| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Finou Cachulas |
|
.jpg)
Mal escomenzamos o ano, no dia de hoxe sacudenos a noticia do pasamento de Jose Luis Pego, "Cachulas". Familia a sua moi coñecida en Vilagarcia.
Pois mal comenzo sin dubida de ano, a os seus fillos-as e resto da familia o noso sentido pesame |
|
|
|
|
| 1 Comentario(s) |
|
| 1 |
"CUANDO UN AMIGO SE VA... DEJA UN ESPACIO VACÍO", querido CACHULAS...
O único amigo da infancia que me quedaba en Vilagarcía de Arousa se foi sin despedirse de mín... Á miña cabeza viñeron ratos moi agradables que non podo apartalos para sempre. De nenos tíñamos ideas moi parecidas e sempre o pasábamos moi ben...
Era normal que fóramos pescar ao final do Muelle de Ferro... Nunca competíamos en mirar quén collía máis pesca que o outro. Era un neno moi noble é moi amigo de seus amigos. Sempre pescábamos a bordo dos Vapores que estaban moi cerca. Un iba a Ribeira e Isla de Arousa, outro iba á P#blgtk08#obra do Caramiñal, Palmeira, etc.
Cando decidéu dedicarse a navegar perdimos o rastro de ambolosdous é nunca coincidimos nas escasas ocasións que tivemos. Sempre que vou a Vilagarcía, ando moi atareado. No pasado febreiro se foi o último irmán que me quedaba, de catro. Estivo toda a súa vida laboral en Madrid hasta que chegóu a hora da despedida e quixo despertar en estas terras que nos veu nacer. A ISOLINO DIÉGUEZ e resto de familiares, deseo expresar miñas condolencias máis sentidas. Non esperaba comenzar o ano de un modo tan triste. Él se foi a Noruega, eu a Compostela. Esto foi nos anos 1956... |
|
|
Comentario por E. García González.Compostela (01-01-2023 17:10) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
