| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| En Vilanova |
|
Espertar sobresaltado é unha das experiencias máis antipáticas polas que pode pasar un ser humano. Saír violentamente expulsado da placidez da inconsciencia e recuperar sen transición nin alternativa o control do aburrido mundo real representa un trauma, pequeno e que axiña pasa pero odioso no momento en que se vive.
Na noite do 20 de xullo de 1969, este menda, na altura meniño de nove anos, durmía a cachón na exigua litera da ala dereita do primeiro barracón á esquerda -segundo se mira dende a entrada principal- do campamento da Organización Juvenil Española (OJE) "Paco Leis" sito na praia das Sinas (Vilanova de Arosa). Os campamentos da OJE eran a solución da España dos sesenta para moitas familias que non tiñan outros medios de mandar de veraneo aos fillos. En troques, buscábase, torpemente, gañar a estes para a causa daquel fascismo, pobre e subdesenvolvido como o viño COES, que a historia chamou franquismo. O caso é que contra as dúas da mañán, os barracóns de todo o campamento anegáronse cos ecos de voces destemperadas que berraban ¡¡Fuego, fuego, que arde el campamento, fuera, fuera de las camas, al mástil, todos al mástil, fuego!! Nin que dicir ten que toda a cativallada do campamento, présa do máis desagradable sobresalto, saltamos a escape das camas, e cada quen como puido, fardouse do que tiña a man e saímos para o campo de grava miúda, no centro do cal estaba o mástil, coas tres bandeiras nacionalcatólicas (a nacional, a de Falange e a do Requeté) arriadas por ser de noite. Contra o fatal prognóstico dos berros que tan desabridamente nos largaran da cama, todos nos estrañamos de non ver lapas nin cheirar a fume. Axiña, un grupo de mandos, con aquela fachenda e etílica chulería propia dos mequetrefes que miden a súa hombría con meniños inocentes, anunciaron que non había lume, pero que era o único xeito de nos botar da cama porque a noite o merecía. Leváronnos a todos ao enorme comedor onde había unha diminuta televisión en branco e negro. E alí, sentados nos bancos e loitando contra o sono, entrevimos confusamente no pequeno receptor de antenas de corno unhas imaxes borrosas e oímos unhas voces metálicas nun estraño idioma, que a maioría non eramos quen de interpretar. Logo, antes do que parecía o momento culminante, se nos revelou o segredo: o home ía pisar a lúa por vez primeira na historia.
De volta para o barracón, respirando o ar agre e salgado do fondo da ría de Arosa, unha suave noite de xullo, un cativo de nove anos ergueu a vista, entornando moito as pálpebras, e mirou para o disco prateado intentando descubrir desesperadamente a nave dos americanos ou algún astronauta pegando ingrávidos saltos, como os que pegaban Tintín e os irmáns Hernández e Fernández en Aterrizaje en la luna.
Copiado do blog FRAGMENTOS DE GALAXIA
|
|
| 2 Comentario(s) |
|
| 1 |
Excelente lembranza. Graciñas por compartila!! |
|
|
Comentario por Adrián Rey (02-03-2023 19:55) |
|
|
| 2 |
En el 70 asta el 74 tuve yo mis andanzas en esos lares ,y recuerdo los uniformes azules y la gorra , hacer alguna guardia en la puerta de la playa , mi tía era la cocinera ,y mi tio el vigilante, algún verano pasé, y inviernos también ,coincidiendo con Fernando , que viva por hay cerca , que tengo entendido que luego sus padres también quedaron en el sito de mis tíos .que tiempos aquellos |
|
|
Comentario por Jose Alberto Villaverde Padin (02-03-2023 19:56) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
