| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Finou Branzas |
|
Enteramonos onte do pasamento de Antonio Branzas, sentimolo moitisimo sempre o lembramos abrazado a nosa nai cada vez que se veian, foron xuntos a escola do Ramal e ese feito os uneu para toda a vida. Sentimos a sua morte e espresamos o noso sentido pesame a familia
Antonio Branzas...hasta sempre |
|
|
|
|
| 7 Comentario(s) |
|
| 1 |
Foi ANTONIO BRANZAS (Toñito) un amigo noble e moi bó. Vivíamos en San Roque é seu pai tiña unha taberna, que me parece que hoxe hai algo de éso aínda. Ou quizá negocio de Pizzas, non sei moito. O vello se chamaba Teodosio, é tiña uns primos co apelido Margalet...
Xogamos ao fútbol no equipo do San Roque é no Bar de seu pai tíñamos o vestuario deportivo do equipo. Alí estaba Toñito para mirar por todo aquélo...
Cando comenzóu a traballar o fixo na Ferretería de Sobrino & Silva, situada na calle da Marina. Alí traballóu con él un irmán meu que se chama Gonzalo.
Non sei si estaba casado, fillos etc. Sólo sei que era un bó rapaz. Quizá a última vez que o vin, non tendría moito máis alá de 25 anos (1956), é desde aquéla chové#blgtk08#u moito é hasta houbo algún diluvio. Quizá foi un dos chavales máis nobles que me encontréi.
Hoxe teño que recordar a Cándido que me contóu un día que o seu apelido era BRANZAS. Gracias a ésa aclaración podo dar o meu sentido pésame a seus familiares é tamén amigos. TOÑITO: Alá arriba tés unha chea de amigos meus... e teus tamén. Son tan bós como fuches ti en vida. O sinto moito, amigo.
ºººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
EL REFRANERO DE HOY
"Más vale un buen pobre,
que un mal rico"...
*****
"Más vale un mal arreglo,
que un buen pleito"...
*****
"No compres borrico viejo,
ni hagas favores al Concejo"...
...............
del Refranero Español
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (30-11-2014 11:04) |
|
|
| 2 |
Su familia puede estar orgullosa de Antonio, pues fué una extrardinaria persona, de lo mejorcito que conocí. Siempre tenia una palabra de cariño y recuerdo por los viejos tiempos de San Roque, donde bien dice Eduardo tenia su padre una taberna, que si mal no recuerdo se llamaba la de Teodosio. Recuerd#blgtk08#o una vez que fuimos a jugar a Caldas con un equipo de aficionados, no recuerdo cual, del que formaba parte un Antonio yá mayorcito, el entusiasmo y el pundonor que ponia en cada jugada, como si tuviese 20 años. Todo un ejemplo. Mi recuerdo por un buen amigo estés donde estés, que seguro será arriba. |
|
|
Comentario por Cándido (30-11-2014 12:00) |
|
|
| 3 |
Eduardo, Branzas era viudo e non tivo fill#blgtk08#os, tendes razon, era unha boisima persoa |
|
|
Comentario por Margarita e Antonio (30-11-2014 13:51) |
|
|
| 4 |
Corroboro os vosos comentarios ,pois o bo de Antonio era asi...Unha das suas paixons cando nos viamos era falar da s#blgtk08#ua coral,da de Vilaxoan ,a cual pertenceu,un monton de anos da sua vida......Forte aperta para a sua familia i amigos |
|
|
Comentario por Roberto Ocaña (30-11-2014 20:06) |
|
|
| 5 |
ACLARANDO, ACLARANDO...
ºººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
Para mín este home seguía chamándose TOÑITO, porque hai moitos, pero moitos anos, que falábamos cando nos encontrábamos por calquer parte de Vilagarcía...
Non era un home propio de taberna (creo), e quizá por esto non nos encontrábamos... Era moi sonriente, pero sin ésa "chispa" que teñen outros de reírse do alleo. Non vos imaxinades cándo invadíamos a tasca do vello Teodosio é de todos nós, sendo chavales, naide tiña un real de aquéles de burato para comprar unha gaseosa de Lastra ou Prieto, que me gustaban máis porque tiñan máis gás.
