| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Finou o pai de Ambrosio Fontes |
|
D. José Fontes Reirís
" CASÉ "
Que falleció cristianamente el día de hoy,
a los 85 años de edad.
D.E.P.
Su esposa, Carmen Tobío Pazos; hijos, Ambrosio y Álvaro Fontes Tobío; hija política, Pilar Mondragón Vicente; nietos, Santiago y Diego Fontes Mondragón; hermanos políticos, Alfonso, Álvaro y Dolores (Vda. de D. Ricardo Placer Salgado) Tobío Pazos y Mª Luisa García Padín; sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas lo tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA JUEVES, a las DOCE de la MAÑANA, a la Iglesia Parroquial de San Pedro de Cea, donde se celebrarán los funerales por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Cementerio Parroquial, favores por los que les anticipan gracias.
Nota: Saldrán 2 ómnibus a las 11:00h., uno desde Cornazo (Francesa) pasando por Cruce Cuervo, Iglesia y Galufa y el otro desde Cea (Carballido), pasando por Espiñeiros, Castrogudín, As Carballas, O Vento y Martices, ambos con las paradas de costumbre, para la asistencia al sepelio y regreso.
Casa mortuoria: Tanatorio de Arosa, Sala nº 3
Cea, 16 de abril de 2014
A toda a sua familia o noso pesame, en especial a o donante do Faiado, o seu fillo Ambrosio Fontes
|
|
|
|
|
| 4 Comentario(s) |
|
| 1 |
Miñas condolencias para o meu querido amigo Ambrosio e a súa familia nestes intres tan difíciles. Miña solidariedade e a da miña familia na dor pola perda dun pai, desgraciadamente tamén pasei por e#blgtk08#so.
Querido Ambrosio, a vida sigue e voso pai quere que vivades da mellor maneira, pero sempre o faredes presente coa vosa lembranza. Apertas agarimosas.
Xermán Manoel Torres |
|
|
Comentario por Xermán Manoel Torres (17-04-2014 15:06) |
|
|
| 2 |
Non coñecín a este home que nos acaba de deixar. Dixen varias veces nas mesmas páxinas do FAIADO que é moi triste ser familiar cercano cando nos deixa o que sempre foi Cabeza de Familia. Aquéla persoa que non sinte éste desgarramento nun día así, é porque o seu amor paterno, non chegóu ó seu destino...
Non todos temos o mesmo modo de sentir. Pero cando nos toca algo de esto, a cousa cambia. Debemos pensar que desde a concepción da criatura hasta a súa crianza é o que veña, sempre fumos criaturas dos vellos, aínda que non pensáramos así... Mentras os nosos paisanos nos digan aquélo... "E logo, ti, ¿de quén ves sendo?"... A resposta é a que manda, nestas letras do Sábado de Groria.
Hai persoas, que aínda que teñan moitos anos, sempre serán de "Manolo e María", por dicir algo. Normal, para mín... pois éso, que hai que ir olvidando o suceso, porque a vida sigue é o mundo non se para por algo así, porque cousas de estas nunca faltan desde que o mundo votóu a andar. Nosoutros non podemos facer nada por evitalo. E cando nos toque a nós... Pois temos que coller maleta e taxi... e adi#blgtk08#ós a todos. Nos vemos aló...
----------------------------------------
Pero hai algo que me gustaría saber... Creo que esta foto está feita hai moitos anos no camiño que vai hacia Cornazo de Arriba (pola Veiga). Me hubera gustado que a xente do FAIADO me quitara de dudas, porque, o interés meu é porque durante moitos anos pasei por esta zona. (Ou unha zona parecida)... E me trae moitos recordos da miña mocedade... Molladuras a eito... Tronos hasta cansarte de ir cara á Lobeira en noites, para olvidar...
Desde o Río Con, As Bocas e logo ésa zona que cito máis arriba, era como esas tempestades que vemos no mar, cando parece que non van acabar nunca. ESPERO AS VOSAS INDICACIÓNS. E GRACIAS...
ºººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
EL SILENCIO DE DIOS
"El silencio de Dios se vuelve niebla,
y me pesa en los párpados. Pregunto.
Una pared inmensa,
limita las voces de los que lloran fango... (sigue el poema)
......................................
Celso Emilio Ferreiro
"Longa Noite de Pedra"
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (19-04-2014 18:33) |
|
|
| 3 |
Pois somentes sabemos que a o lugar se lle chama a Veiga de Cea, sentimos no#blgtk08#n sacarte da duda querido Eduardo, pero tras nos seguro que alguen dira algo |
|
|
Comentario por Faiado (19-04-2014 19:11) |
|
|
| 4 |
Primeiro, as miñas gracias por atender as miñas ideas... Na zona que vai (direi mellor, iba), dende o lugar das Bocas, collendo hacia Cornazo (San Pedro de), había dúas casas (ano 1950), que se parece moito a este retrato do FAIADO. Teño pasado por alí miles de veces e agora está todo tan cambiado que apenas coñezo nada. E menos si vas metido dentro de un coche... Sempre pasaba por alí, sí, pero no coche de San Fernando, como todos aquéles que tiñan unha vida de traballo en Vilagarcía... Había algúns que facían o camiño en bicicleta, pero cando o tempo non era moi doado, aquélo non era recomendable para naide... E cando Lobeira está cheo de nubes...
......
Cando a xente salía de traballar á unha da tarde, ou así, non podías acercarte á túa casa na aldea, porque tiñas que voltar para seguir no teu traballo. Che esperaba aínda media xornada... Si tiñas para tomar un bocadillo de sardiñas, a vida, xa era diferente, porque toda ésa maquinaria que levamos dentro do noso corpo, había que mantela de algún modo. Porque todos sabemos que nesta parte de mapa cando chove, é de ley. Todo era moi difícil, porque se ganaba moi pouco é non tiñas para comer fóra da casa... Máis de catro, como non podía ir á súa casa, "pasaba feo", que quere dicir que, de comer non había en parte ningunha. Así de claro.
......
Excuso de pensar en volver a ver ésa foto, si non corresponde ao que
eu tiña pensado. A zona de Cea#blgtk08# era prohibitiva para mín, porque non tiña medios para chegar hasta alí. Sin autobuses, etc. En toda a miña vida, sólo fun dúas veces. Unha delas, buscando un menciñeiro, que estaba traballando na leira é outra vez me levóu unha moza que era unha leiteira daquélas, como as da historia de Lola Pena. Pero unha moza moi nova e "juapiña". Hoxe non sei si está aquí ou "alá", pero meu deseo é que todo lle vaia bonito, como a todo o mundo.
......
E como unha anécdota diréi que por esta Semana Santa que nos deixou, fumos parar a Vilaxoán... Baixamos a Calle Nova hasta chegar a ésa plaza, donde o amigo Manso fai cantar a todos os que se poñen diante de él. E andando sin rumbo por alí, estiven a 10 metros da casa de unha moza que tiven alí. Hai un Bar novo, recién inaugurado. Eu non fixen nada para chegar hasta aquél lugar... Pero, a vida ten desas sorpresas. Desde o ano 1956, non había ido por alí. Sentín moito non poder disfrutar coas cantarelas aquélas de "Vilaxoán Canta". Xa sei que estas cantarelas, por Semana Santa, non se celebran.
ººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººººº
CANTARES GALLEGOS
"¡Casa grande, triste casa,
quén de aquí tan soia miro,
parda, escura, triste masa!
¡Casa grande, pasa, pasa...!
¡Ti xa n'es máis que un sospiro!"...
.....................................
Rosalía de Castro
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (20-04-2014 22:45) |
|
|
| Deixa o teu comentario |
|
|
|
|
|
