lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Moi liados |
|
.jpg) Porque no noso presente, na actualidade temos tres eventos que hai que prestarlle atencion, pra colmo o ordenata de Antonio morreu e iso, non e nada bo de cara a coidar o estres. Xa sabedes que o dia 27 de este mes estreamos en Vigo auditorio do concello o noso documental, "A VOLTA DOS NOVE". Sairemos de todo esto porque a ilusion nos pode. |
|
|
|
3 Comentario(s) |
|
1 |
Hola a todas-os.
Bonito ramillete de preciosas rapazas, vestidas co traxe galego. Mágoa que ahora xa non se ven grupos tan numerosos, a pesar do importante traballo que fan algunhas asocia#blgtk08#cións, intentando atraer a xuventude, para que non se perdan os nosos bailes e cancións.
Sinto o R,I.P. do ordenador, póis e unha ferramenta imprescidíble para o voso traballo. Un saudo. |
|
|
Comentario por Mari Patiño (03-09-2014 09:35) |
|
|
2 |
Nunca tiven a oportunidade de que me prestaran por unha hora, o traxe de galego, para facerlle unha foto-recordo, á miña filla. Esto provocóu, incluso, que a persoa máis cercana é máis eu, rompéramos as nosas relacións por algo así...
Desde sempre, a cidade de Santiago, (dónde vivo desde 1956), se presta para facer unha foto desas que a mín me hubera gustado moito tela no comedor da miña casa, pero por diversas circunstancias non me foi posible que alguien me prestara o traxe adecuado...
Unha cidade cargada de monumentos, con unha Alameda das mellores que temos en Galicia... Aquí pode verse que o antiguo que representa a cidade que me adoptóu hay 58 anos, chea de pedras vellas, de moitos siglos, é o traxe galego, están hermanados. Non sei polo que será, pero en Santiago, todo "cae" ben... Aquí se xunta o vello é máis o novo é "casan" formidablemente...
Felicito a esos alumnos é os seus pais, pensando en que esto noso non se perda nunca, a pesares de que houbo xente ben lista que quixo acabar con todo esto, que é unha gloria velo. Vivimos nun país dónde o "cheirento" non ve ben que un fillo vista traxe galego para unha solemnidade calquera, ou como indumentaria para facer unha Primeira Comunión. ¡Si superan o que se pode presumir vestida desta maneira!
Cando eu era neno, en vez de vestirme con traxe folk, me vestían de falangista, porque os nenos que íbamos a Escolas Nacionales, non se podían negar a esto, si había algún acto pol#blgtk08#itico donde os "flechas" tiñan que desfilar diante de un "mando" enviado desde a Capital da Provincia é ás veces desde Madrid...
Eu creo que si en vez de pensar en esto nos deran un bocadillo de sardiñas, creo que o asunto podría ir mellor. E non recordemos a aquéles mangantes que viñan disfrazados de falangistas é non eran máis que simples traballadores do campo, que viñan para que os viran coa camisa "aquéla" color azul oscuro é as flechas no peito. Lles pagaban 10 pesetas é tamén unha lata de sardiñas + unha barra, tipo bocadillo... Cobraban na rúa Ramón y Cajal, dónde estaba o Instituto Nacional de Previsión, ó final da calle, cerca do Bar Miño, por alí...
Bueno, comencéi falando dos traxes folklóricos para nenas e termino deste xeito. Pero aquélo dos anos difíciles, foron para recordar toda unha vida... Menos mal que de cando en vez aparece alguén coma mín que dí as cousas como eran na realidade. Bicos.
Daquéles tempos, o mellor que se pode decir é que non volvan, que non quero volver a ver a aquélas persoas que á sombra de todo "aquélo" superon buscarse un medio de vida...
******************************************************************
"PASA, RÍO, PASA, RÍO,
CO TEU MAINO REBULIR;
PASA, PASA ANTRE AS FROLIÑAS
COLOR DE OURO É COLOR MARFIL,
A QUÉN COS TEUS DOCES LABIOS
TAN DOCES COUSAS LLES DÍS"...
................
Rosalía de Castro
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (04-09-2014 11:05) |
|
|
3 |
E teño que decir tamén que estóu moi contento de que se poña a película nosa o día 27 de setembro, nun local do Concello de Vigo... ¡Esta sí que é unha gran noticia!
Mira ti pon onde nos damos conta que non todos os que están ó frente de certos apartados non son como aquéles, que non quero nombrar para evitar que alguén quede identificado en este comentario. Non me extraña, porque os vigueses, son de outra maneira. É alí hai algún "Caballero" que sabe moito de todo esto. Non cómo "aquéles" outros de sempre..., que ¡Vaia por Deus!
É ademáis non é igual exhibir unha película nun local que xa ten os seus adictos en Prensa e TV, que proiectala en unha localidade que non tendría moita repercusión...
O acerto é moi notable en favor de todos, pero máis, en favor da exposición da película. Polo éxito conseguido + pola exposición + polo éxito da mesma, meus parabéns por todo o que pode vir de todo esto... Claro qu#blgtk08#e habrá moita xentiña que non querrá vela, porque esto... ¡é moito!
Xa decían os curas hai moitos anos... "ALGO TIENE EL AGUA,
CUANDO LA BENDICEN"... Que cada un o interprete como queira... A ver si todo acaba ben...
-------------------------
Para Margarita e Antonio, moitos días como ése que vades ter cunha chea de bicos por todo éso que facedes polo noso povo. Sólo se busca dar a coñecer un traballo feito por galegos é para galegos. Ó éxito non pode quedar alá.
Xa nos contaredes como foi todo. Pena teño por non ir...
*********************************************************
"PASA, PASA, MÁIS NON VEXAN
QUE TE VAS AO MAR SIN FIN;
PORQUE ENTONCES; ¡AI, PROBIÑAS,
CANTO CHORARÁN POR TI!
¡SI SOUPERAS QUÉ ESTRAÑESA,
SI SUPERAS QUÉ SOFRIR,
DESDE QUE VIVO APARTADA
O MEU CORASÓN SENTÍU!"...
..............
Rosalía de Castro
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (04-09-2014 17:43) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|