| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
WEBSERIE HISTORIAS ARREDOR DA VIDA
Nominada aos premios Youtubeir@s 2022
REMOVENDO A TERRA
Selección Oficial no 36 CINEUROPA, 2022
RESONANCIAS DO PASADO
Premio do Público no MICE de Santiago de Compostela, 2022
Selección Oficial no Primavera de Cine de Vigo, 2021
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial Mostra de Cine de Lugo
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Finou Socorro |
|
Finou Socorro
Ela non nacera en Vilagarcía, era natural da Pobra do Caramiñal, pero levaba con nos mais de cincoenta anos. Cando a súa tía Esperanza González quedou viuva de Valentín Alcalde rexentou unha pensión, e a súa sobriña veu desde a Pobra a botar unha man. Socorro sentía a súa tía Esperanza como unha nai.
Ímola botar de menos, formaba parte da nosa paisaxe, das nosas vidas. Socorro quedará para sempre na nosa memoria.
Na foto é a da dereita.
|
|
|
|
|
| Finou Valentina Araujo Crespo |
|
Era neta de Rosario Teijeiro, sobriña dos miticos Tocho e Ricardo do Carril, era irman da nosa colaboradora e donante de memoria Josefita Araujo. Valentina casara con Pablo Gonzalez e tuveron catro fillas que hoxe lamentan a morte da sua Nai. A elas e a toda a familia o Faiado expresalle o seu sentimento pola sua morte. A nosa Josefita que tanto queria a sua irman, un abrazo moi forte.
donado por josefita araujo |
|
|
|
|
| Enteramonos tarde |
|
Sentimolo pero non supemos a noticia do pasamento de Maruja Vila de Rubians, irman do noso colaborador e donante Fernando Vila. O facelo con retraso non impide que sintamos a morte de Maruja. A seu home, fillos, irmans e demais familia expresarlle o noso pesame pola morte da lembrada Maruja
donada por fernando vila |
|
|
|
|
| Levou Vilagarcia polo mundo |
|
Seu pai foi consul de Uruguay en aquel pobo noso que tiña de todo, Leopoldo Novoa pasou a infancia en Vilagarcia, de vez en cando volvia...o xoves pasado finou en Paris...a Susana a sua dona un abrazo moi forte. Leopoldo foi un pintor recoñecido no mundo enteiro.
Do seu paso por Vilagarcia e a sua relacion co pobo temos en Terra de Artistas unha foto sua con Seso Giraldez amigo seu de verdade |
|
|
|
|
| Morreu Mary |
|
Ela era Mary Fernández, filla de José María e Laura. Chamounos Charo Chirinos, a súa única filla, Charo e blogueira e colaboradora, decimos que nos chamou rota de emoción para comunicarnos a morte da súa nai.
Mary naceu un 25 de Febreiro e celebrábase o entroido. Finou o 17 de Febreiro a punto de explosionar o entroido do 2012...como ela tería desexado, porque Mary era unha entusiasta do carnaval, Mary era alegría, Mary era vitalidade... Mary era unha filla de Vilagarcía, coñecida por todos e é así como tal a sentimos...
O Faiado manda o seu abrazo virtual a Charo, José Manuel e Pablo pola perdida de Mary.
donada por charo chirinos fernández |
|
|
|
|
| SENTIMOS O PASAMENTO DE LOURDES |
|
Finou Lourdes Lores Melio, ela era a viuda de Santiago Melio Vidal que fora barbeiro de toda a vida no barrio de San Roque. Fai pouco tempo os do Faiado pasamos o día na Residencia Valle Inclán, nas Sinas. Alí gravamos entrevistas, para o documental, a varias personas, e alí, ese mismo día, coñecimos a Lourdes. E nos enamoramos de Lourdes. Nos decía aquilo de "como me gustaría ir a cociña a enseñar a estas a facer empanadas". E botaba unhas gargalladas como mundos...
Toda alegría, pero... tiña moitos anos, noventa e catro... foi un privilexio e un honor coñecela.
A nosa blogueira e colaboradora, Lourdes Melio, o noso abrazo, a aos seus irmáns Santiago e Ricardo, as súas noras, netos e resto da familia o noso pésame mais sincero.