Cousas de críos...
Sempre lle tiven moito aprecio a todos aquéles nenos que se criaron no Barrio do Ramal... Sempre foron moi unidos a pesares dos anos que todos iban sumando. Excepto Pepete é seu irmán Manolo, non sei o nome de ningún, Pampín, Meaños (varios irmáns), moi humildes, pero listos como ardillas. En estos tempos, posiblemente se huberan maleado casi todos.
Non quero olvidarme do vello Pampín, un zapateiro artesano, como poucos. Anselmo co seu kiosko que tamén vendía dentro do Campo de Fútbol, #blgtk08#con un carácter formidable é admirable.
Despóis de dar un repaso corto ó Barrio do Ramal, eu diría que o Barrio de San Roque tiña moito de entrañable, porque éramos moitos nenos é a nosa amistade estaba por encima de todo... Non había ésas "clases", que hai agora, 1ª, 2ª é 3ª... coma no fútbol. ¡Todos éramos amigos! Incluio a Rúa San Roque, a calle do Mercado, que tamén había moitos é bós amiguetes... Como os Pego, os Jamardo, etc.
Tampouco sabía que meu amigo Toñito, era un compoñente da Coral de Vilaxoán, dónde tamén cantaba meu entrañable amigo Rogelito, que se foi de moi novo de onde nós. Que Toñito estaba casado foi tamén unha noticia para mín. Lamento non saber algo máis do meu povo...
ººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
"De repoludo gaiteiro,
de pano sedán vestido,
como un príncipe cumprido,
cariñoso é falagueiro,
antre os mozos o primeiro
é nas siudades sin par,
tiña costume cantar
aló pola mañanciña:...
~Con ésta miña gaitiña,
as nenas hei de engañar"...
...........
Rosalía de Castro
...........
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (01-12-2014 11:50) |
|
|
| 6 |
Estos días pasados encontréi unha mensaxe de unha señora que me invitaba a ser moito máis breve. Creo que tén razón: Non sei si será polo espacio que ocupo cos meus comentarios ou é porque lle molestan os meus textos. (Que de todo pode haber).
Eu recordo que naquéles anos difíciles, cándo querías poñer un telegrama, ibas alí xunto de Tomás, en TELEGRAFOS, é escribías unha chea de palabras para poder eliminar algunha "cos recortes"
porque cada palabra costaba 30 cts. de peseta...
Si eu supera que sigo molestanto a ésa señora, que teña a completa seguridade de que renunciaba aos meus comentarios en beneficio do espacio que iba quedar vacío. Si esta señora supera o que me molestan a#blgtk08# mín certas cousas que vexo no FAIADO...
seguro que cambiaría de opinión. É cándo me digan os responsables da Baldosa que "me paso. Hago mutis por el foro", como se dí no teatro. Nada máis, señora "aquéla". En Vilagarcía, sempre tivemos fama de "CHEIRENTOS", e tamén de INGLESES.(Eu me incluio con éles, non se preocupe)... Nacín no mesmo centro.
Ou, ¿non se acorda ésta señora que hai anos, aos señoritos de ahí, non lle gustaba oír, nin falar galego, por ser o idioma dos da aldea?
ººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
REFRANERO ESPAÑOL
"Desde los tiempos de Adán...
Unos calientan el horno,
y otros, se comen el pan...
..............
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (01-12-2014 12:22) |
|
|
| 7 |
Un gran namorado da Música e da súa Coral de toda a vida, a de Vilaxoán. Fomos bos amigos, sinto o seu pasamento. El vivía na Avda. de Berdón, no barrio de A Torre, atopabámonos moitas veces, sempre#blgtk08# nos falabamos e saludabamos. Era un home cordial, afable, agarimoso. Moito temos comentado sobre a nosa música, as corais, o folclore. Agora estará sempre acompañado da música inmorredoira do Alén. |
|
|
Comentario por Xermán Manoel Torres (02-12-2014 01:20) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
