lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA

Nominada aos premios Youtubeir@s 2022

REMOVENDO A TERRA

Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022

RESONANCIAS DO PASADO

Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022

Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021

EU TAMÉN NECESITO AMAR

Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.

Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)

Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)


Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo

THE BATTLE OF THE GOOD MEN

Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.

Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.

A VOLTA DOS NOVE

Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015

Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015


DESDE DENTRO DO CORAZÓN

Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013

Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014


O FAIADO DA MEMORIA

Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura


A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM

1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005


ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL
damemoria@gmail.com
 ESPACIOS
 GALERÍA DE FOTOS
 Ir a estas páxinas
 ARQUIVO

Finou Ramon Reiris

" Rogad a Dios que conceda la Vida Eterna a su hijo "
D. Ramón Reirís Pesado

Que falleció cristianamente el día de hoy,
a los 89 años de edad.
D.E.P.
Su esposa, Mª Teresa Pérez Cardoso; hijos, Mon, Trini, Eduardo, Montserrat, Ana María, Rafael y Julio María; hijos políticos, Encarna Chorén, Juan Antonio Gándara, Marta Vázquez y Poli Serrano; nietos, María, Trinita, Lisset, Juan Ramón, Ignacio, Anselmo, Alberto, Tania, Déborah, Carlota, Loreto e Inés; bisnietas, Andrea y Daniela; nietos políticos, hermanos políticos, sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas lo tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA LUNES, a las DOCE Y MEDIA de la MAÑANA, a la Iglesia Parroquial de Sta. Eulalia de Arealonga, donde se celebrará una misa por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Cementerio General de Villagarcía, favores por los que les anticipan gracias.

Nota: Saldrá un ómnibus a las 11:30 h., desde la Iglesia Parroquial de Vilagarcía, para la asistencia al sepelio y regreso.
O Faiado da Memoria expresa o seu pesame pola pasamento de Ramon Reiris
Comentarios (6) - Categoría: MEMENTO - Publicado o 24-11-2013 18:43
Chuza! Meneame
6 Comentario(s)
1 Creín que MONCHO REIRIZ se había ido, porque desde un día que faléi con él no seu kiosko da Praza de Abastos, alí facendo esquina... Fai de todo esto uns 25 anos, ou por ahí... Nunca tiven ocasión de velo, nin me falaron de él. Cando eu o coñecín era un mozo moi guapetón, con voz moi varonil, che miraba de frente, aínda que non che vira... Era noble en todo, porque nunca era capaz de engañar a ninguén... E cantaba que daba gusto oílo. Pero como sempre estaba acompañado de bós amigos, as cantarelas (él coa súa guitarra) eran sempre moi bonitas e do agrado de todos.

Cando eu me enteréi do accidente que lle ocasionóu a perdida da súa vista, o lamentéi moito. Eu era un crío, e penso que debéu ser polos anos coarenta e... ¡Xa chovéu! Nos coñecimos en un chalé que había nas Bocas, propiedade de un matrimonio singular, porque él se chamaba Don Constantino é a súa dona, era Constantina. Él era constructor e profesaba a religión protestante, como a súa muller.
Excuso decir en aquél tempo, ter veciños protestantes. ¡Dios mío! ¡Qué desgracia! Protestantes á veira da casa. Esta xente era do mellor que había naquéles tempos. Cando se lle daba a un mendigo un patacón, ésta xente, lles daba unha peseta a cada un... ¡Ahí está!
En verano eran frecuentes as serenatas de Moncho REIRIZ neste chalé que había nas Bocas. Alí cantábamos todos, (mellor ou peor), pero o pasábamos moi ben. Nadie desentonaba polo seu comportamento. Creo que a familia de REIRIZ tiña unha taberna na Laxe, pero quizá sea porque o teño visto entrar alí cos seus amiguetes. Casi pasaron 70 anos desde que o vin á primeira vez... Despói#blgtk08#s lle perdín a pista, porque eu salín da Vila, e cando iba, non me acordaba de chegar hasta o seu negocio... Hasta hoxe. Monchiño, me podes creer que eu sempre che quixen moito. Que se mezclaba con unha amiración polo ben que sempre levaches a túa desgracia... Si tiveras a sorte que mereciches, hasta Hollywood, che quedaría pequeno. ¡Fenómeno!

Si cego formaches ésa familia... ¡Dios nos colla confesados si todo fóra coma tiña qué ser! Seguro que andabas pola Zarzuela, porque clase e figura, non che faltaron nunca. ¡Non vemos, Monchiño!; e xa tomaremos unhas taciñas alá na túa casa, porque "arriba", teñen de todo, según me dixo o cura, cando fixen a Primeira Comunión.

Esta foto que está enriba deste texto demostra a calidade que había na familia de MONCHO REIRIZ. Se ve moita calidade en todos os que figuran neste retrato. Seguro que ése enterro será unha manifestación de duelo, porque amigos deixas abondo. Hasta podías haber sido alcalde do teu pobo si non fóra "aquélo". ¡Espérame!
...................................................................
"Cuando un AMIGO se va,
deja un espacio vacío,
que no se puede llenar,
con la llegada de otro amigo"...
..................
El texto y el verso, van dedicados a un hombre único. Demostraste
que sabías llevar tu cruz como si no te quitaran lo más valioso
que tiene el ser humano: LA VISTA. Tus hijos recogerán mis letras
y sabrán que había muy buena amistad entre los dos. D.E.P.
Mi más sentido pésame a su viuda, hijos, nietos, bisnietos ¡todos!


Comentario por E.García - Santiago (25-11-2013 11:32)
2 Era una excelente persona.Lo recuerdo con mucho cariño.M#blgtk08#is más sinceras condolencias para toda su familia.D.E.P
Comentario por sergio gomez (25-11-2013 20:47)
3 O meu sentido pésame á toda a familia i amigo#blgtk08#s desta boa persoa;pois así era Ramón Reiris.
Comentario por Roberto Ocaña (26-11-2013 00:20)
4 Me acuerdo mucho del Senor Reiriz, le iba a comprar el periodico para mi#blgtk08# padre, un Sre. muy educado. Para toda la familia mi mas sentido pesame
Comentario por Margarita Mosquera Porto (26-11-2013 17:23)
5 Era muy inteligente,agradable,educado,era de las pocas personas nobles y buenas que conocí,hace muchos años que no nos veíamos pero tuve la suerte de tener muchas charlas interesantes y muchas risas y tengo#blgtk08# la gran suerte de que mi hijo,es su nieto,a medida que pasen los años y madure le haga honor a su apellido y sea igual de buena persona como lo fue su abuelo,yo se que ahora si nos ve desde el cielo,D.E.P
Comentario por Conchy Martínez (27-11-2013 00:06)
6 Se nos fue otra buena persona de Villagarcia.Nos queda el recuerdo de su paciencia con las chiquillas que comprabamos en#blgtk08# su kiosko camino del colegio,que nos conocia por la voz y lo bueno que era.
Estara ,sin duda, entre los justos.
Comentario por maria rosa lopez cortes (28-11-2013 20:23)
Deixa o teu comentario
Nome:
Mail: (Non aparecerá publicado)
URL: (Debe comezar por http://)
Comentario:
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0