Que falleció cristianamente el día de hoy,
a los 63 años de edad.
D.E.P.
Su esposa, Mª Dolores López Núñez; hijos, Diego, Jorge y Alberto; hija política, María; nietos, Uxío y Mariña; madre, Gari Lorenzo (Vda. de Luis Gómez); hermanos, Marita, Luis, Ignacio, Carlos, Elena, Cacamen, Gaspar, Yago y Eduardo; hermanos políticos, sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas lo tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA JUEVES, a las DOCE Y MEDIA de la MAÑANA, a la Iglesia Parroquial de Sta. Eulalia de Arealonga, donde se celebrarán los funerales por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Crematorio de Vigomemorial, favores por los que les anticipan gracias.
Saldrá un ómnibus a las 11:30h desde la Iglesia Parroquial de Vilagarcía, para la asistencia al sepelio y regreso.
Anselmo e fillo de Luis Gomez e Gary Lorenzo. A toda a sua familia, muller, fillos netos, nai e irmans o noso sentido pesame.
Que falleció cristianamente el día de hoy,
a los 43 años de edad.
D.E.P.
Su esposa, Cecilia Gómez Camiño; hijos, Laura y Martín Rodríguez Gómez; padres, Ramón Rodríguez Rodríguez y Maruja Otero Santiso; madre política, Mª Teresa Camiño (Vda. de D. Anselmo Gómez); hermana, Mª José; hermanos políticos, José, María y Roberto Gómez Camiño, Paloma García, Mario Berbel y Adriana Lorenzo; tíos, sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas lo tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA MIÉRCOLES, a las SEIS de la TARDE, a la Iglesia Parroquial de Sta. María de Rubianes, donde se celebrarán los funerales por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Cementerio Parroquial, favores por los que les anticipan gracias.
Pois é difícil para nós, como moitas veces, escribir isto, demasiadas veces. A Antonio coñecémolo de neno, vímolo crecer. Antonio é neto, por vía materna de Maruja Santiso e aquel cacho de persona que era Martín Otero, tío Martín, pola via paterna, bizneto do asentador Rodríguez, xente moi coñecida do pobo.
¡Que difícil!. Escribir sobre a morte dun rapaz, de corenta e tres anos, non entra dentro da rutina, tampouco dos sentimentos. A familia de Antonio é a nosa familia de Rubiáns, é un sobriño neto de Lecha, de Sefucha, de José? véñennos a cabeza moitas cousas dunha vida vivida con eles, que pesa, que doe, que fai dano. A morte de Antonio, inxusta morte.
A Cecilia, a os seus nenos, a Maruja e Moncho, a María José, a Tutú, para todos, o noso agarimo.
Vicente Baltar Veloso, noso primo Vicente finou no dia de hoxe, quince dias mais tarde que seu irman Ricardo. Vicente loitou pola vida unha chea de tempo, con valentia e moita animosidade, como el era. Botaremos de menos as suas apertas, botaremos de menos a Vicente.
A M Carmen, as suas fillas, as suas irmans M Carmen e Sita, a Moncho, a o seu xenro a todos os que estan de loito pola desaparicion de Vicente o noso sentido pesame
D. Vicente Baltar Veloso
Que falleció cristianamente el día de hoy,
a los 71 años de edad.
D.E.P.
Su esposa, Mª del Carmen Abalo Dios; hijas, Pilar y María Baltar Abalo; hijo político, Domingo Estarque; hermanos, Mª del Carmen, Ramón y Sofía; hermanos políticos, Antonio (Vdo. de Lidia González) y Pilar Abalo, Sergio Hierro y Luisa Fernández (Vda. de Salvador Abalo); sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas lo tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA MARTES, a las CINCO MENOS CUARTO de la TARDE, a la Iglesia Parroquial de Santiago de Carril, donde se celebrarán los funerales por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Cementerio Municipal de Carril, favores por los que les anticipan gracias.
