narciblog



O meu perfil
 CATEGORÍAS
 BUSCADOR
 BUSCAR BLOGS GALEGOS
 ARQUIVO
 ANTERIORES
 DESTACADOS

Rematando o curso, esta proba será a derradeira?
Nesta proba imos seguir traballando con pronomes e verbos irregulares e a oración da proba anterior, como na anterior e ademais entrará o autor das Letras Galegas do 2016.

LÉXICO: Oficios e profesións(unidade 10) e deportes(9). Dos mesmos temas a sinonimia e antonimia.

GRAMÁTICA:
Colocación de pronomes.
Verbos Irregulares.IR, OIR, PODER, POÑER, QUERER, SABER, TER, VER, VIR (no anexo do libro páxinas 277-280)
Adverbios, preposicións e conxuncións páx.238-239 ( na unidade 11 do libro)
Sintaxe elemental da oración simple: Suxeito, Predicado e complementos (activa e pasiva) páx.258-259(Unidade 12).

SOCIOLINGÜÍSTICA: Prexuízos lingüísticos e usos das linguas en Galicia.

ESCRIBIR BEN: Exercicios con B e con V (unidade 9 e 10 do libro).

LITERATURA: MANUEL MARÍA. Letras Galegas 2016.Vida e obra en base ao cuestionario da expossición que fixemos na aula.

Textos: Poemas de Manuel María procurando os recursos literarios (repasalos nas páxinas 242, 243 e 262-263 da unidades 11 e 12) intención do autor e temática).
Comentarios (0) - Categoría: Xeral - Publicado o 26-05-2016 20:32
# Ligazón permanente a este artigo
MANUEL MARÍA NA SEMANA DAS LETRAS
Comezabamos o curso con este poema do poeta do Día das Letras:


O idioma é a chave
coa que abrimos o mundo:
o salouco máis feble,
o pesar máis profundo.

O idioma é a vida,
o coitelo da dor
o murmurio do vento
a palabra de amor

O idioma é o tempo,
é a voz dos avós
ese breve ronsel
que deixaremos nós.

O idioma é un herdo,
patrimonio do pobo,
máxicamente vello,
eternamente novo.

O idioma é a patria,
a esencia máis nosa,
a creación común
meirande e poderosa.

O idioma é a forza
que nos xungue e sostén
se perdemos a fala
non seremos ninguén

O idioma é o amor
o latexo, a verdade
a fonte da que agroma
a máis forte irmandade

Renunciar ao idioma
é ser mudo e morrer
precisamos a lingua
se queremos vencer

Manuel María.

EXERCICIOS DE COMPRENSIÓN LECTORA

Aínda que a Manuel María o coñezamos como poeta tamén escribíu varias obras de teatro. Imos poñer un exemplo dun anaco dun texto teatral seu:

O REI BULULÚ, de Manuel María

Entra o Rei Bululú, que leva unh agran cachiporra, semellante á do rei de bastos, seguido do Ministro da Facenda, do Médico Real, do Gran Mariscal e do Gran Canciller. Bululú séntase no trono e os que o acompañan acomódanse ó seu redor.

MINISTRO DA FACENDA: EQue xantar poñemos hoxe, Maxestade?
BULULÚ: Caldo de verzas con ben unto e moitas fabas, chourizos con cachelos, callos ben picantes con abundancia de prebe, raxo asado, fígado encebolado. Viño Rubeiro, branco e tinto.
MINISTRO DA FACENDA: E de postre?
BULUlÚ: Hoxe deixa o postre que estou desganado.
MINISTRO DA FACENDA: Como ordene a Vosa Maxestade, á que teño o doloroso deber de informar que, no Tesouro Real, só hai vinte pesos e dúas pesetas con sete céntimos e medio. Os carniceiros xa non nos fían máis.
BULULÚ: Arránxate como poidas que pra iso es o Ministro da Facenda.
MINISTRO DA FACENDA: Favor que me fai a Vosa Maxestade. Mais de onde non hai non se pode sacar.
GRAN MARISCAL: Iso dos carniceiros non ten importancia. Declararémoslle a guerra ós carniceiros coa licenza da Vosa Maxestade.
BULULÚ: Xa cavilaremos niso. (Ó Gran Mariscal) Quédache concedida a Medalla das Grandes e Súpetas Iniciativas! (Ó Gran Canciller) Gran Canciller, toma nota desta condecoración que veño de conceder ó Gran Mariscal Maior do Reino de Bululú e que saia mañá publicada no Xornal Real, con letras ben grandes e en recadro ben floreado e repinicado.
GRAN CANCILLER: Tomo nota, Maxestade.
GRAN MARISCAL: Grazas, Maxestade! Non sei como agradecer...!
BULULÚ: Non hai de que. A mandar! (Ó Médico Real) Tómame o pulso!
MÉDICO REAL:(Tomándolle o pulso) Está baixo, Maxestade, cousa que non comprendo comendo tanto porco e coas grandes enviadas de viño que, con licenza e dispensando, baixa a Súa Real Persoa. Hai que purgalo pra equilibrar os humores.
GRAN CANCILLER: Preocúpanos a saúde da Vosa Real Persoa máis que a nosa propia. A Súa Maxestade é pra nós, e pra todos os súbditos deste reino, mellor que un pai. (Dirixíndose ós outros que están en escena) Verdad, vosoutros?
TODOS A CORO: Certo, certo...!
MÉDICO REAL: Cálmese, Maxestade, que acelera os humores!
BULULÚ: Que tanto maxestade nin que piñeta! Liscade todos menos o Médico Real!

Bululú baixa do trono e comeza a repartir cachiporrazos a eito. Os cachiporrazos farán bruído grandísimo.

