Ao final do cuarto acto da ópera Manon Descault, de Puccini e baseada na obra do Abade Prévost, a protagonista desespérase ao atoparse soa e maldice a súa beleza por causarlle tanto sufrimento. E entón cando entona a súa aria Sola, perduta, abandonata:
"soa, perdida, abandonada
nun país desolado.
Horror.
O meu derredor escurece o ceo
Ai de min, estou soa..."
A veces teño a sensación de que ese sentimento, co pasado vivido, está atrapado en Vilagarcía. Moi rapidamente, demasiado, vai esmorecendo aquel pobo do que falaba Gómez Carrillo nas súas crónicas viaxeiras, empuxado por unha serie de vilagarcianos mediocres sin visión de futuro (nin de presente nin coñecemento do pasado).
Outra vez miramos cara atrás na percura de como chegamos hasta aquí, afondando nas historias particulares, sen grandezas, da xente que fixo, día a día, este pobo. Unhas veces para ben e outras para non tanto.
Estamos, pois, ante a preparación da segunda parte (historias de terra) do noso/voso documental Desde dentro do corazón.
E aquí vos deixamos un cacho, un avance de montaxe, dese traballo que estamos levando a cabo e que pode tardar un certo tempo en rematar. Todo elo depende da disponibilidade económica que poidamos ter neste tempo. Tempo difícil para o arte de contar historias. Tempo funesto para os artistas da fame.
Comentario por Juan Carlos Cambas (17-06-2013 19:56)
2
¡Da vosa man, seguro que á quedar maravilloso¡..¡Ánimo ,i a tirar pra diante..Supoño eu, q#blgtk08#ue si necesitades axuda, eiqui estamos @s bloguéir@s pra colaborar como corresponda.Saudos
Comentario por maria rosa lopez cortes (18-06-2013 00:56)
4
Hola a todas-os:
Dende logo, ver o derrube do interior dunha casa das de antes,!Impresiona! E a mistura da música ca serra eléc#blgtk08#trica, dame arrepios, e ponme os pelos de punta.
Menos mal que respetaron toda a fachada.
Noraboa polo traballo.Un saudo
Comentario por Mari Patiño (18-06-2013 09:45)
5
Gracias por vuestro esfuerzo, no puedo más que felicitaros y hace#blgtk08#ros llegar mi apoyo moral, de momento solo puedo llegar hasta ahí
Comentario por Mila cuervo (18-06-2013 12:35)
6
Comenza o que sera un gran traballo! Xa se vislumbra!. Na miña idea sempre creativa, lembro con esas imaxes de ese cacho de parede, subi#blgtk08#ndo, subindo,como unha obra de Tapies, trasportada hacia o interior de algun museo..Animos! penso que todos estamos con vos. Saudiños!
Comentario por Marina Franco (18-06-2013 18:53)
7
Que impresión, hace 50 años que no estoy en su interior, fué la casa de mis abuelos y de mi padr#blgtk08#e hasta que se caso.
Nunca imaginé que veria esto, se lo mostraré a mi padre este verano.