lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA

Nominada aos premios Youtubeir@s 2022

REMOVENDO A TERRA

Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022

RESONANCIAS DO PASADO

Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022

Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021

EU TAMÉN NECESITO AMAR

Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.

Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)

Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)


Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo

THE BATTLE OF THE GOOD MEN

Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.

Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.

A VOLTA DOS NOVE

Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015

Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015


DESDE DENTRO DO CORAZÓN

Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013

Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014


O FAIADO DA MEMORIA

Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura


A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM

1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005


ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL
damemoria@gmail.com
 ESPACIOS
 GALERÍA DE FOTOS
 Ir a estas páxinas
 ARQUIVO

Finou a profesora D Elisa

Xa fai dias que finou a profesora D Elisa, nadie nos chamou para comunicalo pero duas das suas alumnas as nosas blogueiras Marite Montesinos e Beatriz Jamardo deixaron sendos comentarios no Libro de Visitas. Basta iso para que nos buscasemos a esquela da profesora e a insertaramos no blog. Como homenaxe das suas alumnas.

En memoria de la Sra. Doña
ELISA CONSUELO REY RUIZ
Profesora jubilada
Vda. de D. Luis Manuel Brión de Ourense
Falleció el 06/01/2014 a los 99 años de edad


Sus hijos, Elisa, Mª Luisa, Fernanda y Paloma Brión Rey y Jesús Vecino Eiras; nietos, Juan Luis, Rafael, Fernando, Paloma y Begoña; nietos políticos, Beatriz, Javier y Roberto; bisnietos, primos, sobrinos y demás familia; sus diligentes cuidadoras, Sara, Mercedes, Maruxa, Cecilia, Pury y las que las precedieron en el tiempo le agradecen su recuerdo
O Faiado da Memoria tamen expresa o seu pesar
Comentarios (2) - Categoría: MEMENTO - Publicado o 09-01-2014 21:36
Chuza! Meneame
2 Comentario(s)
1 Mi pésame a sus hijas y familiares.
Fue mi profesora durante nueve años desde la infancia hasta octavo de EGB, me exigió muchísimo, aunque le tenía un poco de miedo, se lo agradezco, pues gracias e eso sacab#blgtk08#a tan buenas notas, tambien me enseñó a coser, a bordar y me preparó para lo complicada que es la vida, siempre la recuerdo con cariño, pues se esforzaba mucho para que todos estudiáramos.
Un saludo,
Comentario por Beatriz (09-01-2014 22:33)
2 Me gustaría contar algo más de la personalidad de la profesora Elisa. Yo además de ir a la Escuela, al salir me iba a su casa. Como estaba preparándome para el bachiller, me daba clase particular en su casa. Su casa estaba siempre impecable, recuerdo un día en que la vi agacharse para recoger un hilo del suelo. Su marido era un hombre encantador, eso al menos es lo que recuerdo. Pero pocas veces coincidíamos en su casa. Más adelante fueron sus padres a vivir a su casa. El padre era un hombre de esos que a mis ojos de niña de 11 años me parecía "un señor importante". Recuerdo que la profesora me llevó a la habitación de la galería y me lo presentó. Me sentí importante. Pero a su lado estaba en la cama la madre de Doña Elisa, que me imp#blgtk08#resionó todavía más. No sé lo que le pasaba, no podía hablar, solo decía unas silabas, que repetía con entonaciones diferentes. Yo los vi muy mayores, pero también veia mayores a mis padres y tenían cuarenta y pocos años. No se me olvida ese día. Los dos tenían el pelo blanco y él hablaba muchas veces conmigo cuando no estaba la profesora. Muy educado, hablaba con una voz dulce y cariñosa. Pendiente de los sonidos de su esposa que al parecer él entendía. Aquel día creo que después de la sorpresa yo también adiviné lo que decía. Con las niñas no tuve mucho trato porque eran un poco más jóvenes, pero las recuerdo. A Doña Elisa quizá la marcó, el perder al bebé que además era un varon. Profesora, marcaste mi vida y aprendí mucho de tí...
Comentario por Marité Montesinos Castro (13-01-2014 12:24)
Deixa o teu comentario
Nome:
Mail: (Non aparecerá publicado)
URL: (Debe comezar por http://)
Comentario:
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0