lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA

Nominada aos premios Youtubeir@s 2022

REMOVENDO A TERRA

Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022

RESONANCIAS DO PASADO

Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022

Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021

EU TAMÉN NECESITO AMAR

Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.

Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)

Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)


Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo

THE BATTLE OF THE GOOD MEN

Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.

Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.

A VOLTA DOS NOVE

Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015

Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015


DESDE DENTRO DO CORAZÓN

Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013

Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014


O FAIADO DA MEMORIA

Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura


A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM

1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005


ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL
damemoria@gmail.com
 ESPACIOS
 GALERÍA DE FOTOS
 Ir a estas páxinas
 ARQUIVO

A hora do vermú
A hora do vermú

Día de domingo de finais dos corenta principios do cincoenta. Estamos diante da terraza do "Café Nueva España".
Identifícanse a 2 camareros: Daniel Martínez (con chaqueta blanca e "pajarita" na parte superior da foto á esquerda) que logo foi propietario do Carballinés e a Paco Salgado (na porta con chaqueta blanca e corbata mirando hacia súa dereita).
Ó lado de Paco está Alfonso Galbán con bigote, pai de Alfonso Galbán, o músico e actual director da escola de música de Vilagarcía.
Na porta do lado, un dos que está sentado é Avelino Vergara que, naquel momento, creo que xunto con Alfonso Galán y Pallas eran os propietarios do Café.
Na primeira linea, no centro, creo que está Segundo Abalo coa súa muller e súa filla. Tambien paréceme identificar a José Piñeiro e a Manolo Porto.



foto donada por Paco Salgado

Anterior Volver á galeríaSeguinte

2 Comentario(s)
1 Hoy he tenido ocasión de hablar de esta foto con mi padre y he obtenido alguna información que comparto.
Este café se llamaba inicialmente American Bar.
En Septiembre de 1939 fue adquirido por Avelino Vergara al que le fué exigido cambiar el nombre por el de Nueva España (muy acorde con los tempos)
Avelino Vergara tuvo el café unos dos años en los que la carencia de todo tipo de "mataria prima" era determinante para la viabilidad del negocio. Era dificil adquirir café, licores, etc.
Aproximadamente en 1941 Avelino Vergara se dedicó junto con "Palliñas" a fabricar cepillos y el café fué traspasado a Alfonso Galbán, el cual, por su trabajo en Waldo Riva tenia mejor acceso a "materias primas". Alfonso Galbán gestionó el café unos 2 o 4 años (aquí la memoria de los 89 años de mi padre no es muy precisa.
Esta foto corresponde a esta época, es decir, comienzo de los 40.
El café fué luego traspasado a los hermanos Dominguez también propietarios del Café Cantábrico de Santiago.
Había en aquella época, y se mantuvo durante bastantes años una tansferencia de camareros de Villagarcía a Santiago durante las fiestas de la Ascensión y del Apóstol y de Santiago a Villagarcía en las fiestas de San Roque.
El café fué luego traspasado a Ramón Barca el cual se lo pasó a su hermano Antonio cuando Ramón estableció el Café Central. Al parecer la fecha fué 1945/46.
A principio de los años 40 el sueldo de un camamrero del Café Nueva España era algo más del 13% de la venta(15% menos algo más del 1% que les retenian para Auxilio Social. Este dinero lo recibian diariamente.
Además recibian 60 pesetas al mes por llevar a cabo la limpieza del local, de las fichas de dominó, las mesas, etc.
Es decir, 60 pesetas mes era el sueldo fijo y el resto era variable (obviamente más en el verano y menos en el invierno)
Para hacernos una idea del valor adquisitivo de aquellas fecha (los años 40) el dormitorio que compraron mis padres en Saavedra cuando se casaron en 1946 costó 4.000 pesetas.
Comentario por Paco Salgado (06-02-2010 13:27)
2 Pocas veces pasé por ese café. Recuerdo
al camarero Daniel. Vivió en San Roque y tenía un hijo y creo que una hija (?)
El chico estudió Náutica y creo que tuvo que dejarla por un desgraciado accidente, donde perdió un ojo, cuando se hizo la carretera que va desde El Piñeiriño a La Lomba. Buen chico Daniel
Vivía junto a la Funeraria de Anuncio.
Después Daniel compró el H. Carballinés que estaba junto al Cine Cervantes. La hija se casó con Daniel Pego. Muy buen rapaz, vive Dios.

"Como chove miudiño,
como miudiño chove;
pola banda de Laíño,
pola banda deLestrove"...

Cousas de Eduardo
Comentario por E. García - Santiago - 212013 (02-01-2013 22:09)
Deixa o teu comentario
Nome:
Mail: (Non aparecerá publicado)
URL: (Debe comezar por http://)
Comentario:
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0