Warning: getimagesize() [function.getimagesize]: Filename cannot be empty in /var/www/vhosts/blogoteca.com/httpdocs/include/func-blog.php on line 249 DINAMIZANDO A LINGUA
Marcial do Adalid (A Coruña, 1826-1881), recoñecido pianista e primeiro compositor galego importante de música profana culta, escribiu ao longo da súa vida pezas para voz e piano, probablemente influído nos seus inicios polas melodías do músico francés Charles Gounod (1818-1893), inspirándose en textos latinos, italianos, alemáns e casteláns. Adalid posuía un gusto literario exquisito e coñecía ben a prosodia de todas as linguas que empregaba. Pero aquí interésannos as súas vinte e seis composicións sobre textos galegos, escritas nos últimos anos da década de l870 e agrupadas -a excepción dunha- baixo o título de Cantares vellos e novos de Galicia. Nestes cantares, alternan un "vello", tomado e adaptado do repertorio popular -folclórico- e un "novo", totalmente orixinal. Ao compoñer estes "Cantares", Adalid foi o verdadeiro creador do xénero da melodía galega, que haberían de continuar Chané e Baldomir, e isto supuxo unha achega musical básica ao "Rexurdimento" de Galicia. A súa esposa, Fanny Garrido, novelista que adoptou o pseudónimo de Eulalia de Lians, tradutora de Goethe e de Heine, e supostamente coñecedora dos lieds románticos, é autora de moitos poemas aos que Adalid puxo música. Vallan de mostra estas melodías deste compositor que a continuación se describen.
Saudade (Airiños, ariños, aires)
Airiños, airiños, aires,
airiños da miña terra,
airiños, airiños, aires,
airiños levaime a ela.
Un poema sinxelo, cheo de saudade, que comeza con esta estrofa popular, xa empregada por Rosalía nos seus Cantares galegos
Afrixida (Vén a ser o canto doente dunha muller que o ten todo, agás o seu amor ausente)
Aquel meu muiño,
tan verde n?o vran,
me deixa maquías
a centos, de gran.
E teño facenda,
e padres e hirmáns,
e teño un filliño,
me falta seu pai!
Un invento galego que se xoga en todo o mundo. O seu inventor Alexandre de Fisterra ten unha curiosa bibliografía que a podes ler na wikipedia se che interesa.
A parte de para ser "Galegos", tamén vale para entendernos con outras xentes con lingua lusófona, como por exemplo Brasil, potencia mundial emerxente, conpróbao neste vídeo.
Unha bonita canción que fala sobre os nenos de Gaza.
Un muchacho vuela una cometa
sobre una ciudad acorralada
Sobre el muro su figura juega
a pintar cien mil palomas blancas
Agarra el cordel con esa fuerza
de quien ha perdido casi todo.
No deja escapar a su cometa
desde lo alto se verá su casa, el olivar,
su ayer y su ojalá.
Un hombre vigila la cometa
levantando su mirada al cielo
El futuro es solo una promesa
y el hogar tan solo es un recuerdo
Lejos de su casa un hombre espera
manos que le salven de silencio
Flores de papel el aire lleva
y bajo los escombros tirita aquella estrella
que marca su retorno
Luces errantes en tierra extraña
sombras del pasado
memoria incómoda y frágil nuestro legado
Mírame existo, sueño y respiro
aunque algo cansado
llevare hasta tu casa
ramas de olivo en mis manos
futuro aplazado
duro camino del refugiado.
Luces errantes en tierra extraña
sombras del pasado.
Aves de papel hoy sobrevuelan
La playa en que fue sangre y espina
La brisa empuja mil cometas
como quien sopla sobre una herida
Agarra el cordel con esa fuerza
de quien ha perdido casi todo
no deja escapar a su cometa
desde lo alto se verá su casa, el olivar,
su ayer y su ojala
Nada saben de olvido y fronteras
el viento que enreda tu cabello
y entre nubes mece las cometas
que pintan de colores el cielo
como un ave que siempre regresa
al lugar en que nacen los sueños
Vuela en lo alto mi dulce cometa
Y se abrirán mañana el corazón, ,la senda
Que lleva hasta tu casa?
Luces errantes en tierra extraña
sombras del pasado
memoria incómoda y frágil nuestro legado
Mírame existo, sueño y respiro
aunque algo cansado
llevare hasta tu casa
ramas de olivo en mis manos
futuro aplazado
duro camino del refugiado.
Memoria incómoda y frágil nuestro legado
llevaré hasta tu casa ramas de olivo en mis manos
futuro aplazado
duro camino del refugiado
Luces errantes en tierra extraña
sombras del pasado?
Onte, 22 de febreiro, inaguramos a Exposición - Homenaxe do músico pontevedrés, Manuel Quiroga, dirixida pola mestra de música, Mª Luísa Taboada Rivadulla (Misi).
Fai 50 anos que nos deixou este músico universal. Un dos mellores compositores do mundo na súa època.
Nós, temos que dicir, tamén, que é un dos que estamos homenaxeando decote, por estar na imaxe que temos na cabeceira do blogue, xunto a outros Sarmenteiros que temos na cabeceira do blogue, xunto a Castelao, Bóveda ...
A exposición terémola durante dúas semanas, e por suposto estades todos invitados, nela temos os datos sobre a súa vida e traxectoria musical así como documentos gráficos e sonoros deste destacado violinista pontevedrés.
A exposición, que poderá visitarse de luns a venres en horario lectivo polas mañas, e de luns a xoves de 16.30 a 18.30, contará con documentos orixinais do autor, facilitados por Milagros Bará Viñas, sobriña neta de Quiroga.
O traballo é o resultado da colaboración de toda la comunidade educativa, a través das distintas aportacións documentais, recollida de datos, preparación e selección do material, e na producción plástica dos rapaces.
No seguinte vídeo podedes ver : Manuel Quiroga Pintor, os amigos, e outras fotos da súa época. Entre os amigos temos entre outros, a Laxeiro, a Valle Inclán e a Castelao.
Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0