lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Peluqueria de toda a vida |
|

Pois xa vedes como a xentiña lembra a famosa peluqueria de Campos
Fotografia donada por Eduardo Campos
|
|
12 Comentario(s) |
|
1 |
En el sillón donde está el niño del primer plano estuve yo sentado muchas veces, todas las que me corté el pelo mientras viví en Villagarcía.
En la peluquería habia tres sillones y dos peluqueros: Eduardo Campos y su hermano Andrés.
Anteriormente la peluquería estaba cerca e telégrafos y luego y durante muchos años enfrente a La Celta. La foto debe estar tomada desde la puerta de entrada. Tenía además otra puerta, normalmente cerrada en la pared de enfrente a donde está Andrés. Esta puerta comunicaba con el pasillo que daba acceso al horno de Lourido.
Supe hace poco que Eduardo ha fallecido. Un cariñoso recuerdo para él y un abrazo para su hijo |
|
|
Comentario por Paco Salgado (01-12-2009 21:38) |
|
|
2 |
Yo también tengo un gran recuerdo de la peluquería de los Hermanos Campos, pues era cliente habitual, y de las "discusiones " que tenían los dos hermanos , generalmente por motivos deportivos, me imagino que uno sería del Barsa, y otro del Madrid.
Con Eduardo, siempre me paraba cuando lo veía, y largábamos una parrafada, hasta poco tiempo antes de su fallecimiento ocurrido el pasado verano.
Me acuerdo también que en una ocasión estando yo en la peluquería, apareció por allí el gran "John Balan", y estuvo actuando mas de una hora. Interpretó entre otras ,la famosa película ¿ Quien robó las peras del cementerio ?, después de ofrecernos un concierto apoyado a la puerta que tenia acceso a la panadería Lourido.
|
|
|
Comentario por luis (01-12-2009 23:25) |
|
|
3 |
Mucho tengo yo "bamboleado" las piernas (que no me llegaban al suelo), esperando eternamente a que me llamaran al sillón. Normalmente siempre entraban los señores mayores ya que por lo visto, los niños teniamos más tiempo libre. Las conversaciones y discusiones eran casi siempre por el futbol. Si pasaba una señora que no "controlaban", Eduardo salia siempre a la puerta a escupir y de paso dar "el visto bueno".
|
|
|
Comentario por Joaquín Sampere Rietz (01-12-2009 23:27) |
|
|
4 |
esta es la parte dura del blog enterarte del fallecimiento de un vecino muy querido y apreciado de Villagarcia que aunque forma parte de la vida nunca te acostumbras a estos acontecimientos los dos hermanos eran buenas personas |
|
|
Comentario por comentarista (02-12-2009 12:06) |
|
|
5 |
Yo fuí cliente muchos años del "Parlamento Peluquería Campos". Cuando Andrés y Eduardo (+) discutían un poco más "acalorados"... ja ja ja recuerdo que paraban de darle a las tijeras y uno decia "BLANCO" y el otro decía "NEGRO", hasta que recordaban que tenían a los clientes esperando a rematar la faena. Mi recuerdo para los dos. |
|
|
Comentario por JUAN L. PATIÑO (03-12-2009 04:14) |
|
|
6 |
Cuando las discusiones eran sobre temas culturales, como por ejemplo si un rio determinado pasaba por una determinada ciudad, a veces fué pedida mi opinión pero casi siempre concluia con que Eduardo cruzaba a la librería Celta y volvía con un atlas o una enciclopedia que Chuchi o Milagritos le prestaban un momento para derimir la discusión.
En lo que yo recuerdo, Eduardo era el que normalmente llevaba la "voz cantante".
