| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Gentes del mar |
|
Los marineros que llevaban toda la vida en el mar, que se las sabian todas, de vez en cuando tenian que pasar por la Comandancia, requisitos de cursos de marineros, de capacitazion burocratica, que normalmente impartia alguien que no tenia ni idea. Aqui vemos entre otros a Felipe Teijeiro Moncho Abelenda y Constante Silva
foto donada por Margarita Teijeiro
|
|
| 2 Comentario(s) |
|
| 1 |
Era moi normal que non soupesen nadar, pero vivian encima do mar, co mar e para o mar, de aquela non habia SOS Galicia, nin Proteccion Civil, saian a o mar de calquer maneira, chegaba un temporal e os pillaba de calquer xeito, pero como eran mariñeiros de pelo en peito, sempre chegaban de volta. Os Abelenda, os Baltar, os Berride, os Abuins...mariñeiros lexendarios do Carril,sin recursos de alta tecnoloxia pero feitos desde nenos a os enfados do seu mar. |
|
|
Comentario por faiado (11-06-2009 07:55) |
|
|
| 2 |
Dende hai moitos anos esta xente mariñeira e carrilexa non tiveron outro modo de vivir. Os que tiñan viveiro, sempre se facían notar, como aquél que ten unha leira de patacas...
Sempre estiveron expostos a ésos tremendos temporales que destruían todo canto tiñan en viveiros é fora do viveiro...
O marisco morre por exceso de agua doce e cando chega e pasa perto de Cortegada, nos debíamos botar a rezar todo-los de Carril, porque non van quedar nin as cunchas...
Levamos xa un tempo que todo esto parece que cambióu algo.
Pero todo sigue estando no aire coma o trapecista, que se gaña a vida enriba do alambre...
Ogallá veña un tempo de melloría climática é non teñamos que buscarnos a vida de outra maneira, porque sería moi tarde. Que Dios nos bote unha mán, para chegar máis lexos.
De ésa foto que figura ahí, sólo coñezo a un hirmán ou primo dos "Pavito", que foron heladeros da Montañesa.
Ése que está con chaqueta e camisa blanca, á esquerda...
=========================================================
"EU BEN SEI DESTES TORMENTOS,
QUE CONSOMEN E DEVORAN:
DOS QUE FAN XEMEER OS VENTOS,
DOS QUE MORDEN, CANDO CHORAN"...
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (17-09-2014 10:51) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
