lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Herminda Rodriguez Diaz |
|

Mais coñecida como a Xerra, quedou viuda a os 29 anos, o seu home quedou sepultado cando se estaba a construir o Pazo de Fojo en Baion (logo mais coñecido como o Pazo do Laureano Oubiña)Herminda tirou pa diante con dous fillos que lle quedaron, capaba porcos, os mataba, era a comadrona de Abelle, amortaxaba difuntos, cociñeira nas bodas...Herminda servia pra todo era un todo terreno da vida. Na imaxen fumando un puro...Morreu a os cento un anos.
foto donada por Rosi Castro Daponte
|
|
1 Comentario(s) |
|
1 |
Herminda o "A Xerras" era la abuela de mi marido. Se quedó viuda a los 29 años. Su marido era portugués y murió de accidente en un derrumbre en lo que hoy en día es el Pazo Bayón. Cuando se quedó viuda tenía 2 hijos, Armenio y Carmen.
A la abuela Herminda nada se le puso por delante a la hora de trabajar: araba la tierra y mataba cerdos cosa muy poco usual para una mujer en aquella época. Cuando se casó su hija se quedó a vivir con ella y de nuevo se implicó en la educación de sus cuatro nietos. Era muy disciplinada y nadie se escapaba sin cumplir con sus tareas diarias.
La que la tocaba a mi marido era al salir de la escuela con 9 años tenía que llevar lasa vacas a pastar al monte. Resulta que uno de esos días jugab a el Real Madrid la Copa de Europa, y mi marido era (y sigue siendo) un fanático de este equipo de fútbol. Así que, un niño como era no se le ocurrió otra cosa que dejar las vacas y marchar a escuchar por la radio el partido de fútbol a una casa cercana. Cuando regresó una de las vacas había desaparecido. Aunque se presentó en casa llorando de poco le sirvió ya que no se libró de unos cuantos azotes que era la pedagogía propia de la época. Movilizaron a todos los vecinos pero la vaca no apareció hasta el día siguiente en Saiar.
La abuela Herminda era muy exigente en todo lo que hacía y con lo que mandaba hacer a los demás y además una gran trabajadora.
Murió a los 100 años de edad. |
|
|
Comentario por Casilda Vila (20-01-2010 16:26) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|