lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A de Anuncio |
|

No barrio popular de S Roque
donado por juan carlos porto
|
|
8 Comentario(s) |
|
1 |
De pequeño, cuando pasaba por delante de la funeraria de Anuncio, siempre miraba de reojo.Tenian los ataudes expuestos y daban miedo.
Como cambian los tiempos!,estaban expuestos a pie de calle. |
|
|
Comentario por Juan Carlos Porto (29-05-2010 00:21) |
|
|
2 |
El nombre comercial de la funeraria de Anuncio Mouriño, era "Pompas Funebres La Soledad". |
|
|
Comentario por luis (30-05-2010 22:25) |
|
|
3 |
Gracias a Dios las empresas de Pompas Fúnebres han dado un cambio muy significativo y han pasado a tener como nombre comercial o razón social el del lugar de residencia. Un acto fúnebre ya es de por sí triste y doloroso, pero la desolación por el ser querido que se ha ido sin duda tiene que ser mucho máyor cuando los encargados de llevarse a la persona querida, "esos" que desatan nuestro más profundo dolor e incluso durante unos momentos un tremendo sentimiento de odio al verles aparecer para llevárselo y separarlo definitivamente de nosotros, se llaman "La Soledad".
"La Fe" es un nombre que merece todos los respetos tanto hacia sus fundadores como por el significado que habrá tenido en el momento de llamarla así, pero en esos momentos nuestra Fé se nos tambalea de tal forma que incluso llega a parecernos una auténtica una paradoja, una ironía o una puesta a prueba.
Sin haber podido evitar este comentario desde la propia vivencia, quiero expresar todos mis respetos y mi más profundo agradecimiento hacia cada una de las nuestras, que muy lejos de querer avivar nuestro dolor, se encargan de aliviar la pesada carga que supone un luctuoso acontecimiento de estos para cada familia. Y, desde luego, con la aparición de los Tanatorios se ha dado un paso de gigante en la materia. |
|
|
Comentario por Mary Gallego (31-05-2010 00:59) |
|
|
4 |
Como dice mi amiga, Mary Gallego, la llegada de los tanatorios ha hecho más llevadera la dolorosa, a la vez que inevitable, circunstancia de la pérdida de un ser querido. Del mismo modo, se ha eliminado la desagradable situación de los velatorios dentro de los hogares. |
|
|
Comentario por Roberto Núñez Porto (31-05-2010 01:33) |
|
|
5 |
Acordo o señor Anuncio no seu " negocio " pois pasaba por aí a miudo, dende o taller de costura no Campo do Barro cara o centro ós recados, era un home moi campechano, sempre estaba de bo humor, xa estaba afeito ca " mercancía " si non... non ganaba pra disgustos.
Dunha vez, que estabamos a mirar o escaparate, preguntounos de broma si nos tamaba as medidas.
O negocio do lado, non lembro de que era , un ultramarinos ? sempre me chamou a atención os apellidos, que por certo non teñen nada que ver ca miña familia. |
|
|
Comentario por lolita camiño (31-05-2010 20:46) |
|
|
6 |
Lolita es Caamaño,no Camiño y efectivamente era un ultramarinos que regentaba el matrimonio hasta no hace muchos años.
De pequeño cuando estaba con mis primos en San Roque ibamos muy a menudo a hacer algún que otro recado. |
|
|
Comentario por Juan Carlos Porto (01-06-2010 00:17) |
|
|
7 |
El Sr. Anuncio Mouriño era una persona muy apreciada en el barrio. Ya expliqué en otra fotografia que lo que a él le asustaban eran las "epidemias de salud" que le mermaban el negocio.
Fabricaba él los ataudes, o por lo menos algunos de ellos, en una carpinteria que tenia en la parte trasera de la casa y tenia un carpintero que despues fué conserje en un Colegio Nacional.
Los ataudes estaban a la vista en unas estanterias del bajo y a los vecinos ya no le daban "repelus", pues si bajabas al centro los veias todos los dias y ya te acostumbrabas.
Tenia los dos coches en un garage justo enfrente, donde hoy está la gasolinera.
Antes del Ultramarinos de Caamaño, tuvo allí la buena de Carmen, a la que conociamos por "la de la nueva" un pequeño negocio de comestibles que despues pasó para enfrente, al lado de la casa de Coca. Carmen era la madre de Juanma Patiño.
La vivienda encima de Anuncio era ocupada por Daniel Martinez, que fué camarero del Nueva España y posteriormente propietario del Carballinés, con su esposa y sus tres hijos. |
|
|
Comentario por Cándido (11-06-2010 22:36) |
|
|
8 |
Procesión de San Roque, antes de que la ordas salvajes hicieran su aparición |
|
|
Comentario por Carlos (06-12-2010 17:46) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|