| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Como unha sirena |
|
Casilda Vila gustalle o mar, gustalle o rio...pero tiña algo de reparo meterse no barco, a o final animouse, logo soltouse e hasta se puxo de pe con toda a soltura na popa do barco
|
|
| 2 Comentario(s) |
|
| 1 |
A estas alturas do novo ano, o que ven de atrás, xa é historia. Pero unha historia chea de recordos que se producen todo-los anos por esas fechas, sólo cambia o decorado e algún que outro novo colaborador deste FAIADO que se une cada vez máis a centos de arousáns que non se sinten extranos con nós...
Casi sempre á hora da comida é a mellor hora cando se xunta tanta xente. Ás veces, comemos un pouco de cada grupo e nos damos conta que as nosas mulleres (ás veces son homes), merecen ter a casa empapelada de Diplomas das Escolas de Hostelería de Galicia. Hai cociñeiras que lle dan a todo. Igual prepara un pulpo exquisito, que nos fai un queique que xa quixeran algunhas pastelerías telos igual...como para chuparse os dedos.
E cando a xente se prepara para tomar o café, é cando aparecen de novo ésas mostras á hora de compartir entre os nosos amigos e colaboradores. É todo é que empece algún con unha cantarela das nosas para que a festa empece a racharse. Esta é a mellor hora para os nosos excursionistas. E cando se oien ó lexos aquéla melodía que decía na súa letra: "Teño unha moza en Padroóón... que tamén é pementeeeiraaaa"... E sigue o coro coas voces acompañando a nosos cantantes... E detrás de unha cantarela ven outra... e outra, hasta que alguén pon o punto e final a esta magnífica excursión vikinga pola nosa Ría de Arousa. Pasóuse un día distinto con novas conocencias, que é do que se trata. E menos que esto ¡nada! Pero xa me gustaría a mín que non faltara naide na próxima xuntanza de amigos do FAIADO.
Cando se acerca o final da Xuntanza, comenzamos a notar que algo raro temos dentro de nós. É ésa nostalxia que levamos dentro, con grandes recordos que nos acompañarán hasta aquél día que non queremos que volva nunca, pero... ¡non depende de nós! Pero quedan ahinda centos de amigos esperando a próxima Xuntanza do FAIADO. É máis cantares. Abrazos e bicos tantos, cómo areas ten o mar... (qué ben me quedóu)...
Por motivos de salud nadie da miña familia pudo acercarse a os amigos do FAIADO. ¡Nin con bastón! Esperamos que este ano, que xa non leva o "13" detrás nos vaia mellor. Ós vellos tamén lles gusta pasa-lo ben... E con aquélas "músicas" que dicen así...
"Amoriños collín,
na veiriña do mar;
amoriños collín,
non os podo olvidar"...
-----------
"Fuches a Vilagarcía,
fuches e non viches nada;
non viches baila-lo sol,
nunha mazán colorada"...
------------
Bueno, todo éso que sabemos nós.
É para estos amigos do FAIADO
vai dedicado á letra é música
de ésta páxina. O bó tempo, fai milagros... |
|
|
Comentario por E. García - Santiago (09-03-2014 11:51) |
|
|
| 2 |
O QUE VAI DE ONTE A HOXE
================================================================
Algún día dixen no FAIADO que o siglo éste que escomenzóu hay 14 anos é pico, iba a ser un siglo de moito significado para a muller, como se está vendo por todas partes...
En esta foto se ve que a muller quere vivir unida a mulleres, porque o seu modo de pensar, non suele fallar. Teñen uns bós sentimentos hacia todo o que sexa unión familiar... Hoxe en día, se ven mulleres asociándose á todo canto sexa xuntarse, en cada barrio ou aldeíña hai, unha Asociación. Ben sexa de viúdas ou pequenas empresarias, amas de casa... Calquer cousa é boa si pensamos en asociarnos. Hai cen anos, ou por ahí, naide podía soñar ver unha muller traballando fóra da súa leira, ou súa cociña, traballando a destajo, para os seus fillos, primeiro, despóis, ó resto... Traballo costóu, pero se gañaron moitas batallas á persoas que non querían traballar con mulleres ó seu lado, porque ás mulleres penso que son moi responsábeis de todo cánto fan. A pesar do tempo transcurrido, hai homes que sólo acepta unha... (e na súa casa).
Deseo decir que en estos tempos que te encontras a mulleres no Tribunal Supremo, tamén pilotando avións, de ministras, nos Hospitais como directoras do Centro. No Exército, de bombeiros, nas minas, conducindo autocares ¿Pero ésto que é? Direi que todo esto que foi gañando a muller no día a día, ten moito mérito, moito. ¿Quén o iba a decir que ademáis de todo ésto, as mulleres teñen tempo para levar unha casa, mellor que aquéles homes tipo "castrón", que non son capaces de valorar todo o que fan en todo o día sin parar un minuto... ¡Admirable en todo!
Ésas mulleres que levan mal un embarazo, é non se queixan para non dar qué pensar na súa casa... Que mentras que os homes van ao fútbol, caza, ou pesca, ela está na casa traballando como fixeron sempre. É preparar para o lunes as roupas de cada un deles, é tamén para ela, que é unha muller traballadora, fóra da casa. Que gracias a élas, hai homes que presumen de un nivel de vida que non estaba previsto. Nin vacacións alá lexos...
É pensar que despóis de todo esto aínda hai homes que lles quitan a vida... ¡Si comenzaran por éles! Matar mulleres, fillos, todo canto esté ao seu alcance. ¡Animal salvaxe!
Para acabar, teño que decir que non todos pensamos igual. Pero eu son dos que pensa que a muller sempre foi o mellor que temos na casa desde sempre. E de esto, saben moito os moros, os nosos veciños do sur, que teñen máis mulleres na casa que xamóns...
A foto exposta hoxe, demostra canto decimos, que a muller lles agrada vivir en compañía. Ahí temos unha pequena mostra, porque vemos a oito luchadoras da vida é ningún home... Tomar nota!!
===============================================================
"XA SE OIEN LONXE, MÁIS LONXE...
CADA BALADA É UN DOLOR;
VÓUME SOIO, SIN ARRIMO...
MIÑA TERRA, ¡ADIÓS!, ¡ADIÓS!
...................
Rosalía de Castro
Pois para todas as nosas mulleres,
e tamén para ésas arrepentidas, por
casar con un home equivocado, lles
mando estas letras, con verso e todo.
E antes de unha nota mortuoria de
unha muller... Primeiro éles. Que non
manchen o seo nome familiar,
con sangue.
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (14-09-2014 11:29) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