Me gustaba la peluquería y el ambiente hasta tal punto que, incluso estudiando fuera, siempre que era posible "estiraba" la fecha del corte de pelo para hacerlo coincidir con un viaje a casa y así poder ir a la peluquería de Campos. |
|
|
Comentario por Paco Salgado (03-12-2009 13:32) |
|
|
7 |
Yo,tambien tengo recuerdos de los Hermanos Campos,también era cliente habitual y de lo que se hablaba en mis tiempos principalmente era sobre las proezas de Federico Martin Bahamontes en el Tour de Francia.Recuerdo también, por qué alguien me lo ha contado no hace mucho tiempo,que el hermano pequeño de los Campos se dejaba crecer la uña pequeña del dedo meñique,que le servia de apoyo sobre la cabeza del "sufrido" cliente,cuando cortaba el pelo.
|
|
|
Comentario por sergio gómez (03-12-2009 17:54) |
|
|
8 |
Ola, a menos que a cambiaran, esta non é a peluquería do meu avó en Ramón y Cajal. A ver, polo menos non é a decoración que tiña cando eu a coñecín, xa que nacín no 73. Por exemplo, lembro que na parede dos espellos había un mostrador negro e aí mírase ao meu avó pegado á parede. Ademais no fondo, onde está o rapaz, estaba a máquina para esterilizar o material. E logo outra diferencia, a silla dos nenos, da que falades, na perruquería que coñecín eu estaba no medio das outras dúas. Cantas veces xoguei eu nesas sillas!!!!!! |
|
|
Comentario por Edu (09-12-2009 16:59) |
|
|
9 |
Ola, a menos que a cambiaran, esta non é a peluquería do meu avó en Ramón y Cajal. A ver, polo menos non é a decoración que tiña cando eu a coñecín, xa que nacín no 73. Por exemplo, lembro que na parede dos espellos había un mostrador negro e aí mírase ao meu avó pegado á parede. Ademais no fondo, onde está o rapaz, estaba a máquina para esterilizar o material. E logo outra diferencia, a silla dos nenos, da que falades, na perruquería que coñecín eu estaba no medio das outras dúas. Cantas veces xoguei eu nesas sillas!!!!!! |
|
|
Comentario por Edu (09-12-2009 21:27) |
|
|
10 |
Moi boas a todos!!: Ben, pois eu si a recordo asi de esa maneira, quizáis un pouco mais deteriorada polos anos transcurridos lóxicamente, pero aseméllase moito. Co percheiro ó fondo o lado da porta que ben mencionaban antes,que efectivamente daba á panadería de Lourido, e a ringleira de sillas todas xuntiñas unha da outra dende a entrada hasta chegar o final.
A verdade e que xa choveu xa. Por certo, son o neto máis vello de Andrés, e pra quen lle poida interesar, sigue deixando a uña do dedo meñique tan longa como pode, hasta que miña abuela di que é un porco, entón si, vai e cortaa. Abrazos pra todos. |
|
|
Comentario por Joaquín C. Campos (17-12-2009 22:45) |
|
|
11 |
Yo de niño tambien era cliente de los hermanos Campos,me recuerdo de unos canarios que tenian dentro y de como cantaban,en el verano se los podia oir desde el bar Miño,hoy
soy tambien peluquero,y puedo decir que influyeron en mi decision de serlo... |
|
|
Comentario por Carlos Deaño (18-12-2009 21:53) |
|
|
12 |
Tenéis razón Edu y Joaquin. Edu, por que la peluquería que él recuerda ya había sufrido dos renovaciones con respecto a lo que sale en la foto. En la primera renovación tenía unos espejos ovalados en el frente y luego cambiaron totalmente poniendo todo el frente de espejo y aunque los sillones son los mismos, estaban arreglados. Joaquín tiene razón en cuanto a la distribución de la peluquería que era la misma (el local era tan pequeño que no se podían hacer muchos cambios) pero cuando él la conoció ya estaba totalmente cambiada pues es unos años más joven que Edu. Ah, Edu y Joaquín son primos segundos. |
|
|
Comentario por Mary Carmen Coello (20-12-2009 19:31) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|