| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Na maquina de Varela |
|
Do famoso tren de Varela
donado por chiruca gonzalez
|
|
| 3 Comentario(s) |
|
| 1 |
Esta foto esen la feria de muestras que ponian en la esplanada del muelle,en los años 60 |
|
|
Comentario por Chiruca (02-03-2011 20:15) |
|
|
| 2 |
Esta máquina, creo que era a famosa máquina do tren de Varela, que foi un home que renovóu ás leyes da RENFE. Porque para este home non existían as Estacións do tren. Porque paraba dónde había unha persoa que quería viaxar en ése tren. Tiña horario para saír, pero nunca para chegar, porque sempre ó esperaban as famosas leiteiras que vendían a leite na cidade do Apóstol.
Eu tamén teño viaxado en él en certos días do ano. Porque tiña un tío ferroviario na Escravitude e polas festas do Rosario, primeiro domimgo de outubro, ibamos os rapaces da casa a celebralo á casa do tío Ramón, a pasar un día distinto. Mulleres de rodillas arredor do Santuario, gaitas e algunha charanga amenizaban aquéles actos. Non había moito máis que contar. A xente da bisbarra acudía ós actos relixiosos e ademáis era un centro de encontros, nun día de festa anual.
---------------
Referíndome de novo a ésa máquina do tren, hoxe se encontra exposta en Padrón na Casa dónde está toda a obra literaria de Don CAMILI JOSE CELA. A máquina se bautizóu co nome de"SARITA", que é un diminutivo de "SAR"... E lle foi donada ó noso Premio Nobel de literatura galego, cando gañou o premio.
---------------
Hoxe a teñen tapada cunha lona. Pero está ahí, desde que chegóu a Padrón.
----------------
E por hoxe, máis nada. Hasta outra, amigos do FAIADO. Saúdiña, amigos...
----------------------------------------
"Tan vivos colores,
á vista trubaban;
de velos tan vareos,
o sol, se folgaba"...
............
Rosalía de Castro
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (01-08-2013 12:27) |
|
|
| 3 |
Esta máquina, creo que era a famosa máquina do tren de Varela, que foi un home que renovóu ás leyes da RENFE. Porque para este home non existían as Estacións do tren. Porque paraba dónde había unha persoa que quería viaxar en ése tren. Tiña horario para saír, pero nunca para chegar, porque sempre ó esperaban as famosas leiteiras que vendían a leite na cidade do Apóstol.
Eu tamén teño viaxado en él en certos días do ano. Porque tiña un tío ferroviario na Escravitude e polas festas do Rosario, primeiro domimgo de outubro, ibamos os rapaces da casa a celebralo á casa do tío Ramón, a pasar un día distinto. Mulleres de rodillas arredor do Santuario, gaitas e algunha charanga amenizaban aquéles actos. Non había moito máis que contar. A xente da bisbarra acudía ós actos relixiosos e ademáis era un centro de encontros, nun día de festa anual.
---------------
Referíndome de novo a ésa máquina do tren, hoxe se encontra exposta en Padrón na Casa dónde está toda a obra literaria de Don CAMILI JOSE CELA. A máquina se bautizóu co nome de"SARITA", que é un diminutivo de "SAR"... E lle foi donada ó noso Premio Nobel de literatura galego, cando gañou o premio.
---------------
Hoxe a teñen tapada cunha lona. Pero está ahí, desde que chegóu a Padrón.
----------------
E por hoxe, máis nada. Hasta outra, amigos do FAIADO. Saúdiña, amigos...
----------------------------------------
"Tan vivos colores,
á vista trubaban;
de velos tan vareos,
o sol, se folgaba"...
............
Rosalía de Castro
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (01-08-2013 12:27) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
