Camiñan ao meu rente moitos homes.
Non os coñezo. Sonme estranos.
Pero ti, que te alcontras alá lonxe,
máis alá dos desertos e dos lagos,
máis alá das sabanas e das illas,
coma un irmáu che falo.
Si é túa a miña noite,
si choran os meus ollos o teu pranto,
si os nosos berros son igoales,
coma un irmau che falo.
Anque as nosas palabras sean distintas,
e ti negro i eu branco,
si temos semellantes as feridas,
coma un irmau che falo.
Por enriba de tódalas fronteiras,
por enriba de muros e valados,
si os nosos soños son igoales,
coma un irmau che falo.
Común temos a patria,
común a loita, ambos.
A miña mau che dou,
coma un irmau che falo.
Gallaecia era a terra dos galaicos (fíxate na ilustración onde estaban ubicados os "callaecos") para os soldados de Roma, que escolleron tamén o nome de Galicia para denominar este territorio que axiña ssería unha das provincias do Imperio romano. na páxina 53 do noso libro ou neste enlace podemos ampliar os noso coñecementos sobre os galaicos, a primeira cultura coñecida que habitou as terras que nos veron nacer. Os romanos trouxeron o latín que pasando o tempo nestas terras do noroeste deu paso ao nacemento do galego-portugués. Esta lingua era a lingua que se falaba e escribía ao norte e ao sur do Miño.
Lusitania era o territorio que na época da conquista de Roma da nosa Península estaba ao sur da Gallaecia. Logo na Idade medieval nacería un reino chamado Portugal, agrupando territorios da provincia da Gallecia romana cos da Lusitania. Este reino falaba e escribía o galego-portugués que comezou a diferenciarse segundo se falase ao norte do Miño ou ao sul xa na idade moderna, é dicir, a partir do 1500.
GALICIA E A LUSOFONÍA
O galego e o portugués naceron logo coma unha soa lingua e son irmáns xemelgos e a pesar de pertenceren a estados distintos seguen sendo linguas irmás. Podes saber máis no libro na páxina 94 e realizar actividades da páxina 95.
Para facer máis doado estas actividades podes usar os seguintes enlaces sobre a Lusofonía:
- Multiplicar por 100 o galego.