Saldrá un ómnibus a las 15:45h desde Carril, parando en el Veinticinco, para la asistencia al sepelio y regreso.
Que falleció cristianamente el día de ayer,
a los 72 años de edad.
D.E.P.
Su esposo, Vicente Lameiro Calvo; hijos, Francisco Javier, Juan Carlos y Natalia Lameiro Caneda; hijos políticos, María Jesús Bea Fontenla y Raúl Fernández Neira; nietos, Xabier, Borja, José Carlos, Alba y Lucía; hermanos políticos, Ramona García (Vda. de D. Juan Caneda), José, Agustín y Juani Lameiro Calvo, Manola Barreiro, Teresa Rodríguez y Raimundo Fariña; tíos, sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas la tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA DOMINGO, a las SEIS MENOS CUARTO de la TARDE, a la Iglesia Parroquial de Sta. Eulalia de Arealonga, donde se celebrará la ceremonia de la Liturgia de la Palabra por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Cementerio General de Villagarcía, favores por los que les anticipan gracias.
Los funerales por su eterno descanso se celebrarán el LUNES día 27, a las SEIS Y MEDIA de la TARDE, en la misma Iglesia Parroquial.
Saldrán 2 ómnibus a las 16:45 h, uno desde Trabanca Badiña (Fonte) y el otro desde Cornazo (Iglesia) pasando por Cuervo y Leirós y Vilagarcía (Iglesia Sta. Eulalia), para la asistencia al sepelio y regreso.
Hoxe fai vintesete anos que finou Sandalio Alonso, o compañeiro de Rosina Villaverde, e hoxe pola noite pechou Ela os ollos para sempre.
Será casualidade pero a nos fainos pensar. Chegaron do exilio no ano 1979, no outono, eu estaba embarazada do meu fillo Gonzalo, presentáronnos na cafetería California e de súpeto estableceuse algo mais cunha amistade.
Eles, e o matrimonio de Otilia e Seso Giráldez, ceaban cada sábado na miña casa, as veces acompañados por Marcelino Abuín, que era moi novo.
Así durante una chea de anos, case quince. Cando finou Sandalio, a Rosina faltáballe o alento, pero como unha muller intelixente que era, fíxose a súa realidade, e conseguiu vela vida como era, con alegría, disfrutando as cousas.
Non podemos contar cal foi o transcurrir do tempo na persoa de Rosina, fai como catro anos que non a visitamos, non se enteraba, a miña filla Olalla foi vela e ela decíalle incoherencias, a súa cabeza xa non era? Gustábanos a Rosina crítica, indomable, ácida? nunca quixemos vela así como estaba ultimamente. Por non vela lembrámola en plenas facultades e dámoslle as gracias polos momentos vividos, imborrables?
Nunca te esquencerei, foches a vangarda, a coherencia, a rebeldía? quérote, hasta sempre Rosina.
Non e nada facil escribir sobre as mortes, finou Ricardito Baltar o fillo mais pequeño de Luisa e Ricardo, acabamonos de enterar, por suposto foi unha morte repentina, supeta, coma el merecia porque Ricardito non merecia sufrir . A seus irmans Maria del Carmen, Luisita, Vicente e Moncho a nosa aperta mais sentida.Ricardo chegara a o tanatorio, mañan sabado dia dezaoito de Xullo sobor as tres e media da tarde, e as cinco e cuarto, habera un oficio relixioso no Carril , previo a sua incineracion
" Rogad a Dios que conceda la Vida Eterna a su hijo "
D. Vicente Jamardo Fontán
Que falleció cristianamente el día de hoy,
a los 90 años de edad.
D.E.P.
Su esposa, Mª del Carmen Chazo Troncoso; hijos, Maribel(+), José Vicente y Beatriz Jamardo Chazo; hijos políticos, Elvira Ventoso y Alejandro Puga; nietos, Diego, Tamara, Laura y Tami; hermanos, Luis y Lolita; hermanos políticos, sobrinos, primos y demás familia.
