lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
A emigración a Inglaterra |
|

Escribo isto mentres escoito unha versión do "come together" dos beatles. Rosa e José non creo que tiveran tempo de cruzarse con eles alá polas illas británicas. Tiñan o tempo demasiado ocupado co traballo.
Pero hai unha cousa, o velas súas fotografías da emigración, e era ese coche co que posa José nesta foto da dereita e que no artigo de Serxio é Rosa a que está retratada con el.
Os que temos algo máis de trinta anos (bastantes mais) lembrámonos de cando os emigrantes chegaban o noso pobo con aqueles cochazos que daban ganas de collela maleta e sair escopetados a buscar ese lugar onde debía brotalo maná no medio dos campos de millo. Non como aquí que neses campos só había espantallos, homes do saco e sacauntos. Aquilo si que era un efecto chamada.
Trinta anos a cabalo de Vilagarcía, Aberdeen, Londres e Compostela
Esta é unha historia de emigración, de encontros e desencontros cando a vida hai que gañala fóra. Tamén dunha pregunta: ¿realmente mudou tanto isto? |
|
|
|
5 Comentario(s) |
|
1 |
Me acuerdo de Pepe "Besjamea" cuando era portero del Villagarcia Club de Futbol.Me lo encontré alguna vez en Londres. #blgtk08# Posteriormente yo acudia con bastante frecuencia al restaurante italiano de su hija Rosa en el barrio de Padintong. |
|
|
Comentario por luis (25-04-2009 02:37) |
|
|
2 |
No, la cosa no ha cambiado mucho. Quizas que ahora somos la gente con carrera(s), master e idiomas las que nos vamos fuera. Quizas antes tambien. Pero la dureza de vivir fuera es la misma: un pais distinto, unas costumbres distintas, mil dificultades, tu gente, la morriña de tu propio pais, la comida!!y la constatacion de la falta de oportunidades en tu pais, que si encue#blgtk08#ntras en otros...Asi llevamos en Galicia mas de 100 años!!
Un dato: el año pasado, en Bristol, con la celebración de la Eurocopa, la principal plaza de la ciudad se lleno a festejarlo...pero no con ingleses, sino con españoles!! ahi me di cuenta de la cantidad de gente que somos, entre 18 y 35, viviendo fuera de nuestro pais, con las mismas dificultades de siempre. |
|
|
Comentario por Jose Maria Lorenzo Villaverde (31-10-2009 03:22) |
|
|
3 |
Jose Maria, benvido a o blog, e mil gr#blgtk08#acias por contarnos a vida "DESDE FORA" |
|
|
Comentario por faiado (31-10-2009 06:30) |
|
|
4 |
Nunca tendré como hijo el suficiente tiempo para agradecer a mis padres todo el esfuerzo que hicieron para darnos a mi hermana y a mi todo lo mejor que podían y sabían, yo lo mejor que he sacado de la experiencia de haber vivido con ellos la emigración, es la educación recibida por el sistema educativo británico de esos tiempos que nada tiene que ver con el de ahora, es la libertad de esos años 1967 a 1972 y entre alguna que otra anécdota ver a masiel ganar en londres EUROVISION EN EL 68 y en Hyde park a los rolling stones, king crisom, blind faith en verano del 69 y con mi ignorancia infantil participaba sin saber ni darle importancia a lo que estaba sucediendo en esos momentos ya que yo solo iba a Hyde park y #blgtk08#me lo encontraba sin buscarlo, sobre todo recuerdo la diferencia abismal que existía en esos momentos entre la España que deje atrás y la Inglaterra que me encontré, gracias a que mis padres solo tenían tiempo para trabajar y trabajar,disfrutaba yo de toda la libertad del mundo del Londres de finales de los 60 y principios de los 70,esto es una ínfima parte de lo bueno que viví y anecdotico, ya que lo malo es demasiado triste de contar y a estas alturas de la película me niego rotundamente a darle importancia ya que desde los 10 hasta los 15 años es una época de nuestra vida que debemos quedarnos con lo bueno que nos pase , un fuerte abrazo a todos y a mis padres decirles que les quiero que bien poco se lo digo. |
|
|
Comentario por higinio jose fernandez fernandez (26-05-2012 14:01) |
|
|
5 |
Este hombre se llama José y su hermano Higinio. Trabajaron en una fábrica de Cepillos que había muy cerca del quemado Teatro Cervantes. Eran dos chicos que siempre se llevaron muy bien. De chicos y de mayores. Me agradaron mucho siempre. Se respetaron y el resultado no pudo ser mejor.
Llevan muchos años con los ingleses y ahora me imagino que ya piensan como todos los de las islas. Desearía que todo les vaya muy bonito en la vida y que si la vaca es de dónde pace, no de dónde nace, eso mismo#blgtk08# les sucede a esta familia. Me alegro mucho. Se lo merecen.
Este hombre jugó de portero del Arosa. Y cuando se le cruzaban los cables, el equipo rival, quedaba con el marcador a cero. Lo recuerdo muy bien.
Un abrazo, amigo José. Salud y suerte.
----------------------------------------------------
"Si vas polas Praterías,
a rezar na Corticela;
beberás auga bendito,
dos Cabaliños de Pedra"...
..............................
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (12-09-2013 17:56) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|