| lugar para a conectividade e o intercambio de memoria sobre o noso pasado personal e humano |
|
EU TAMÉN NECESITO AMAR
Premio Mellor documental galego CURTAS 2019.
Selección Oficial MICE 2020. Santiago (aplazado polo coronavirus)
Selección Oficial ESPIELLO 2020. Boltaña-Huesca (aplazado polo coronavirus)
THE BATTLE OF THE GOOD MEN
Selección oficial Cans 2018. sección vídeo clips.
Selección oficial Son Rías 2018. sección vídeo clips.
A VOLTA DOS NOVE
Nominación Mellor Documental
Premios Mestre Mateo, 2015
Premio do Público
Festival Primavera do Cine, 2015
DESDE DENTRO DO CORAZÓN
Nominada a Mellor Banda Sonora
Jerry Goldsmith Awards, 2013
Nominada a Mellor Longametraxe
Festival Primavera do Cine, 2014
O FAIADO DA MEMORIA
Arousán do Ano 2009
Apartado Cultura
A MEMORIA NOS TEMPOS DO VOLFRAM
1º Premio Certamen Etnográfico
Espiello, 2005
|
|
|
| ARQUIVO DA MEMORIA SOCIAL |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Finou Benedicto |
|
Benedicto é o irman pequeno de Pura a nai de Antonio, acabamos de recibir a noticia, a triste noticia, porqué Antonio recibe de novo a marcha de un ser querido, unha referencia da sua infancia, unha ausencia no seu nucleo familiar, e xa non eran moitos.
Queriamos compartir no Faiado esta noticia que tanto doe e que chegou sin esperar.
Desde aqui unha aperta chea de calor para Emilia e os primos de Parada, Nigran. Mañan vemonos |
|
|
|
|
| Derradeiro viaxe de Eduardo Ceruelo. |
|
.jpg)
Ceruelo chegou a Vilagarcía fai unha chea de tempo. Creou a súa empresa, o seu comercio, innovador comercio, a principios dos sesenta de maquinas de escribir.
Alí comenzou a traballar Tere Briones, namoráronse, e casaron. No próximo Maio cumpriríanse as Vodas de Ouro, sempre xuntos.
Mal trago para a nosa amiga Tere, difícil data, para ela e os seus catro fillos, noras, xenros e moito dor nos seus netos quenes querían profundamente ao seu Avó.
Desde esta casa, desexamos que atopen a forma de seguir vivindo con Eduardo, na memoria e no corazón.
Sentímolo, unha aperta para todos. |
|
|
|
|
| Fallece una mujer que dormía en el Balneario |
|
OLALLA BOUZA DIARIO DE AROUSA 14 DE OCTUBRE DE 2022
Una mujer que se resguardaba habitualmente en el Balneario de A Compostela para pasar la noche falleció esta mañana. Fue su pareja, que también utiliza estas instalaciones abandonadas, la que dio la voz de alarma a la Policía Local a las 10:21 horas, alertando de que sufría convulsiones desde las siete de la mañana.
Cuando llegó la ambulancia, el médico solo pudo certificar la muerte de la mujer, natural de Vilagarcía y de 37 años de edad.
Hasta el lugar se desplazaron también agentes de la Policía Nacional. Tras la llegada del forense, se procedió al levantamiento del cadáver, siguiendo el procedimiento habitual en estos casos. Las causas de la muerte se determinarán en la autopsia, aunque todo parece indicar que se debe a causas naturales debido a su precario estado de salud. Hasta el lugar también se desplazó la concejala de Servizos Sociais, Tania García, y personal de este departamento.
--------------------------------------------------
Esta morte, de unha moza tan nova, da idade dos nosos fillos, tocanos a todos, todos temos un pouco de responsabilidade que haxa persoas durmindo nas ruas, é que teñan que pasar por unha morte con unha agonia tan terrible. Tres horas convulsionando, con unha saude precaria e sin nadie que mirara por ela. TOCANOS, a uns, mais que a outros.Os poderes publicos tiñan que ter unha rede nos servicios sociais,que garantizasen un teito digno pra a xente que non pode pagalo. Tampouco e tan dificil, nun lugar coma Vilagarcia non son tantos, mentras si hai centos de pisos vacios que os propietarios non usan fai anos, e inxusto, moi inxusto.
