, Carmen Meaño. Na imaxen pode palparse a emocion do momento
Comentarios (1) - Categoría: Xeral - Publicado o 23-11-2012 16:04
1 [2]
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0