lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA

Nominada aos premios Youtubeir@s 2022

REMOVENDO A TERRA

Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022

RESONANCIAS DO PASADO

Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022

Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021

EU TAMÉN NECESITO AMAR

Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.

Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)

Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)


Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo

THE BATTLE OF THE GOOD MEN

Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.

Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.

A VOLTA DOS NOVE

Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015

Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015


DESDE DENTRO DO CORAZÓN

Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013

Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014


O FAIADO DA MEMORIA

Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura


A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM

1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005


ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL
damemoria@gmail.com
 ESPACIOS
 GALERÍA DE FOTOS
 Ir a estas páxinas
 ARQUIVO

VAI FACER TRINTA ANOS

Do seu pasamento,vai facer trinta anos, o vemos na imaxen camiño do aeroporto de Compostela, un problema respiratorio faria que en La Guaira estivese esperando unha ambulancia. Dias despois falleceu. El era Emilio Faro, nacido no calexon da mexona en Vilaxoan.
Texto do FAIADO DA MEMORIA

Que decir de un Amigo...conoci a Emilio, a la edad de 22...en una Venezuela hostil y fria...me abrio sus brazos y su casa en la que me senti ota vez Gallego, en tierras ajenas...solidario cien por cien y buena gente...amigo de sus amigos y defensor de la igualdad de derechos y oportunidades para todos...Fueron tiempos de aprender...aprender a vivir,aprender de alguien que no tenia nada y lo tenia todo...integridad,respeto y amigos...para los que siempre tenia tiempo y ganas...estoy orgulloso de haberlo conocido y poder rendirle hoy este humilde homenaje...Emilio Faro...no te olvido!!!!

Texto de CARLOS DEAÑO COUSO desde Kiel
Comentarios (6) - Categoría: Xeral - Publicado o 15-01-2013 17:29
Chuza! Meneame
6 Comentario(s)
1 No sabía que había fallecido este chico. Lo conocí en Santiago, porque venía a estudiar al Conservatorio de Santiago, desde Vilaxoán. Tampoco creí que este chico llegara tan lejos. Dejé de saber de él y quizá fue cuando nos quedamos sin él. Recuerdo que su madre tenía un puesto de quesos en la Plaza de Abastos de Vilagarcía. Quería tener un artista en la famili#blgtk08#a y lo consiguió a medias. El llegó dónde se había propuesto. Fue pena que se quedara siendo tan joven. Creo que lo suyo era el violín (D.E.P.) Faro.

"Lévame, lévame, lévame,
lévame a veira do mar;
Lévame alí queridiño,
que eu tamén quero cantar"

Comentario por E. García 15.1.2013 (15-01-2013 21:46)
2 Non Eduardo, Emilio Faro non foi alumno do Conservatorio de Santiago. A finais dos coarenta emigrou a V#blgtk08#enezuela, a fame botouno do seu Vilaxoan que amaba profundamente. O estas confundindo con outra persoa
Comentario por Margarita Teijeiro (15-01-2013 23:08)
3 Margarita: O que ti me dices é ouro en pano para mín. Pero aquí hay algo que non cadra. A nai de un rapaz de Vilaxoán, chamada "A FARA" compráballe os queixos ao por maior á miña sogra, que os vendía por cestas. O rapaz viña con ela e traía o seu violín para ensaiar no Conservatorio de Música de Santiago. A miña muller me dice que este rapaz no é fruto da miña imaxinación. Paraban os dous na casa de miña sogra. E hubo amistade #blgtk08#entre as dúas familias. Miña sogra era moi conocida no mundo que a FARA vivía. Miña sogra chamóuse Hortensia e alguien de ahí pode dar fe de que esto que digo é verdade. Miña mujer dice que tendría dos o tres años, más que ella. E foi antes dos anos cincuenta. O rapaz podría ter daquela 17 anos...

"Vexo Vigo, vexo Cangas,
tamén vexo Redondela;
vexo a Ponte de Sampaio,
camiño de Pontevedra"...
Comentario por E. García - 16.01.2013 (16-01-2013 12:30)
4 Eduardo, varias Faras vendian queixos na praza, Emilio Faro era fillo de un irman das que vendian, el nacera o 29 de Xuño do 1924. Podes ter por seguro que non era o rapaz do conservatorio, casou con miña tia e se foi para Venezuela, a prim#blgtk08#eira vez que voltou foi no 1955, eu tiña un ano, non tiveron fillos, para el (o manifestaba sempre) ese papel na sua vida ocupeino eu, a inversa tamen, para min foi moi importante. Nos enteraremos calquer dia cal dos Faros aprendeu musica.
Comentario por Margarita Teijeiro (16-01-2013 16:58)
5 Margarita: Teño que reconocer que eres unha enciclopedia. Ante os datos que aportas e que son fiables, nada teño que opoñer. Nunca me gustaron as discusión sin base. Si existiron varias persoas con ese apelido:"FARO", que vendían queixos, pode dar lugar a confusións. Repito: A sra. FARO compraba os queixos na casa da miña sogra, e deixou o pabillón moi alto, porque lle pagaba de un modo puntual. Cando se facían contas era na casa da miña sogra e ás veces viña cun rapaz. Pero, deixemos esto. Porque non me#blgtk08#r /> agrada machacar sempre no mismo ferro.
Si o músico nacéu en 1924 xa e motivo para saber que falamos de outro chaval.
Hoxe tendría 88 anos. Respetemos ós mortos. Saludos, Margarita. Graciñas...

"Lévame, lévame, lévame,
lévame á veira do mar,
leváme ali Maruxiña,
que eu tamén quero bailar.
Eu que cantar,
eu quero bailar,
eu quero cantar
eu quero bailar,
na veira da Ría,
eu quero bailar,
en Vilagarcía"...
Comentario por E. García 17.01.2013 (17-01-2013 20:28)
6 Onte os do Faiado fumos a Vilaxoan a grabar o coro Parroquial para o noso documental, coro que dirixe Mari Carmen Muñiz, entre os seus integrantes esta Julia Mondragon Faro, Julita é prima de Emilio, Julita vendia queixos na praza, tuvo un puesto unha chea de anos, pregunteille quen dos Faros iba a o Conservatorio de Composte#blgtk08#la. Rapidamente dixo "Meu irman Moncho, e chegou a tocar na catedral". Iba a Santiago ca sua nai Manuela a Fara, que vendia queixos, eran sete fillos e habia que moverse, foi o que nos contou Julita. Eduardo caso resolto, Moncho o Faro xa fai tempo que ten unha fabrica de gaseosas en Vilagarcia, e moito exito como empresario
Comentario por Margarita Teijeiro (19-01-2013 08:55)
Deixa o teu comentario
Nome:
Mail: (Non aparecerá publicado)
URL: (Debe comezar por http://)
Comentario:
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0