GRAN CANCILLER: Moi honrado, Maxestade!
MINISTRO DA FACENDA: Grazas, Maxestade!
GRAN MARISCAL: Que grande, que forzudo e que valentía ten a Vosa Maxestade!
Médico Real: Ese exercicio élle moi comenente a Vosa Maxestade!

Cada un dos personaxes foxeen distintas direccións, Bululú segue repartindo cachiporrazos a barullo e perseguindo neles. Cando teñan fuxido todos, Bululú saca un pano descomunal, de moitas cores e moi chamativo e ponse a limpar a suor.

BULULÚ: Este é o traballo de ser rei. Canso máis que un cavador que anda todo o día a voltas co eixado. Que imos facer! A esta xentiña hai que ensinala. Estas leccións de Filosofía Política fanlles moito ben. Un rei ten que estar en todo e sacrificarse polos seus súbditos.

Cuestionario sobre o texto:
1-Este é un texto teatral por que razón o sabemos? Argumenta a resposta usando as características formais do propio texto.
2- Trátase dunha farsa, como a qu elemos de Castelao, por que?
3-Resume a trama indicando onde sucede a acción, quen acompaña a Bululú e de que se encarga cada un? que oocorre ata que intervén o Médico Real e despois desta intervención?
4-Como definirías ao Rei Bululú?
5-Cal cres que é o conflito que Manuel María pon en escena e que quixo trasladar con esta obra?

Para saber máis sobre Manuel María antes de visitar a nosa exposición sobre o autor, imos ver este telexornal:




EXPOSICIÓN SECUNDARIA
"Eu son esta terra e esta auga"

CUESTIONARIO DA EXPOSICIÓN:
1. Que libros le Manuel María que atopaba na biblioteca do seu pai?
Panel Resposta:
2. Cita tres autores que coñeza en Lugo na súa mocidade.
Panel Resposta:
3. Cita tres autores que coñeza en Compostela na súa mocidade.
Panel Resposta:
4. Que dous grupos de persoas se reunían nos faladoiros antifranquistas?
Panel Resposta:
5. Cal é o seu primeiro libro? Que característica posúe esta obra?
Panel Resposta:
6. Cal é a súa primeira obra de teatro?
Panel Resposta:
7. De que tipo é a poesía inicial do autor? En que grupo se encadra?
Panel Resposta:
8. Que libro marca un cambio na súa poesía? Que pasa a retratar agora o poeta?
Panel Resposta:
9. Por que el e outros autores non podían publicar en Galicia as súas obras?
Panel Resposta:
10. Que funda en 1967? Para que?
Panel Resposta:
11. Para que abren Saleta e mais Manuel María a libraría Xistral?
Panel Resposta:
12. Cal é o seu poemario infantil de máis éxito?
Panel Resposta:
13. Que outro poemario centra o destinatario nos nenos da cidade? Que pretende?
Panel Resposta:
14. Cal era o principal propósito de Manuel María? Que fixo para conseguilo?
Panel Resposta:
15. Cita dúas obras de denuncia social.
Panel Resposta:
16. Indica catro temáticas presentes na obra poética de Manuel María.
Panel Resposta:
17. Segundo o autor, que dúas obrigas temos nós coa lingua?
Panel Resposta:
18. Cal é o xénero literario que máis o define como autor? Que outros xéneros cultivou?
Panel Resposta:
19. En que institución entra en 2003? A que lle dedica o seu discurso de ingreso?
Panel Resposta:
20. Despois de teres visitado a exposición, con que tres ideas definirías a figura de Manuel
María?
Panel Resposta:
Comentarios (0) - Categoría: GALEGO - Publicado o 06-05-2016 00:18
# Ligazón permanente a este artigo
O MAIO DE MANUEL MARÍA


Fanse zocas pechadas e chinelas
en Loentia,Duarría e Formarán.
Non hai zocas xeitosas como elas:
ben lle caen ó pé e ben se tran!

Foron afumadas cun casqueiro.
Ó andar son ledas, cantareiras.
Aunque feitas de bido ou amieiro
son, como o vento, de lixeiras!

A gracia da abidueira
atopou o seu destino,
fíxose zoca chinela,
apreixa un pé femenino!

Fíxose zoca chinela
a abidueira lanzal.
Agora sobor da acera
canta con voz musical!

A zoca xa é canción
delgada como asubío
que aprendeu a abidueira
dos merlos de xunto ó río.


Fíxose zoca chinela
a gracia da abidueira
e vai marcando na acera
os puntos da muiñeira!

Procuramos os recursos literarios neste poema para poder ir coñecendo o estilo da poesía de Manuel María.





O CARRO

Non canta na Chá ninguén.
Por eso o meu carro canta.
Canta o seu eixo tan ben
que a señardade me espanta.

Non hai canto tan fermoso:
fino como un asubío.
Anque é, ás vegadas, saudoso,
faise, no ar, rechouchío.

O meu carro é cerna dura:
sábese carballo e freixo.
¡Que fermosa a súa feitura!
¡Que lixeireza a do eixo!

As cousas vanse aledando
por onde o meu carro pasa.
¡Carrétame herba pró gando!
¡Traime a colleita pra casa!


Manuel María, Terra Chá, 1954

Manuel María, 2001, Obra poética completa I (1950-1979), A Coruña: Espiral Maior



Imos camiñando cara a Terra Chá de Manuel María
Comentarios (0) - Categoría: GALEGO - Publicado o 03-05-2016 06:34
# Ligazón permanente a este artigo
© by Abertal

Warning: Unknown: Your script possibly relies on a session side-effect which existed until PHP 4.2.3. Please be advised that the session extension does not consider global variables as a source of data, unless register_globals is enabled. You can disable this functionality and this warning by setting session.bug_compat_42 or session.bug_compat_warn to off, respectively in Unknown on line 0