ENDL do IES Félix Muriel |
|
Equipo de Normalización da Lingua Galega |
|

|
Perfil |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Memorias Vivas |
|
O outro día, estiven mirando un artigo escrito por Xosé González Martínez, colaborador de MUNDIARIO no que dicía que os galegos, que viviron tendo o galego como lingua, e agora estaban mortos,tiñan a inscrición da lápida en castelá. Deixovos aquí un resumo, e os parágrafos máis importantes.
Memorias Vivas
As lendas das lápidas dos defuntos que perpetúan as súa memoria están escritas en castelán, idioma no que endexamais falaron en vida, segundo salienta este especialista no galego.
Nos cemiterios os vivos falan entre si en galego, cando acuden a limpar a sepultura, poñer flores ou prender a lámpada de aceite. Porén as lendas das lápidas dos defuntos que perpetúan as súa memoria están escritas en castelán, idioma no que endexamais falaron en vida. Unha anomalía cultural na que moi poucos teñen reparado, do contrario corrixirían esa inexplicable inercia, despois de tantas décadas de liberdade lingüística.
Segundo o censo de defuncións, en Galicia morren anualmente perto de trinta mil persoas. Pois ben, só un tres por cento das esquelas que se publican nos medios de comunicación están escritas en galego; é dicir, novecentas. E cantas lápidas atopamos en galego? Unha por cada mil.
O Día da Restauración da Memoria Lingüística de Galicia, que se celebrará o próximo día 25 de outubro en máis de medio cento de concellos, programarán senllos actos coa colocación de lápidas nas portas dos cemiterios que digan: ?Na memoria de todos aqueles que aquí xacen, porque grazas a eles Galicia segue a ter cultura e lingua de seu?. E se for posible, co consentimento da familia, substituirase algunha lápida en castelán por outra en galego.
PD : páxina web: http://www.mundiario.com/articulo/sociedad/memoria-viva/20151007224020047438.html
Gabriel Figueira Núñez
|
|
|
|
Deixa o teu comentario |
|
|
|
|