lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
O noso blogueiro Javier Bouzada |
|

Javier na Escola Graduada. Profesor D. Antonio Barreiro.
donada por javier bouzada
|
|
2 Comentario(s) |
|
1 |
Me animé a publicar esta foto con la única finalidad de poder rendir público homenaje a un gran maestro vilagarciano como fue DON ANTONIO BARREIRO BELOY, fallecido en 1971. Fui su alumno en la Escuela Graduada de Niños entre 1962 y 1965 (el primer curso lo hice enfrente de la Iglesia, donde hoy está la Caja Rural, en una casa semirruinosa que hubo que abandonar en junio de 1963, pasando a un local de la Plaza de Ravella, en
donde hoy hay una peletería).
Guardo, al igual que otros blogueros, un gratísimo recuerdo de él, no sólo como maestro sino en su faceta humana. Al margen de los conocimientos que adquiríamos, nos supo transmitir unos valores que, al menos a mí, me sirvieron de mucho posteriormente. |
|
|
Comentario por javier bouzada (12-03-2010 20:54) |
|
|
2 |
Javier tiña unha cariña espilida e sempre era moi ledo. Foi un neno sabichoso e moi xuicioso.
Estouno vendo de rapaziño sempre co seu sorriso na súa cara recheíña e con mofletes, xogando co seu cabaliño saltarín, diante da casa da súa avoa, no lugar que hoxe se chama Rúa Cobián.
|
|
|
Comentario por Manuel Martínez (16-03-2010 22:02) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|