O enterro sera mañá luns, 20 de febreiro, as cinco e media da tarde.
|
|
|
|
|
| Deixounos... Carmen Rey |
|
Mais coñecida como Carmiña Comendador. Estivo casada con Carlos Comendador toda a vida. formaron unha familia con cinco fillos, aos que nos hoxe mandámoslle un sentimento de respeto pola memoria da sua nai.
A Carmiña sempre a lembraremos como unha muller chea de dozura, lembrámola fai un tempo na súa casa cando Carlos nos contaba como era Vilagarcía fai anos, moitos anos...
Carmiña era filla de Manolo Rey que, xunto con Urioste e Juanito Buhigas, marcaron a cultura de Vilagarcía por décadas.
Gracias a Carmiña por formar parte do noso pobo e da nosa memoria.
Carmiña, nesa composición fotográfica dunha entrega de premios, é a cuarta pola esquerda con traxe escuro. |
|
|
|
|
| Finou José Piñeiro |
|
Hoxe enterrouse a José Piñeiro, Seso, para a súa familia, veciños e amigos.
Seso era fillo de Matilde, a Minanta, e do seu home, un dos Rubios da Torre, traballadores e grandes personas que deixaron boas lembranzas entre os seus veciños.
Seso traballou media vida en muebles Saavedra, era moi coñecido, por medio mundo.
Na fotografía o vemos no bar de Victoria, a Garabana, facéndolle unha homenaxe a un veciño da Torre que chegaba de Asturias.
Tucho Caeiro, Chito, o señor Antonio, José Piñeiro (Seso), Julio, fillo do señor Antonio, Tino, Pino Chorén, Manolo, o Pericoto.... memoria viva da Torre.
Hoxe lembramos como non podía ser doutra maneira a José Piñeiro
fotografía donada pola familia Abad Sabarís
|
|
|
|
|
| Paz para Roxelio Diz |
|
Queremos ca foto do noso blogueiro Roxelio Diz expresar o nosos sentimentos, xa fai un ano que nos deixou para sempre ala en Mexico a sua terra de acollida. Pois ben fai uns dias os restos de Roxelio esparcironse pola ria, a sua viuda Lisi, viaxou para cumplir o que Roxelio queria, voltar a o seu Vilaxoan.
Lisi padeceu un viaxe moi corto cheo de emocions, un dia antes de marchar visitou a nosa Tete Fernandez e lle contou as ganas que tiña de atopar a xente do Faiado e claro Tete nos chamou e puxemonos en contacto. Foi moi gratificante falar con Lisi, a o mesmo tempo doloroso, as lembranzas estaban ahi con nos. Nadie escribeu un articulo sobor o Faiado como Roxelio a raiz do festival de musica dos sesenta. Nadie. Como todolos pais cos fillos tamen sabia ser critico. Mais dunha vez tivemos que mandar correos explicando a filosofia do noso blog. Pero logo xenerosamente como El era....pelillos a la mar. Nunca o esquenceremos.
Para Lisi moito cariño e que seguimos en contacto... |
|
|
|
|
| Na memoria de Joaquín Briones (Choqui) |
|
 Deixou de vivir fai unhas horas, loitou como un xabato contra unha enfermedade moi difícil... e perdeu, pero con moita dignidade, con moita valentía.
A Choqui sempre o lembraremos no Liceo facendo pedagoxía do baloncesto, ensinando aos rapaces... Choqui era un enamorado do deporte. O noso sentimento e cariño para Ana a súa dona, para os seus fillos Oscar, Alba, Ana e Jorge, para os seus netos, os seus irmáns Mara, Tere, Urbano, Xoán e Manuel, en definitiva para toda a sua familia, para todos os que lle querian.
Nos vades a permitir que o Faiado faga un pesame especial para súa irmán Tere, blogueira dos principios do Faiado, seguidora incondicional que adoraba a seu irmán Joaquín.
O enterro terá mañán mércores, as catro e media da tarde. A familia recibe no tanatorio de Arousa na sala número 4. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
