lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|

|
ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Solsticio do VRAN |
|
 Comenza hoxe ese tempo que outros anos nin acorda porque xa levamos tempo con sol e calor. Este ano é moi enrevesado, necesitamos sol, necesitamos esquencer a choiva, as nubes, o gris...Esperemos que as prediccions acerten e no fin de seman se nos alegre o corazon. Feliz veran blogueiros |
|
|
|
5 Comentario(s) |
|
1 |
Hola a todas-os:
Non hai maneira, nin pregándolle a Santa Clara,ó vran non quere vir, en algúns mapas do tempo, din que esta tard#blgtk08#e non chove, oxalá, para que non se estropee a festa da música, imos ter que cantar SOL SOL SOLITO...CALIÉNTAME UN POQUITO....Un saudo. |
|
|
Comentario por Mari Patiño (21-06-2013 09:23) |
|
|
2 |
Hola a todas-os:
Sinto moito a defeita que fixen, non sei que pasou, pero estaba fuchicando nun traductor de inglés, e borróume todo ó galego, mirade que#blgtk08# maravilla de tradución, eu dicia que tiñámos que cantar SOL, SOL, SOLITO, CALIÉNTAME UN POQUITO....
Pido disculpas a O Faiado e ós blogueiros. Un saudo |
|
|
Comentario por Mari Patiño (21-06-2013 09:43) |
|
|
3 |
Hola todas-os:
Bueno....xa está to#blgtk08#do en galego, non entendo nada. Un saudo |
|
|
Comentario por Mari Patiño (21-06-2013 09:46) |
|
|
4 |
Nun día coma hoxe entróu o vrán e parece que ninguén se da conta da realidade. Pero aínda hoxe, cando xa estaba cansado de levar o paraugas, volvéu chover pola mañanciña e a punto estiven de mollarme, no mesmo día de San Luis (21.06.2013).
"Cando foi, iba sorrindo,
cando veu, viña morrendo;
a luciña do#blgtk08#s meus ollos,
o amantiño do meu peito...
------
Aquél máis que neve branco,
aquél de dosuras cheio;
aquél porquén eu vivía,
e sin quén vivir, non quero"...
................
Rosalía de Castro,
Poetisa do Sar.
Santiago, 1837-1885
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (21-06-2013 19:55) |
|
|
5 |
Solamente para MARY PATIÑO..............
----------------------------------------
No sé porqué me da la impresión que el idioma que tenemos todos los gallegos, no es para ti. Pero no te preocupes, que esto no es nuevo, ni siquiera para mí. Me voy a explicar...
------
En una casa de mucha gente, dónde yo me crié, allí sólo se hablaba la lengua de Cervantes. Hasta para hablar con el perro de la casa. Yo era un chico que me relacionaba con los otros chicos de otros barrios y de todo esto fue surgiendo en mí un amor a mi lengua que no tienen todos los gallegos.
------
En aquél tiempo que me tocó vivir, sólo se hablaba castellano para todo. El paisano de alguna aldea bastante lejana te hablaba el idioma de nuestra Rosalía, porque ella se crió en la zona de Padrón. Hablo de la poetisa.
------
Era una niña nacida en el Hospital Real en Santiago, pero como era hija de un clérigo, tuvieron que esconderla en esa zona que he dicho más arriba. Asistía a las clases que la fueron formando hasta que dejó a todos con la boca abierta, escribiendo en las dos lenguas. Poesía y prosa. Era algo fuera de serie...
------
Si no hubiera escrito tantas páginas en gallego, Rosalía, no sería tan famosa, como fue, ni pasaría a la historia de las Letras Gallegas. Puedes observar que un hombre, Premio Nobel de Literatura, jamás supo escribir galego.
Lo dominaba todo, para ser un buen escritor, pero las páginas galegas se le negaron para siempre. Don Camilo, llevaba consigo mucha sangre inglesa, pero no galega... como tenía que ser, para conseguir ése galardón.
------
Yo no me veo muy preparado en esto del galego, porque hubo un tiempo que no te permitían escribir en nuestro idioma; porque los políticos de aquél tiempo, no lo permitían. Algunos de ellos, eran gallegos, como tú o yo. Pero galegos de ésos, que mandaban mucho...
------ #blgtk08#>
Con los años y con la Democracia a la vista, hubo una tolerancia que permitía un poco todo esto, que fué cuando los
galeguistas se dejaron ver. Porque muchos de ellos se marcharon para el Cielo, sólo porque pensaban y escribían en galego. Hubo otros, como Otero Pedrayo, p. ej., que era una gloria leer aquéllas cuartillas, cuando fué Director de Faro de Vigo ó Pueblo Gallego, dirigido éste último por un santiagués llamado en vida, Don José María Castroviejo y Blanco Cicerón. Entre otros muchos. Sin olvidarnos del rianxeiro Castelao, que tuvo que escaparse, para evitar males mayores.
Murió en Argentina, como morían estos galegos, de "aquéla maneira". Fué médico, escritor, dibujante, cómico de teatro... etc. ¿Hay quién dé más?.
------
Había otro escritor galego muy famoso, nacido en Vilanova de Arousa, que se llamaba D. Ramón María del Valle Inclán.
Curros Enríquez, y todos esos que son una gloria cuando hablan del idioma gallego con la pasión propia de alguien nacido entre nosotros... Si supieras lo que representa todo esto para un galego que está fuera de aquí. Impresionante!
Yo lo viví y ves que necesitas "eso" para seguir viviendo, como gallego.
------
Pero no te preocupes por esto. Porque en mi casa, mis hijos hablan de las dos maneras y mi mujer... ¡Como tú! No por eso nos vamos a divorciar cuando llevamos casi 57 años soportándonos.
Y no hay modo de cambiar. Cuando yo hablo con ella, casi siempre nos entendemos, ella, igual que siempre, pero castellano, yo, también ¡GALEGO!
Por favor, Mary, no creas que estoy censurando tus conocimientos de galego.
Aquí, cada uno anda a su bola...
........................................
"Miña nai dóume unha tunda,
co aro dunha peneira;...
-¡Teña vergonza mi madre,
que ven a xente da feira!"
.............
|
|
|
Comentario por E. García - Santiago (24-06-2013 19:23) |
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|