Ruegan a sus amistades y personas piadosas lo tengan presente en sus oraciones y asistan a la conducción de sus restos mortales que tendrá lugar MAÑANA JUEVES, a las SEIS MENOS CUARTO de la TARDE, a la Iglesia Parroquial del Divino Salvador de Sobradelo, donde se celebrarán los funerales por su eterno descanso y seguidamente al traslado de sus restos mortales al Cementerio Parroquial, favores por los que les anticipan gracias.
Saldrá un ómnibus a las 16:45 h desde el Puerto de Villajuán, parando en el Freixo y Farmacia, Sobradelo (Churula) y Dr. Tourón (Farmacia Rolán), para la asistencia al sepelio y regreso.
Nosoutros os do Faiado rendimos a Vicente o noso particular homenaxe, pola sua forma de vida Vicente foi un ser excepcional, o noso pesame a sua familia en especial a os seus fillos Beatriz e Jose Vicente que forman parte da nosa casa. Hasta sempre Vicente
Quedamos un pouco mais orfos en Vilagarcia, finou en Madrid rodeado dos seus fillos Maite, Mariola e Carmelo, o tantos anos dentista D Carmelo, ca sua consulta na rua Brandariz que a principios dos setenta chegabas e atopabas o lugar cheo de xente de raza xitana, iban ali coñecedores da humanidade de Carmelo que as mais das veces non cobraba os seus servicios.
Moitas cousas poderiamos contar, pero con todo o respeto somentes imos decir que o Faiado sinte de verdade a sua perdida e mandamos o noso pesame a toda a sua familia.
Carmelo, bo viaxe e moitas gracias
Manolo del Río, é unha desas personas que non se borrará nunca da memoria dos que o coñecimos, sempre xovial, vital, simpático, sin penas? así era Manolo.
Relacionado co mundo da música en Vilagarcía, porque Manolo era música, non esquenceremos nunca aquela aparición, no 2009, no escenario do auditorio de Vilagarcía, coa súa chupa de coiro, guitarra en man e cantando Speedy Gonzalez! ?¡Antoloxico¡. Disfrutou coma un poseso naquel festival dirixido polo Faiado coa música dos anos sesenta?¡Ai Manolo, como te imos botar en falla!. Ti merecías mais vida, porque a vivías intensamente, porque a vida estaba feita para ti. Nos os do Faiado rendímoste un respetuoso homenaxe como a ti che tería gustado?.Da man da túa guitarra, disfrutando con ela, eras un ARTISTA, eres un ARTISTA, porque as personas coma ti nunca morren, coma os vellos rockeiros. Hasta sempre Manolo
A súa familia e amigos o noso mais sentido pésame.
Pero gústanos velo con esa enerxía que emanaba. Aquí esta realizando a súa entrada no festival "...coa axuda dos meus amigos", decembro de 2009.
Poucas veces nos produce tanto door falar de un pasamento, falar de alguen que se foi?e eiqui nesta casa xa levamos contadas demasiadas desaparicions, demasiadas ausencias. Dias pasados, logo de una cruel batalla desapareceu Sara Rodriguez de Robles e Prieto de trinta e seis anos, a filla pequeña dos nosos amigos Mari Carmen e Luis. A vimos na sua etapa da EGB, no Instituto, na sua estancia en Madrid, estivemos na sua boda con Javi?o ano pasado viaxou desde Miami e veunos a visitar?era imposible non querela, tierna, dulce?e moi valiente, encarou a sua enfermedade con moita resolución, tiña moitas ganas de criar a os seus xemelos Lara e Jorge, un soño que non poido cumplir, a enfermedade superou as espetativas de Sara e da sua familia. O dia tres de Xullo na parroquia da Xunqueira, as nove da noite temos un oficio relixioso na sua memoria, o seu home, os seus nenos, a sua nai, irmans en definitiva toda a sua familia agradecen a vosa presencia. Margarita e Antonio tamen agradecen asistencia