lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Finou Pilar Arriero |
|
 Seguramente a primeira muller que traballou nos talleres da Renfe en Vilagarcia a finais dos anos trinta hasta a sua xubilacion, pionera Pilar como tantas mulleres exemplos de vida. Pilar e seu irman Enrique chegaron de Vigo, ferroviarios os dous. Hoxe publicamos a esquela de Pilar e mostramos o noso pesar a sua familia polo seu pasamento.
La Señora
Doña Pilar Arriero
Fernández
(Viuda de Don Manuel Rodríguez Maneiro)Falleció
Ayer Lunes
día
17
de
Noviembre de
2014
a los
99
años de edad Confortada con
los Santos Sacramentos.
D.E.P.
Su hijo, Miguel Ángel Rodríguez Arriero; hija política, Bárbara Calbarro
Dumont; nietos, Manuel, Jesús y Paola Rodríguez Calbarro; y demás familia.
ruegan una oración por el eterno descanso de su alma y la asistencia al
FUNERAL de cuerpo presente, que se celebrará
HOY MARTES
, a las
CINCO
Y MEDIA DE LA TARDE
, en la Iglesia Parroquial de
SANTIAGO APÓSTOL DE
CARRIL
, y posteriormente se procederá a su inhumación en el
Cementerio |
|
|
|
2 Comentario(s) |
|
1 |
Esta señora que sólo lle faltaba un metro largo para chegar á meta última, deixóu de existir é se nos foi para sempre de noso lado. Parte da Historia de toda esta bisbarra fóise con éla é nos deixóu o noso corazón cheo de amargura, porque esta muller estivo traballando nos Talleres da Renfe aquí, en Vilagarcía de Arousa.
A todo-los familiares é amigos pedimos unha oración para que a nosa amiga PILAR ARRIERO FERNÁNDEZ, teña ocasión de ver a lus que todos necesitamos cándo non temos modo de seguir na terra. A saúde, os disgustos que todos temos e tivemos, inflúen para que fagamo#blgtk08#s o último viaxe sen presas. Que Dios faga o seu traballo que ben llo merecía por haber sido sempre unha boa esposa, nai é avoa; ademáis de moi boa veciña...é DESCANSE EN PAZ a nosa PILARIÑA...
ºººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
REFRANES en castellano
"Amistades que son ciertas,
mantienen las puertas abiertas".
*****
"Abriga bien el pellejo,
si quieres llegar a viejo"...
*****
"A padre ahorrador,
hijo gastador"...
*****
"Enemigo que huye,
puente de plata"...
ºººººººººººº
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (19-11-2014 11:07) |
|
|
2 |
A CRISE, TAMÉN CHEGÓU A RUBIÁNS, según se ve...
ºººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
Todo-los anos vou a Vilagarcía, meu povo natal, para depositar na tumba de meu pai un ramo de flores. Pero entre os problemas de saúde que teño na casa + un tempo de inverno total, non me foi posíbel acercarme hasta Rubiáns, desde Santiago, dónde vivo. Este pasado luns, foi o día é nos puxemos en camiño pola tarde, pensando en que a noite se acerca pronto é non queremos viaxar sin a lus do día...
Chegamos ao lugar dónde descansa meu pai é me fixéi que a crise chega ao Camposanto, porque por alí, moi cerca está o chalé de meu vello hay tumbas rotas, que parece cómo si se tratara de actos vandálicos, é éso, non se ve por parte ningunha. Non é un sólo caso que eu denuncio, son varias pedras que pode ver calquera. Non sei si é que se trata de xente sin familia, ou sin recursos, pero creo que esto non se pode ver sin denuncialo. O lugar que eu digo está á esquerda da capilla, antes de chegar a o paseo final hasta o muro. Eu creo que esto máis ben parece un acto de gamberrada, que outra cousa... Porque da a impresión cómo si se subiran ao mármol é este rompera pola metade.
Hai 60 anos ou máis, ése cementerio era un lugar de encontros é todo estaba mellor que agora, que botan unha chea de gravilla polos carreiros, é con moita abundancia, que sirve para deixar as sepulturas que están "en terra" medio enterradas... Non habría maior problema si non se lle botara tanta pedriña.
Descoñezo si en algunha outra parte da necrópolis pasa o mesmo, porque eu non ando a curiosear por alí, pero é posible que de todo haxa. Tamén se ve moito o abandono familiar hacia os se#blgtk08#us antergos. Que casi sempre se olvidan deles nada máis chegar a Rubiáns. Unha pena, que pasen cousas así. A crise pode con todo, pero esto non convence a naide...
¡Aquélas sepulturas que antes recibían as visitas de novos é vellos con flores é "alumeando!". Hoxe non me extraña ver tanto abandono, cos difuntos, cándo os familiares non se poden ver, en vida...
Eu xa sei que o FAIADO non pode facer nada por subsanar estos accidentes que cito, pero que non caiga no olvido de todos, porque cándo chove, seguro que se vai mollar a alma do difuntiño. E non estaría nada ben que fóra así. Ás veces, cándo hai un enterro, a xente se sube ás sepulturas sin pensar que esto pode pasar, é pasa, porque os mármoles usados son moi delgados é non resisten o peso do "animal" que se pon enriba. Si respetáramos as propiedades é a os mortos, non pasaría esto. Os povos tamén destacan cando se comportan ben cos seus antergos. Menos mal que agora xa os queiman, para evitar males maiores.
ººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
"Sólo a Virxe é máis fermosa
que eres ti, bendita Santa,
i o teu rostro pelegrino,
o temido demo, espanta".
******
"De ti vivo namorada,
en ti, penso con fervore,
que eu ben sei que che contenta,
este puro e santo amore"...
.................
Rosalía de Castro
Cantares Gallegos
ººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
É non deixo de recoñecer que os xitanos se levan a palma no trato coa xente que xa non está con nós. Sólo por ésto merecen ir para o Purgatorio... porque non todos os da mesma camarilla son así como eran antes. Que vivían do engaño é outras cousas...
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (19-11-2014 18:22) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|