Unha aperta a sua familia
|
|
|
|
|
| Falleceu Jose Bazaco Barca |
|
.jpg)
Era o ultimo funcionario que quedaba vivo do Reximen anterior, donde exercia o seu cargo como Oficial Mayor do Axuntamento, fillo de Jose Bazaco Lopez que foi Secretario tamen do noso Concello durante moitos anos, que logo de xubilarse nomearono Secretario Vitalicio Honorifico.
A sua Familia o noso respeto polo seu pasamento. |
|
|
|
|
| Finou M Dolores Arca Rodriguez |
|
Filla dos maestros de Rubians, D Jose Arca e D.Carmen Rodriguez venerables na Grandeza da enseñanza.Familia especial a hora de escribir a Historia social de Rubians.
Para o home de M Dolores e para as suas fillas o noso cariño e sentimento. |
|
|
|
|
| Finou o profesor Jose Portela. |
|
Profesor do Instituto Laboral de carpinteria, alá moi a finais dos cincoenta e durante moitos anos.
Portela logo da sua xubilacion quedou a vivir no pobo para sempre.
A sua familia o noso sentido pesame. |
|
|
|
|
| Derradeiro viaxe de Benito |
|
Benito Gago, membro dunha familia moi coñecida como o seu apelido indica, transcurrido o tempo casou con Marta Garcia Bravo, filla de Chelo Beiras e Jose Garcia Bravo, propietario da unica farmacia do Carril. Marta e Benito tiveron dous fillos, logo dous netos que son a sua referencia de felicidade.
Triste dia na familia Gago Garcia-Bravo, terriblemente triste.
Desde O Faiado da Memoria enviamoslle unha aperta chea de sentimento a Marta, a os fillos, a os netos, irmans de Benito e toda a familia e amigos, non queremos esquencer a os traballadores da Farmacia Garcia Bravo,a todos os que hoxe sinten a tristeza da morte. Do pasamento de Benito.
|
|
|
|
|
| Finou Nacho Gomez |
|
Fillo de aquel lexendario locutor da Voz de Arosa Luis Gomez e da sua muller Gary Lorenzo, familia moi coñecida neste pobo que tamen e o seu. Silencio e dor polo pasamento de Nacho criado no Ramal, amigo de todos, querido por todos.
A suas fillas, Nai, irmans e resto da familia o noso sentido pesame. |
|
|
|
|
| Finou Rafael Sabugueiro |
|
Fai moitisimos anos que como empleado de banca chegou a o noso pobo, aqui formou unha familia e transcurreu a sua vida. Colaborou co Faiado en material audiovisual, foi un home enamorado da imaxen.
A sua dona, fillos, netos, resto da familia e amigos o noso sentido pesame |
|
|
|
|
| Ata sempre Pili |
|
Cando éramos pequenos, naquela Vilagarcía de finais dos cincoenta, na que non sobraba nada pero faltaban tantas cousas, lembramos o mes de Decembro, mes de vacacións e de festas do Nadal, mes de ilusións de nenos, de soños, lembramos, unha rúa, hoxe, de Castelao, moi concurrida, e un escaparate cheo de ollos que brilaban mais cun sol dun bo día. Era o escaparate de Santiago Lens, da única xoguetería do pobo. Alí facíamos a nosa carta aos Magos, logo íamos ao local de enfrente, El Hogar, que na porta tiña ao Rei Melchor co seu buzón onde depositábamos os nosos soños e desexos… e a esperar pola noite máxica naque chegaban os Reises.
A familia da nosa xoguetería hoxe esta de loito. Hoxe finou Pili, a filla mais vella dos propietarios, de Santiago Lens e da súa dona. A vida ten estas revirivoltas, acompañamos a súa familia no sentimento de perdida e ausencia de Pili.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
